Nagroda WARTO. Ich twórczość naprawdę warto czytać

Rocznik 1985. Jej życie jest podróżą - urodzona w Szczecinie, wychowała się w Słupsku, od jakiegoś czasu krąży między Warszawą a Wrocławiem, gdzie mieszka od września 2009 roku. Wrocław pokochała za trasy rowerowe, Ostrów Tumski i nadodrzańskie bulwary na Różance. Studiowała filologię rosyjską, obecnie studiuje polską na Uniwersytecie Wrocławskim.

Zaczęła pisać jako trzynastolatka - od notowania cytatów i wrażeń. To pisanie nabrało kształtów trzy lata później, kiedy napisała tom młodzieńczych wierszy inspirowanych Rimbaudem. Jest nominowana już po raz drugi (poprzednio za wydany w 2009 roku tom 'Radiowidmo'). Przyznaje, że pisze o rzeczach bardzo prostych - o kobietach, szaleństwie, śmierci, seksie. Jej wiersze można znaleźć także na poetyckim blogu - mirahina.blog.pl.

Tym razem wyróżniliśmy ją za tom wierszy 'Do rozpuku', wydany nakładem Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu. I mimo wielkopolskiego adresu wydawcy jest to rzecz do szpiku kości wrocławska. Już niektóre z tytułów mówią same za siebie ('Breslau', 'Różanka tonie w podziemiu'), ale wrocławianie mogą być pewni, że cały 'Zbieg ulic' jest jak najbardziej nasz. - Rzeczywistość w książce Agnieszki Mirahiny jest odrealniona, miasto to postrzelone urban jungle, pełne szczelin, przez które widać fragmenty Innego Świata - mówi jurorka Agnieszka Wolny-Hamkało. - Maleńkie przesunięcia, osunięcia rzeczywistości, chwile szczególnego skupienia, olśnienia oddaje za pomocą zmetaforyzowanego, skupionego na sobie języka. Współczesne, czujne wiersze.

Rocznik 1986. Urodzony w Przemyślu, do Wrocławia trafił sześć lat temu. Jest doktorantem na Wydziale Filologicznym UWr, gdzie wcześniej skończył dziennikarstwo i komunikację społeczną oraz creative writing. Jego praca doktorska będzie poświęcona obrazowi Ukrainy w najnowszej polskiej prozie.

Zadebiutował sześć lat temu na łamach 'Lampy', opowiadania, szkice i recenzje publikuje m.in. w 'Studium', 'Toposie', 'Tygodniku Powszechnym'. Nominowany za 'Galicyjskość', swoją pierwszą powieść. To wycieczka w okolice Przemyśla, do Galicji uwikłanej w skomplikowaną historię, rozgrywającej się między Polakami i Ukraińcami, Niemcami i Żydami.

- Mam wrażenie, że w Przemyślu ta wielokulturowość wciąż jest traktowana raczej jako powód do wstydu niż do dumy - mówi Saturczak. - A Wrocław, który według mnie ma mniej powodów, żeby się do niej przyznawać, chwali się nią na każdym kroku, zrobił z niej wręcz hasło reklamowe. Galicja jest bardziej zamknięta, niechętna obcym.

Karol Maliszewski o 'Galicyjskości' Saturczaka pisze: 'Świat Józków Howańców i przycupniętych przy granicy Łopuszek odszedł w zapomnienie. Ale czy nie jest tak, że po kilku pokoleniach zawsze znajduje się jakiś nowy Vincenz, który próbuje odgrzebać i zrekonstruować niezwykłe życie wielokulturowej wspólnoty'.

- Łukasz Saturczak napisał powieść delikatną, czułą, niekonieczną, a przez to wzruszającą i jakoś piękną - dodaje Agnieszka Wolny-Hamkało. - Trochę bildungsroman, trochę literatura małych ojczyzn. Z wyjątkowym narratorem bohaterem, który nie wstydzi się być wrażliwy, subtelny.

'Galicyjskością' Saturczak żegna się z Przemyślem - akcja jego nowej książki ma toczyć się we Wrocławiu.

Rocznik 1980. Jest krytykiem literackim i pracownikiem Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Mieszka we Wrocławiu i Żmigrodzie. Jego teksty można przeczytać m.in. na łamach 'Odry', 'Kwartalnika Artystycznego' i 'Nowych Książek'. Pierwsza książka Mackiewicza - 'Pisane osobno' - zawiera zbiór recenzji pisanych od 2003 roku, układających się w próbę usystematyzowania współczesnej polskiej poezji. Jej twórców Mackiewicz dzieli na fragmentarystów, przebierańców i szyderców, odkrywców i podróżników czy magów i mitotwórców.

Mackiewicz przyznaje, że na czytaniu współczesnej poezji spędza wiele godzin dziennie. - Czytam z ciekawości, potrzeby obcowania z językiem - mówi. - W poezji są osobowość, wrażliwość autora. W literaturze, niezależnie od tego, jak się odnosi do świata, odbija się obraz świata.

- Paweł Mackiewicz opublikował w ostatnich latach około dwustu recenzji i szkiców, poświęconych najnowszej literaturze polskiej, jednak jego książka nie jest ich prostą kompilacją - mówi juror Jacek Bierut. - Jest przemyślanym i usystematyzowanym opracowaniem usytuowanym na dość niebezpiecznym gruncie ziemi niczyjej pomiędzy krytyką literacką a historią literatury, gdzie własną intuicję i przemyślenia konfrontowane są z innymi opiniami. Można chyba zaryzykować twierdzenie, że nie jest to kolejne odczytanie najnowszej poezji, tylko jedna z pierwszych prób (niestety, niepełna) obiektywizacji i hierarchizacji tego zjawiska.

Wkrótce ukaże się druga książka Mackiewicza - 'W kraju pełnym tematów. Kazimierz Wyka jako krytyk poezji'. W przygotowaniu jest kolejna - o poezji Marcina Sendeckiego.

Rocznik 1984. Pochodzi z Bielawy, mieszka w Wołowie, pracuje we Wrocławiu. Krytyk literacki i filmowy, redaktor, księgarz, prozaik - trudno powiedzieć, kim Czekański jest najbardziej. On sam ma z tym problem, bo zapytany odpowiada: - O Jezu, nie mam pojęcia.

Jurorzy wybrnęli z kłopotu, nominując go za całokształt. Jako jedyny z piątki wyróżnionych nie ma na koncie własnej książki. Co nie znaczy, że nie ma osiągnięć. Fenomen Czekańskiego polega na tym, że czego się nie dotknie, to mu nieźle wychodzi.

Pod jego kierownictwem księgarnia partnerska Dolnośląskiej Szkoły Wyższej 'Tajne Komplety' w Przejściu Garncarskim stała się miejscem, gdzie można znaleźć każde wartościowe wydawnictwo. Redaguje stronę internetową Fundacji Karpowicza, która dzięki niemu stała się internetowym dziennikiem literackim i zaspokaja niedosyt czasopism kulturalnych we Wrocławiu. A przede wszystkim wyławia młodych zdolnych i daje im przestrzeń do publikacji. Teksty krytyczne Czekański publikuje w ?Odrze? i na stronie fundacji (www.fundacja-karpowicz.org). W najnowszym numerze wrocławskiego kwartalnika ?Rita Baum? można znaleźć jego opowiadanie pt. 'Mów mi Żorżeta. Mów mi Żabot', wyróżnione na Międzynarodowym Festiwalu Opowiadania.

- Choć jest młody, uosabia dla mnie typ księgarza starej daty, który podtrzymuje etos zawodu - mówi jurorka Marta Mizuro. - Z Tajnych Kompletów zrobił księgarnię, w której można znaleźć najdziwniejsze rzeczy. Ale najbardziej cenię go za krytykę, w której łączy kompetencję i pazur.

Urodzony w 1979 roku. Uczy języka polskiego w I LO w Świdnicy, jest pomysłodawcą i organizatorem Świdnickich Śród Literackich, spotkań z pisarzami, dzięki którym w mieście pojawili się m.in. Ryszard Krynicki, Wojciech Bonowicz czy Andrzej Sosnowski. Jest doktorantem na polonistyce na Uniwersytecie Wrocławskim, ale nad Wrocław przedkłada swoje miasto.

Nominowany za 'Tajemnice ulicy Pańskiej', swoją debiutancką książkę. To zarazem kryminał i hołd oddany magicznej Świdnicy. Autor bowiem historię serii mrocznych zbrodni osadza w swoim rodzinnym mieście, pod koniec XIX wieku. Na tytułowej ulicy mieszka prowadzący śledztwo Julius Wittich, to tutaj trafia na krótkie świąteczne wakacje jego mocno nieprzewidywalny kuzyn Atanazy Niekisch (w drodze z Berlina, gdzie balował ze Stachem Przybyszewskim, do Wiednia, gdzie ma zostać asystentem niejakiego Freuda), tu wreszcie, za fasadą jednej z kamienic, czai się zło.

'Tajemnice ulicy Pańskiej' Wojciecha Korycińskiego to debiut obiecujący i udany  mówi Jacek Bierut. - Konwencja kryminału nie jest w przypadku tej książki przykrym ograniczeniem, raczej jest to solidny fundament pod udane wykorzystanie wątków psychologicznych, historycznych i kulturowych. Ciekawa, wciągająca akcja prowadzona jest w barwnych i prawdziwych 'dekoracjach' dziewiętnastowiecznej Świdnicy, wyrastającej tu trochę na cichą bohaterkę powieści. Najbardziej przypadły mi do gustu właśnie pieczołowicie odtwarzane dziewiętnastowieczne realia codziennego życia, drobiazgi, przedmioty, zwyczaje. Poza tym Koryciński sprawdził się jako pisarz, panując nad wiarygodnością i różnorodnością bohaterów, językiem i konstrukcją całości.

Kapituła nagrody WARTO - literatura

Jacek Bierut - pisarz, poeta, krytyk literacki; Agnieszka Wolny-Hamkało - poetka, krytyk literacki; Marta Mizuro - krytyk literacki, sekretarz redakcji miesięcznika 'Odra'; Karol Maliszewski - poeta, prozaik, krytyk literacki; Magda Piekarska 'Gazeta Wyborcza'

* Mecenasem nagrody jest miasto Wrocław kandydujące do Europejskiej Stolicy Kultury 2016. * Partnerem nagrody WARTO jest wspierająca młodych, wrocławskich twórców Grupa Archicom. * Partnerem medialnym jest radio RAM.