Witold: - W latach 90. giełda elektroniczna w stołówce Politechniki była jak strefa wolnocłowa, w której kupowało się towary luksusowe, wcześniej dostępne tylko za granicą: commodore'y, amigi, z czasem już pecety, dyski twarde, karty graficzne i oprogramowanie, np. Corel czy Photoshop. No i oczywiście gry skopiowane na dyskietki. W sklepach albo nie można było ich dostać, albo ceny były zaporowe. Sprzedawali je tacy specjaliści, chyba studenci politechniki, którzy potrafili te części złożyć w całość.
Fot. Karolina Turkowska
Maciej: - Pamiętam kilku wystawców, którzy na giełdzie byli od zawsze, jeszcze zanim zacząłem tam sprzedawać, a przyjeżdżałem na giełdę do Wrocławia jako klient. Na końcu sali, pod ścianą, stał pan Waldemar, który zawsze przyjeżdżał z mamą.
Fot. Marcin Biodrowski / Agencja Gazeta
Był 'Doktor', gdzieś w rogu po lewej stronie. Nie wiem, czy faktycznie był lekarzem, ale wtajemniczeni twierdzili, że sprzedając pirackie gry, dorabia sobie do słabej pensji w szpitalu. Zawsze w marynarce w kratkę z podwiniętymi rękawami. Pamiętam, jak z wielkim pietyzmem wsadzał dyskietkę do stacji w amidze 2000, przypominającej późniejsze pecety. Najpierw wsuwał ją do połowy, później delikatnie dopychał wskazującym palcem. Podobało mi się to.
Ignacy: - Każdy chyba miał swoich legendarnych sprzedawców. Ja pamiętam 'Bambusa', który zawsze stał przy bufecie z amigą.
Ale zacznijmy od stołówki.
Politechnika Wrocławska wyburzyła dawną stołówkę u zbiegu Wybrzeża Wyspiańskiego i ulicy Smoluchowskiego. Na jej miejscu powstanie Centrum Zaawansowanych Technologii Nano-Bio-Info - dla wydziałów Mechanicznego, Chemicznego i Informatycznego. W nowym, ośmiopiętrowym budynku B-14 będą znajdować się nowoczesne laboratoria, sale seminaryjne i wykładowe, serwerownia i wysoka na dwa piętra hala technologiczna.
Stołówka Politechniki nie znikła. Kilka miesięcy temu przeniosła się na parter nowoczesnej Strefy Kultury Studenckiej przy ul. Hoene-Wrońskiego. Kuchnia codziennie serwuje inne menu, a dodatkowo na piętrze budynku powstała kawiarnia, w której można zjeść śniadanie.
Standard jest zupełnie inny niż w starej stołówce w latach 70., którą pamięta pan Witold, wówczas student Politechniki.
- Rodzice dawali mi pieniądze, żebym mógł wykupić karnet na obiady. Ale ja oczywiście często sprzeniewierzałem je na, jakby to ująć... używki. Mimo to czasem zaglądałem do stołówki na obiad, nawet bez wykupionego abonamentu. Wystarczyło uśmiechnąć się do pani bufetowej, żeby dostać talerz zupy - wspomina.
Po studiach pan Witold nadal odwiedzał budynek stołówki przy Wybrzeżu Wyspiańskiego. Nie przychodził już jednak po obiad, a po oprogramowanie i sprzęt komputerowy na słynną nie tylko we Wrocławiu giełdę elektroniczną.
- Giełda nie odbywała się w samej stołówce, tylko w hallu budynku, chyba na dwóch piętrach. Poszedłem tam może pięć, a może siedem razy. Kolejka do wejścia ciągnęła się na kilkadziesiąt metrów, stało się godzinę, półtorej. W środku panował gwar, ścisk jak na tureckim jarmarku. Goście mieli cały towar w pudłach kartonowych - opowiada.
Fot. Marcin Biodrowski / Agencja Gazeta
Inny bywalec giełdy, który jako licealista dorabiał tam, sprzedając dyskietki, precyzuje, że opakowania po grach w rzeczywistości były puste. - Trzeba było przynieść kartkę z numerem gry, a potem dostawało się ją na dyskietce - tłumaczy.
Fot. Karolina Turkowska
Gry na dyskietkach sprzedawał też na giełdzie na początku lat 90. 15-letni wówczas Maciej. Znał jednego ze słynnych sprzedawców, pana Waldemara.
- To właśnie on zaproponował mi, żebym spróbował sił na giełdzie. Akurat zwolniło się stoisko: niewielki stolik, na którym można było ustawić komputer i monitor. Jeździliśmy we dwóch z kolegą. W każdą niedzielę około szóstej rano wyruszaliśmy obładowani sprzętem na dworzec PKP w Świdnicy. Ciągnęliśmy cały majdan na dwukołowym wózku.
Fot. Marcin Biodrowski / Agencja Gazeta
Półtorej godziny w pociągu, we Wrocławiu przesiadka do autobusu i na giełdę. Sprzedawaliśmy przeważnie gry, najpierw na commodore 64, później na amigę. Te najpopularniejsze mieliśmy skopiowane w kilku egzemplarzach na dyskietkach, inne przegrywaliśmy na miejscu. Z czasem powiększyliśmy stoisko do dwóch stolików - wspomina Maciej.
- Jednej niedzieli okazało się, że giełda się nie odbędzie. Klienci, którzy przyszli, byli bardzo zawiedzeni, więc brali co popadło. Sprzedaliśmy wtedy z kolegą prawie wszystkie nasze dyskietki. Za zarobione pieniądze kupiłem sobie rozszerzenie pamięci do amigi - dodaje.
Trudno jest ustalić, w jakich dokładnie latach odbywała się niedzielna giełda elektroniczna. Jak twierdzi Ignacy, zaczęła się już pod koniec lat 80. - Na początku chodziliśmy tam z kolegą, żeby przegrywać gry. Wstęp, już po denominacji, kosztował chyba 1,50 zł albo 3 zł. Z czasem zacząłem bywać na giełdzie głównie z powodów towarzyskich, dlatego wślizgiwałem się tylnymi drzwiami, żeby nie płacić - mówi.
Na początku lat 90. na giełdę do Wrocławia przyjeżdżał też Paweł Marchewka, wówczas maturzysta z Ostrowa Wielkopolskiego, a dziś - prezes Techlandu, producenta znanych na całym świecie gier komputerowych, m.in. 'Dead Island' i 'Dying Light'.
Fot. Karolina Turkowska
Na giełdzie spotykała się wrocławska demoscena, czyli subkultura twórców dem - programów demonstrujących ich umiejętności. Zanim upowszechnił się internet, miłośnicy komputerów wymieniali się produkcjami demosceny i zinami, czyli branżowymi gazetkami w wersji elektronicznej na dyskietkach.
Jak wspomina Maciej, przedstawiciele demosceny przychodzili w niedzielę do stołówki Politechniki, żeby porozmawiać o kodowaniu. Na sprzedawców gier patrzyli z góry.
Ignacy bywał regularnie na giełdzie aż do końca lat 90., ale twierdzi, że z czasem atmosfera robiła się tam coraz bardziej komercyjna.
- Giełdę w końcu dobił chyba rozwój internetu. Społeczność graczy przeniosła się do sieci, przestali spotykać się w realu. Teraz znów, niespodziewanie, ta moda odżywa. Mam kolegę, który niedawno kupił atari, tworzy na nim jakieś grafiki. Zorganizował nawet niedawno spotkanie 'Atarowców'. Przyszło ze 40-50 osób
Fot. Marcin Biodrowski / Agencja Gazeta
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze