Muzeum Mydła i Historii Brudu to miejsce niezwykłe, gdzie zwiedzanie zaczyna się od... umycia dłoni. Można podszkolić się także w praniu na tarze, przenieść w czasie do średniowiecznej łaźni albo zważyć mydło w Kolonialce u Dziadziusia Ażurowego. Do tego w ramach warsztatów mydlanych każdy może stać się artystą - zaprojektować i wykonać swoje własne mydło, które oczywiście zabierze ze sobą na pamiątkę.
Wejścia odbywają się codziennie w godzinach 10:30, 12:00, 13:30, 15:00 i 16:30
Tylko dokonanie wcześniejszej rezerwacji gwarantuje wejście do muzeum. Rezerwacji dokonać można pod numerem 525157015
Ceny biletów: bilet normalny/ulgowy 13 zł/os
bilet rodzinny (3-5 os) - 39 zł
Muzeum jest poświęcone - jak sama nazwa wskazuje - penisom. Islandzcy fallusolodzy zebrali penisy ponad 215 ssaków żyjących w ich kraju, na lądzie i w morzu. Również z gatunku homo sapiens. Członki są umieszczone w słoiczkach, słoikach i wielkich słojach. W muzeum jest także wystawa sztuki poświęconej penisom.
Jego założycielem jest Sigurur Hjartarson, przed przejściem na emeryturę historyk specjalizujący się w Ameryce Łacińskiej, potem - fallusolog amator.
Muzeum mieści się przy ul. Laugavegur 116 w Reykjaviku. Więcej informacji można znaleźć na stronie www.phallus.is
Muzeum Gier Komputerowych (Computerspielemuseum) zbiera, przechowuje i bada cyfrowe interaktywne media rozrywkowe. Posiada ono największe w Europie zbiory gier komputerowych, konsoli gier wideo oraz odnośnych czasopism i od 1997 r. zorganizowało kilka wystaw międzynarodowych. W styczniu 2011 r. otworzyło w byłej kawiarni "Café Warschau" w dzielnicy Berlin-Friedrichshain wystawę stałą pt. "Gry komputerowe. Ewolucja pewnego medium" ("Computerspiele. Evolution eines Mediums").
Wprowadzając do historii kultury gier, wystawa prezentuje rozwój gier komputerowych w ciągu ostatnich 50 lat. Obejrzeć można kamienie milowe w tym zakresie, jak np. pierwszą konsolę gry wideo "Odyssey" z 1972 r., pierwszy komputer do gier Commodore C 64, czy też pierwszy produkowany seryjnie automat do gier komputerowych "ComputerSpace". Przegląd uświadamia, jak wraz z rozwojem techniki komputerowej gry stawały się coraz ciekawsze. I odwrotnie - nierzadko zastosowania w ramach gier były impulsem do innowacji w zakresie hardware.
W końcu powstaje pytanie, jak gry komputerowe zmieniają percepcję rzeczywistości oraz interakcję socjalną oraz jaki potencjał kreatywny, a także jakie ryzyka kryje w sobie świat wirtualny. W Muzeum Gier Komputerowych prezentowanych jest ponad 300 eksponatów, a zwiedzający mogą sami wypróbować 35 gier.
Muzeum mieści się przy ul. Karl-Marx-Allee 93a. Cena biletu to 8 euro. Więcej informacji można znaleźć na stronie Computerspielemuseum.de.
Niewiele osób zastanawia się, jak wyglądałoby życie bez kanalizacji oraz czyjej pracy zawdzięczamy jej funkcjonowanie. W muzeum w Paryżu można zapoznać się z rozwojem kanalizacji i technologii oczyszczania ścieków w stolicy Francji, od jego początków aż po 2. poł. XX w. Zwiedzający dowiedzą się także o sposobach poprawiania jakości wody oraz wpływie gospodarki wodnej na równowagę ekologiczną.
W muzeum oglądać współczesne i zabytkowe maszyny oczyszczające kanały, a także zapoznać się z historiaEugeniusza Belgranda, któremu Paryż zawdzięcza obecną doskonałą sieć kanalizacyjną. L
Musée des Égouts de Paris (Muzeum Kanałów Paryskich) mieście się na Opposite 93 Quai d'Orsay. Bilet kosztuje 4,5 euro
Jedni są zakręceni na punkcie asfaltu, innych fascynują kosiarki ogrodowe. Muzeum tego sprzętu działa w Anglii i dla tamtejszych miłośników wypielęgnowanych trawników jego powstanie z pewnością nie było niczym zaskakującym. Zresztą nie chodzi o jakieś tam zwykłe kosiarki. Prezentowane urządzenie należały do sławnych osób. Swoją kosiarkę przekazali muzeum książę Karol i lady Diana, a także słynni prezenterzy telewizyjni Richard Madeley i jego żona Judith Finningan. Dodatkowo muzeum kilka razy w roku urządza zawody wspólnie z Brytyjskim Stowarzyszeniem Wyścigów na Kosiarkach.
To jedyne na świecie takie muzeum, znajduje się w pobliżu Liverpoolu. Założył je Brian Randam, entuzjasta kosiarek, który specjalizuje się w ich udoskonalaniu. Zwiedzając ekspozycję można prześledzić całą historię tych urządzeń. Najstarsze skonstruowane zostały ponad 200 lat temu. Te produkowane obecnie to już skomplikowane cuda techniki.
Muzeum mieści się na Shakespeare Street. Można je odwiedzać od poniedziałku do soboty od godz. 9 do 17.30.
Kiełbasa "Currywurst" jest głównym eksponatem Niemieckiego Muzeum Currywurst w Berlinie (Deutsches Currywurst Museum Berlin), które otwarto w 2009 r. Interaktywna ekspozycja informuje na powierzchni o ok. 650 m? w sposób lekki, łatwy i ciekawy nt. tego kiełbasianego specjału.
Idąc szlakiem czerwonego sosu, zwiedzający poznają Hertę Heuwer, której przypisuje się wynalezienie Currywurst z końcem lat 1940. Trójwymiarowy plan miasta przedstawia, w jakim rozmiarze przyjęła się od tego czasu w Berlinie owa kultura przekąski. Stacje zapachowe i komórka z przyprawami są poświęcone poszczególnym składnikom mieszanek curry i ich pochodzeniu.
W budce z przekąską zwiedzający mogą rzucić okiem za kulisy lub przy stolikach z audiostacjami posłuchać na stojąco piosenek lub rozmów nt. Currywurst. Poruszana jest zarówno tematyka trwałości naczyń stołowych, jak i różne sposoby odżywiania się. Całą prezentację kompletują fragmenty filmów telewizyjnych oraz dokumentacja filmowa. Przed wejściem do Muzeum znajdują się sklepiki oraz prawdziwa budka z przekąską, przy której można skosztować najbardziej znanych odmian Currywurst i jej sosów.
Muzeum mieści się na ul. Schützenstraße 70 w Berlinie. Strona internetowa to: currywurstmuseum.com. Cena biletu to 11 euro.
W Anzola dell'Emilia, niedużym miasteczku w Bolonii, działa pierwsze na świecie muzeum Lodów. Mieści się ono w fabryce tych smakołyków. Można tam zobaczyć kolekcję starych maszyn do produkcji lodów, a także tych, którzy słynęli z ich robienia m.in. szesnastowiecznego alchemika Cosimo Ruggieri, autora pierwszej receptury. W środku można znaleźć także starodawne przepisy - m.in. na arabski syrop cukrowy - a także kilka tysięcy archiwalnych fotografii dokumentujących rozwój branży lodziarskiej. Na koniec zwiedzania na turystów czeka najprzyjemniejsza część - degustacja.
Muzeum mieści się na Via Emilia 45, tel. :39 051 650 5306, strona internetowa: www.gelatomuseum.com/it
We Lwowie swoje muzeum ma słonina, czyli ukraiński przysmak. Wśród eksponatów są wykonane ze smalcu rzeźby, np. popiersie Franciszka Józefa, ogromne słoniowe serce, piersi Wenus, nos Mikołaja Gogola czy usta Marylin Monroe. Zobaczymy ufoludka ze słoniny i akty kobiet przykrytych słoniną, a także największy na świecie pomnik słoniny z marmuru. Po obejrzeniu wystawy można się zastanawiać, po co to wszystko. Wtedy dostaje się do spróbowania słoninę na kilkanaście sposobów, np. jako dodatek do sushi, czy baza pod czekoladę.
Muzeum Słoniny mieści się na ul. Svobody prosp. 6/8 we Lwowie. Numer telefonu: +380 322 355 536.
To miejsce trafiło na listę Rekordów Guinessa. W piwnicy, która przypomina jaskinię, na sufitach i ścianach zawieszono pukle włosów. Jest ich tam około 16 tysięcy różnych rodzajów, a każdy dokładnie opisany. Wszystkie są kobiece. Choć muzeum trochę przeraża, odwiedzają je tłumy turystów jak i samych mieszkańców Avanos. Kolekcję tworzył od końca lat 70-tych Chez Galip. Włosy gromadził w piwnicy pod sklepem, gdzie handlował ceramiką. Teraz co roku można mu wysłać swoje włosy na konkurs. Właścicielki 10 wylosowanych pukli dostają zaproszenie na tygodniowe wakacje do Avanos. Mogą także przejść kurs wyrabiania ceramiki.
Muzeum Tanich Win w Szklarskiej Porębie to prywatne muzeum, znajdujące się w budynku Chaty Walońskiej w Szklarskiej Porębie. W muzeum eksponowanych jest ponad setka butelek tanich win oraz kilakset etykiet do nich. Zbiory obrazują swoistą estetykę oraz nazewnictwo związane z produkcją tego typu trunków. Część ze zbiorów jest darem aktora i satyryka Stefana Friedmanna. Muzeum działa od ponad 10 lat, a z roku na rok kolekcja zebranych tu unikatowych butelek powiększa się, ku uciesze coraz liczniejszego grona odwiedzających.
Muzeum otwarte jest w godzinach otwarcia Chaty Walońskiej, wstęp jest bezpłatny.
W Muzeum Tortur w małych ciemnych salkach wystawione są narzędzia służące do zadawania bólu w najbardziej wymyślny sposób. Czasami trudno wpaść na to, do czego konkretny przyrząd służył, ale wszystko zostało dokładnie opisane. Poza tym w muzeum można poznać także historię tortur.
Muzeum Tortur mieści się przy ul. Singel 449. Bilety kosztują 7,5 euro, a ulgowe -4,5 euro. Więcej informacji znajdziecie na stronie Torturemuseum.com.
Niektóre z urządzeń zgromadzonych na wystawie w praskim Sexmaschines Museum wyglądają jak narzędzia tortur. A jednak, to erotyczne gadżety, których jest tu ponad 250. Rozłożone na trzech poziomach kamienicy narzędzia służyły ludziom do osiągania większej satysfakcji z seksu - są najróżniejsze wibratory m.in. z początków XX czy też 'tron przyjemności', czyli specjalny fotel bujany, który był przebojem w domach publicznych Paryża w XIX w. Obejrzeć można także średniowieczne pasy cnoty, żelazne gorsety oraz dziwne sprzęty mające przeciwdziałać masturbacji - np. elektryczną maszynę antymasturbacyjną z okresu wiktoriańskiego. Na trzecim piętrze wyświetlane są filmy erotyczne.
Muzeum mieści się przy ul. Melantrichova 476/18 w Pradze. Więcej informacji można znaleźć na stronie www.sexmachinesmuseum.com.
Psy zawsze były w zamku Leeds, pilnowały bram, pomagały w polowaniach, stąd pomysł, by uczcić je w nietypowy sposób. Podobnego muzeum nie ma w całej Wielkiej Brytanii, a możne na świecie. Prezentowana kolekcja składa się z ponad stu obroży i innych psich akcesoriów. Najstarsze eksponaty mają pół tysiąca lat, a więc używane były w średniowieczu. Najnowsze są z czasów wiktoriańskich. W dawnych czasach psy nie miały łatwo. Zakładano im masywne, stalowe obręcze, głównie po to, by podczas polowań chroniły szyje przed kłami wilków czy dzików.
W baroku obroże zaczęły służyć ozdobie. Wykonywano je z delikatnej skóry i dekorowano dodatkami z metalu, szlachetnymi kamieniami i jedwabiem. Umieszczano też na nich tabliczki z inskrypcjami autorstwa najlepszych złotników. Tłoczenia zawierały dane właściciela lub informację o zasługach danego czworonoga, np. jakie zdobył tytuły.
Muzeum założyli antykwariusze Gertrude i John Hunt. Ich kolekcję ogląda rocznie około 500 tysięcy osób. Muzeum mieści się na dziedzińcu zamku w Leeds.
Większość z nas przynajmniej raz próbowała zupki z torebki. To mało finezyjne danie, dlatego fakt, że poświęcono mu muzeum może zaskakiwać. Wiele osób zdziwi się też, że taka zupka wbrew nazwie i powszechnemu przekonaniu wcale nie pochodzi z Chin. Wymyślono ją w Japonii i tam też działa Muzeum Zupek Chińskich. Zgromadzono tam setki opakowań tego produktu w najróżniejszych smakach. Do tego można obejrzeć reklamy zupek i filmy przedstawiające proces ich produkcji. W muzealnej kuchni zwiedzający mogą natomiast sami przyrządzić makaron. Najważniejszym eksponatem jest replika pierwszej chińskiej zupki, którą miał podobno zjeść samuraj Mito Komon w XVII wieku.
Bilet wstępu kosztuje 300 jenów, dzieci płacą 100 jenów.
W Nowym Delhi można zapoznać się z historią...toalet. Twórca tego miejsca, dr Bindeshwar Pathak, poświęcił swoje życie zgłębianiu historii sedesów. W muzeum znajduje się ekspozycja o ewolucji toalet w czasie, inna prezentuje materiały, z jakich wykonywano toalety. Można obejrzeć nocniki, meble toaletowe, bidety oraz klozety używane od 1145 roku do czasów nowożytnych. Jest także wystawa, która przedstawia projekty toalet przyszłości.
Placówka gromadzi fragmenty asfaltu z wielu krajów świata, w tym ze znanych dróg, jak np. Route 66, czy Via Appia Antica. W muzeum można poznać przepis, na podstawie którego odwiedzający mają szansę stworzyć swój własny asfalt. Znajduje się tu też galeria, w której można obejrzeć największą na świecie wystawę dzieł sztuki wykonanych z asfaltu. Eksponaty przekazali muzeum ofiarodawcy ze Stanów Zjednoczonych, Szkocji, Australii, a nawet Tanzanii.
Muzeum mieści się w CSUS campus, Sacramento, California.
W pałacu w Witaszycach znajduje się największa w Polsce kolekcja unikatowych przedmiotów z najsłynniejszej sagi gwiezdnej. Ponad 1000 eksponatów ze wszystkich części fabularnych i animowanych jest zrobionych w skali 1:1. Zobaczcie, Dartha Maula, Szturmowców i wiele, wiele innych postaci z Międzygwiezdnych Galaktyk.
Chętni mogą stoczyć pojedynek na miecze świetlne lub obejrzeć kolekcja klocków Lego Star Wars. Ważne, żeby na koniec nie zapomnieć o tradycyjnym pożegnaniu rycerzy Jedi - "Niech Moc będzie z Tobą!"
Bilety na tę wystawę kosztują 10 zł od osoby.
W zakrystii rzymskiego kościoła Sacro Cuore del Suffragio zgromadzono kilkanaście dowodów na to, że dusze czyśćcowe istnieją i domagają się modlitw za swoje zbawienie. Można tam obejrzeć tajemnicze znaki pozostawione na kartkach biblii i różnych modlitewników. Prezentowane są odciski dłoni, które w niewyjaśnionych okolicznościach pojawiły się na tkaninach czy meblach. Jest też fragment muru starej kaplicy, która spłonęła pod koniec XIX wieku. Po pożarze pojawił się na nim cień w kształcie głowy człowieka.
Zwiedzanie mistycznej kaplicy jest darmowe.
Muzeum Zerwanych Związków zostało założone przez byłą parę i koncentruje się na prostym pytaniu: "Co zrobić z pamiątkami po byłym partnerze?".
Początkowo miała to być wystawa tymczasowa, ale obecnie muzeum znalazło swoje stałe miejsce w Zagrzebiu.
Wśród eksponatów jest na przykład kolekcja torebek do wymiotowania z różnych linii lotniczych, które mają upamiętniać związki na odległość, klucze do wspólnego mieszkania, które ktoś przesłał do muzeum, bo nie były mu już potrzebne albo telefon komórkowy zwrócony dziewczynie przez byłego chłopak, by więcej do niego nie dzwoniła. Poza tym można oglądać mnóstwo pluszaków, elementy garderoby i inne rekwizyty, z którymi wiążą się wspomnienia.
Wśród eksponatów prezentowanych w muzeum znalazły się naturalnej wielkości modele takich tajemniczych istot jak: Wielka Stopa, Yeti, Nessie, Człowiek Ćma z Wirginii Zachodniej, Chupacabras czy Szakalop - rogaty królik. Loren Coleman, założyciel muzeum, które całe życie tropił nieznane nauce zwierzęta, zgromadził też sporą ilość trudnych do zidentyfikowania szkieletów, a jego biblioteka mieści 20 tysięcy tomów poświęconych wszelkim legendarnym stworom.
Coleman jest autorem setek artykułów i siedemnastu książek o tajemniczych istotach. Rozdziały jednej z jego prac noszą następujące tytuły: Sum gigant, Lodowy Człowiek z Minnesoty, Widmowy Klaun oraz Aligatory w miejskiej kanalizacji.
Swoje badania terenowe rozpoczął w 1960 roku. Dotąd spenetrował praktycznie wszystkie stany USA oraz Kanadę, Meksyk, Szkocję i Wyspy Dziewicze.
- Na ten projekt przeznaczyłem potowe moich oszczędności pochodzących ze świadczeń emerytalnych - mówi Coleman, który obawia się, czy otwarcie muzeum stanie się przedsięwzięciem dochodowym. Specjaliści przekonują jednak, że prywatne muzea w USA należą do tradycji tego kraju, dlatego obawy Colemana są nieuzasadnione.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze