W wyścigach robotów klasy line follower startują oryginalne konstrukcje, które przypominają nieco prymitywne, niedokończone samochody. Gotowy pojazd musi się zmienić na kartce A4, zwykle nie waży więcej niż 250 gram. Robot ma za zadanie jak najszybciej pokonać trasę wyrysowaną grubą, ciemną linią na plastykowych płytach. W trakcie jazdy rozpędzają się do 10 kilometrów na godzinę.
Pojazd jest wyposażony w czujniki optyczne, za ich pośrednictwem rozpoznaje jak biegnie linia. - Potem przekazują sygnał do tego mikrokontrolera - mówi Szymon Mońka wskazując niewielką kostkę w tylnej części pojazdu. - To najważniejsza część robota, jego mózg. Dzięki odpowiedniemu oprogramowaniu sygnał z niego idzie do obu silników, które przyspieszając lub hamując, prowadzą pojazd po linii.
Większość ma także turbiny, które podczas jazdy wysysają powietrze spod robota, co znacznie poprawia ich przyczepność, zwłaszcza na zakrętach.
W niektórych konkurencjach wprowadza się dodatkowe utrudnienia, np. pojazd musi ominąć przeszkodę ustawioną na linii, a potem wrócić na trasę albo przejechać bez błądzenia skrzyżowanie linii lub przerwę w trasie.
- Takie rozwiązanie także musi być wpisana w oprogramowanie, które jest najbardziej pracochłonnym elementem robota - wyjaśnia Derkacz. - Pojazdy także są coraz bardziej doskonałe. Na przykład, opony sprowadzamy z Japonii, gdzie robotyka jest na najwyższym poziomie. Te najnowsze zrobione są z miękkiej gumy, mają lepszą przyczepność.
Studenci Politechniki Wrocławskiej: Bartosz Derkacz i Szymon Mońka od ponad dwóch lat należą do krajowej czołówki konstruktorów robotów wyścigowych klasy line follower. - Wygrywaliśmy w Łodzi, Wałbrzychu, Gdańsku, Wrocławiu, Poznaniu - wylicza kolejne wygrane Bartosz Derkacz, student Wydziału Mechanicznego. - W Wiedniu na Mistrzostwach Europy, gdzie wystartowało ponad 200 konstrukcji, zajęliśmy drugie miejsce. Lepsi od nas byli tylko koledzy z krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej.
Młodzi konstruktorzy kilkakrotnie przywołują rozwiązania podpatrzone u Japończyków. - Na przykład, trasy wyścigów są tam dokładnie opisane. Co pozwala tak przygotować roboty, aby osiągnęły optymalne osiągi - mówi Mońka, student Wydziału Elektroniki.
Przygotowanie do zawodów trwa nawet kilka tygodni. Na oprzyrządowanie trzeba wydać co najmniej kilkaset złotych, ale roboty nad którymi teraz pracują studenci politechniki mogą kosztować nawet dwa tysiące złotych.
Mężczyźni mają półki pełne nagród i pucharów, ale zawodach nie rozdaje się nagród pieniężnych. Zwykle zwycięzcy dostają sprzęt elektroniczny, na przykład za wygraną w kolejnych zawodach wrocławianie odebrali dobrej klasy oscyloskop.
- Wyścigi robotów wygląda jak zabawa dla chłopców, ale przy okazji sporo się nauczyliśmy. Najważniejsza umiejętność to projektowanie układów, co może się przydać przy konstruowaniu urządzeń typu pralki, zmywarki, telewizory - opowiadają.
Na razie prowadzą sklep z częściami dla robotyków, nie tylko przydatnych do konstruowania robotów line follower, ale i innych urządzeń elektronicznych.
W listopadzie młodzi wrocławianie byli już na zawodach w Łodzi i w Sosnowcu. Jednak najważniejsze będą Mistrzostwa Europy w Wiedniu, które zaplanowane są na marzec.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze