Czterech artystów i jeden kolektyw. WARTO mieć wizję

Poza uczestniczącymi od lat w obradach rektorem ASP Jackiem Szewczykiem, szefem galerii Entropia Mariuszem Jodką, dyrektorem artystycznym Centrum Sztuki WRO Piotrem Krajewskim oraz wcześniejszymi laureatami WARTO przygotowującymi Przegląd Survival: Anną Kołodziejczyk i Michałem Bieńkiem do składu jurorów zaprosiliśmy Pawła Jarodzkiego koordynującego program galerii BWA Awangarda.
Razem postanowiliśmy nominować jedynie artystów, pomijając kuratorów, którzy choć wywierają znaczny wpływ na życie artystyczne, opierają się przecież na talencie zapraszanych autorów. Toczyliśmy jednak długi spór o rolę kreatywności i pomysłów proponowanych przez niezależną Galerię U oraz oddolnej inicjatywie wystawienniczej Art Around przy ul. Włodkowica, podczas której wystawa 'Wiadro' pokazała obiecujący potencjał najmłodszych autorów związanych z ASP. W tych miejscach spotkać można było osoby, o których, mamy nadzieję, będziemy debatować podczas obrad kapituły w następnych latach.
Podobną rolę pełnił dotąd Przegląd Młodej Sztuki w Ekstremalnych Warunkach - Survival, podczas którego debiutowało trzech nominowanych w tym roku autorów.

Wśród nich jest nominowany do WARTO 2011 Piotr Kmita, absolwent Wydziału Grafiki wrocławskiej ASP. Sięga po różne techniki - od tradycyjnych po multimedia, by komentować wizualnie rzeczywistość. Jego na pierwszy rzut oka rozpoznawalny styl malarski w perfekcyjny sposób wykorzystuje wszelkie niedoskonałości nowoczesnych technologii służących podglądaniu ludzkich zachowań - od zapisu kamer przemysłowych po obrazy z urządzeń szpiegowskich.

W 2011 roku przygotował kilka mocnych wystaw: malarską 'Preview', na której można było oglądać gwiazdy szklanego ekranu scharakteryzowane lepiej jednym obrazem niż tysiącem odcinków serialu. Mocnym jego wystąpieniem był udział w 'Emergency Room', artystycznym 'Ostrym Dyżurze' wystawie sztuki aktualnej, żywo reagującej na zdarzenia codzienności podczas Europejskiego Kongresu Kultury. Kmita artystycznie odniósł się do wyroku sądu skazującego na więzienie 19-letniego Polaka za napis na murze, w którym w niecenzuralny sposób wyraził swoje uczucia do rządu i polityków. W innej pracy komentował gwałtowny wzrost cen franka szwajcarskiego, osiągających wtedy niebotyczne rozmiary, jako zarys Alp na opakowaniu czekolady Milka.

Kolejny artysta, którego prace oglądać można było na kilku dotychczasowych Survivalach, to bywający malarzem, rysownikiem, fotografem, ale też twórcą instalacji Piotr Skiba, autor ubiegłorocznej wystawy 'Heute bin ich der Grösste' w galerii Entropia. Jego twórczość precyzyjnie charakteryzuje Mariusz Jodko: - Prace Skiby balansują na granicy normy, wciągając widza w nieznane obszary. Dotyczy to zarówno techniki, formy, jak i wyrazu oraz przesłania.

Na pokazie, którego tytuł tłumaczony jest jako 'Dzisiaj jestem zadowolony, czuję się dobrze', samopoczucie widzów mogło być dalekie od zadowolenia. Artysta zestawił jak w gabinecie osobliwości wizerunki dziwaków rodem z dokumentalnych fotografii z przełomu XIX i XX wieku. Obrazy enigmatyczne, intrygujące, bardzo niepokojące.
- Należy mu się nominacja za konsekwencję w budowaniu unikatowego sposobu opowiadania o potrzebie funkcjonowania w świecie osobnym - przekonuje Anna Kołodziejczyk. - Dzięki jego instalacjom łączącym malarstwo, fotografię studyjną i przedmioty fetysze możemy zobaczyć siebie intensywniej, przeglądając się w obrazie cudzych dziwactw i odmienności. Jego wystawy skonstruowane na zasadzie kolekcji, budują rodzaj psychologicznego tła dla skojarzeń widzów z własnym życiem.

Łukasz Paluch, absolwent, a teraz pracownik naszej ASP, zajmuje się grafiką i projektowaniem, ale interesuje go przenikanie się sztuki oraz dizajnu. Jest dyrektorem artystycznym graficznego AnoMalia. Jego projekty wrocławianie mogą znać z przestrzeni publicznej, w której wyrazistymi znakami graficznymi reklamuje imprezy kulturalne. To plakaty Survivalu, wystaw w BWA, ale także Kampanii przeciw Przemocy czy działań Igora Boxxa. Paluch zajmuje się również z sukcesami typografią.

Michał Bieniek: - Jego prace eksponowane na billboardach i słupach ogłoszeniowych udowadniają, że tak zwany outdoor (reklama zewnętrzna) nie musi kojarzyć się z zaśmiecaniem przestrzeni publicznej, nieporządkiem, nachalnością. Przeciwnie, może tę przestrzeń doskonale dopełniać, dodawać jej charakteru i elegancji, a także czynić bardziej przyjemną, zachowując przy tym swoją informacyjną funkcję. Projekty Palucha oferują celność w miejsce informacyjnego chaosu, a tak rozpowszechniony brak dbałości o detal i jakość wykonania zastępują precyzją i wyjątkową formalną wrażliwością.

Niezwiązana z Survivalem jest twórczość Magdaleny Garncarz, której dyplom Pracowni Projektowania Mebli zdobył miano najlepszego w 2011 roku. Młoda artystka pochodzi z Kalisza i do Wrocławia przyjechała na studia, ale uczyła się też w Valencii i w Tianjin Academy of Art w Chinach. Zajmuje się projektowaniem oraz dizajnem.

Czasem tworzy według zasady Duchampa, sięgając po gotowe przedmioty, czasem, we współpracy z przemysłem, proponuje swoje proste rozwiązania formalne dla mebli. Tak powstał prototyp 'Poduszkowca' wypracowany z Ikeą czy prototypy siedzisk 'Tabo-Rety' z Italsystemem z Kalisza. Nagrody przyniosły jej recyklingowe siedziska 'SAT-elitarne' wykonane ze zużytego talerza do odbioru telewizji satelitarnej czy 'Para Light' - lampy plenerowe z parasolek. Jednak najwięcej wdzięku ma jej 'Stołek Baby-Jagi', siedzisko inspirowane dziecięcymi marzeniami, a skonstruowane ze zwykłych szczotek.
Jacek Szewczyk: - W czasach, kiedy dużo mówi się o dobrym projektowaniu, jej prace pokazują wciąż niespożytą moc prostoty. Są utylitarne, a przy tym urodziwe, a przede wszystkim zabawne, z pomysłem. Jej kompozycje są właściwie podpowiedzią dla każdego - do it yourself!

RTR 'Róbmy To Razem' to zespół. I chociaż nie wszyscy jego członkowie mają poniżej 35 lat, jest to bardzo młoda inicjatywa - nowa i nowatorska. Tworzące zespół osoby wspólnie postanowiły zmienić swoje otoczenie i dać nam szansę poznania młodej i obiecującej sztuki.
Łączy ich miejsce: zaniedbane miejskie podwórko między Ruską i Antoniego. Choć zastawiają je parkujące samochody, to stało się galerią murali. To wymierny efekt przygotowanego w czerwcu przez RTR Pink Pikniku. Pasaż zmienił się wtedy w salę koncertową, radosny jarmark, a także wybieg, po którym paradowały zjawiskowe i dziwne modelki z Lady Wrocław. Otaczające podwórko ściany były miejscem nieustannej aktywności malarzy specjalizujących się w ulicznej sztuce. Pink Piknik, radosne wydarzenie dla wszystkich wrocławian, przygotowali wspólnie ludzie spotykający się w tym miejscu - ze Stowarzyszenia 'Od Podwórza', z klubu Niskie Łąki, kolektywu Falanster, ze Studia BWA, Stowarzyszenia Kulturalno-Artystycznego 'Rita Baum', z fundacji Świat Nadziei oraz kilku pracowni artystycznych.

Paweł Jarodzki: - Kolektyw jest otwarty na pomysły i działania oddolne, niezinstytucjonalizowane, społeczne i artystyczne, takie, które można by określić sąsiedzkimi i miejskimi strategiami przeżycia. Wierzymy, że nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa!

Mecenasem nagrody jest miasto Wrocław, Europejska Stolica Kultury 2016. Partnerem nagrody WARTO jest Grupa Archicom - deweloper wspierający młodych wrocławskich twórców. Patronem jest sieć kin Helios.