Krzysztof Jankowski, dyrektor kontraktu w Mostostalu Warszawa: Patrząc po obrysie, to budynki widoczne nad ziemią zajmują zaledwie jedną trzecią powierzchni całej inwestycji. Podobnie można szacować, że koszt konstrukcji to jedna trzecia gotowego obiektu.
W sumie budynek będzie miał 50 m wysokości - 20 pod ziemią, 30 nad poziomem gruntu. Wind będzie w całym obiekcie 10 - sześć w budynku głównym, w tym ogromna winda towarowa, którą będą mogły wjeżdżać auta z dekoracjami, i cztery dla klientów parkingu.
O ile w tej chwili na placu budowy uwija się 280 robotników Mostostalu Warszawa, to podczas prowadzenia prac wykończeniowych będzie ich dobrze ponad 500, zatrudnianych przez różnych podwykonawców.
- Nie mieliśmy zimą znaczących opóźnień, tempo robót jest dobre - ocenia Łukasz Cwojdziński, dyrektor kontraktu w spółce Wrocławskie Inwestycje, która nadzoruje budowę Narodowego Forum Muzyki.
Nadal trwają prace zbrojeniowe.
Stalowe słupy elewacji są malowane kilkoma warstwami farby zapewniającej im odporność pożarową.
Na budowie NFM trwa montaż instalacji trwa montaż instalacji tryskaczowej, wentylacyjnej, hydrantowej, wody użytkowej, chłodu i ciepła technologicznego, tras kablowych elektrycznych i teletechnicznych. Powstaje też trafostacja.
Strop nad dużą salą koncertową na 1800 miejsc jest już zalany. Jego metr kwadratowy waży ok. tony, ciężar całego stropu żelbetowego nad salą główną to ok. 2 tys. ton, a samych dźwigarów stalowych - 500 ton.
Beton już związał (fachowo: uzyskał nominalną wytrzymałość) i rusztowania wypełniające całe wnętrze sali można by rozmontować, ale z uwagi na planowane wylanie nad salą kolejnego, ostatniego już stropu muszą dla bezpieczeństwa jeszcze pozostać. Las rusztowań podtrzymujących strop głównej był montowany przez miesiąc czasu - tłumaczy Łukasz Cwojdziński
Konstrukcję stropu podtrzymuje sześć stalowych dźwigarów kratownicowych długości 40 m.
Zdemontowany został żuraw, który kilka miesięcy temu stał w samym środku sali koncertowej.
W wielu miejscach NFM na ścianach są pomalowane kwadraty w różnych odcieniach szarości i czerni - to próbniki. Wiadomo już, że większość pomieszczeń technicznych będzie miało całkowicie czarne ściany.
Najpierw instalacje, potem prace wykończeniowe, ale gdzieniegdzie już się zaczęły, na przykład część pomieszczeń jest otynkowanych, stanęły też pierwsze ścianki działowe.
Przy budowie sali koncertowej priorytetem jest uzyskanie idealnej akustyki. Przypomnijmy, że wszystkie cztery sale wybudowane są w technologii box in box, czyli pudełko w pudełku, po to, by drgania z zewnątrz nie docierały do sal. Dodatkowo zastosowano wibroizolatory, czyli uginające się gumowe podkładki z płatkami stali. Ale wibroizolatory to nie wszystko. Ważne jest też eliminowanie tzw. hałasu z tła - chodzi o pracę urządzeń w tzw. strefach krytycznych. Specjalnie zaizolować trzeba będzie wentylatornie, montowane będą 'ciche' transformatory. Wszystko, co może buczeć, jest eliminowane lub izolowane. - Bo czasem pojedyncze urządzenie może wytwarzać minimalny, niesłyszalny dźwięk, ale już grupa takich urządzeń sprzężona wywoła drgania odczuwalne w sali - wyjaśnia Łukasz Cwojdziński.
Na przykład kanały wentylacyjne, które drżą pod wpływem powietrza w nich płynącego, nie będą umocowane pod sufitem na zwykłych metalowych linkach, które mogłyby drżąc, wywoływać dźwięki, ale na przeciętych miniamortyzatorami wykonanymi z podkładem neopremowych.
Istnieje lista tzw. etapów i elementów budowy krytycznych z punktu widzenia akustycznego. Przy osiągnięciu tych etapów na budowę przyjeżdża konsultant akustyczny z amerykańskiej firmy Artec, która kompleksowo dba o akustykę NFM. Ostatnio przyglądał się pracy wibroizolatorów - patrzył, jak zachowują się pod ok. 80-procentowym obciążeniu. Ugięcia są prawidłowe.
Akustycy Artecu wykorzystują technologie użyte przy budowie budapesztańskiego Palace of Arts. - Jesteśmy w kontakcie z użytkownikami tego obiektu, zdarza się nam konsultować - mówi Łukasz Cwojdziński.
Artec odpowiada też za akustykę sali koncertowej w centrum konferencyjnym Harpa w Reykjavíku.
Na razie nad główną salą koncertową wylany jest strop kondygnacji, na której powstanie maszynownia technologii sceny. Na tym poziomie, stojąc na razie pod gołym niebem, widzimy dwa rodzaje konstrukcji stalowych - sześć masywniejszych dźwigarów konstrukcyjnych, pomalowanych na jasnoszaro - oraz czarną podkonstrukcję, do której podczepione będą instalacje i urządzenia służące m.in. do regulowania wysokości ruchomych sufitów akustycznych sali koncertowej oraz oświetlenia scenicznego.
Natomiast na drugiej kondygnacji, którą trzeba jeszcze dobudować, będą znacznie niższe pomieszczenia dla kanałów wentylacyjnych.
Wejście główne prezentować ma się niezwykle okazale - główna ściana zostanie pokryta połyskującym korianem, wejścia do sal ulokowane będą po bokach.
Teren nad parkingami podziemnymi zostanie zamieniony na stylowo oświetlany w nocy skwerek z ławkami, być może także rzeźbą plenerową.
Teren nad parkingami podziemnymi zostanie zamieniony na stylowo oświetlany w nocy skwerek z ławkami, być może także rzeźbą plenerową czy fontanną.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze