Igor Pudło, znany z formacji Skalpel i Evorevo, solowe płyty wydaje jako Igor Boxx. Album "Kabaret", inspirowany filmem Boba Fosse'a, ukazał się 11 listopada. "To reakcja na odradzanie się faszyzmu i szowinizmu w Polsce i na świecie" - deklaruje muzyk.
Tematy z filmu, covery utworów The Doors, Abby i Bowiego oraz pięć kompozycji Igora zostały ubrane w industrialne, odhumanizowane dźwięki. Minimalizm, chłód elektroniki i często marszowe rytmy niosą jasny przekaz - zło to bezduszna maszyna, która mieli wszystko. Można mieć ciarki, słuchając tej muzyki. Dobra, ważna płyta i głos w ważnej sprawie.
Wrocławskie Evorevo tworzą wspomniany wyżej Igor Pudło, hiphopowy producent Tomasz "Magiera" Janiszewski i wokalista punkowego Hurtu Maciek Kurowicki. Jednak "Dwubiegunowa" nie ma nic wspólnego z ich poprzednimi wcieleniami. To synth-popowe piosenki osadzone w stylistyce New Order, OMD czy The Human League z melodyjnymi tematami i klimatem Joy Division w tle. Są one jednak tłem do niekoniecznie lekkich i prostych tekstów o końcu związku, rozstaniu, niepoukładaniu życiowym, znajdziemy tu nawet komentarz do obecnej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce.
Wokalistka Bogna Jurewicz i gitarzysta Maciej Święcicki stoją za tą formacją. Decyzję o wspólnym muzykowaniu podjęli w 2014 roku, potem do składu doszli perkusista, basista i jeszcze jeden gitarzysta, pojawili się w "Must Be The Music" i nagrali pierwszą płytę "Wolno nam żyć wolno".
Nie jest łatwo określić styl, w jakim się poruszają. Jest tu bowiem coś energetycznego i rockowego, jak "Nieloty", "Żądło" czy "Ja to mam szczęście", są spokojniejszy "Choked With Love" i balladowe "Za każdym razem" czy podszyte jazzem "Chcę". Wszystkie te utwory łączy dobry smak, nieprzeładowanie dźwiękami, miły dla ucha wokal Bogny i profesjonalna produkcja.
Płyta "Hello My Sunshine" to zastrzyk pozytywnej energii. Zespół potrafi zarażać dobrym nastrojem i wcale nie trzeba czekać do wiosny czy lata, żeby tę "słoneczną" moc muzyki poczuć.
Guitalele, pianinko, gitary, cytra, kalimba oraz bardzo delikatnie zaznaczone banjo, kontrabas i bębny - tak brzmi płyta Broad Peak. To nowy projekt Patrycji Hefczyńskiej, wokalistki znanej m.in. ze składów Girl & Nervous Guy, Husky czy Oszibarack, czyli formacji raczej elektrycznych, pełnych przeróżnych brzmień. Tymczasem "Zimowe morze" to akustyczne i ascetyczne, minimalistyczne piosenki wykonywane często z towarzyszeniem dwóch, trzech instrumentów i delikatnie wyśpiewane osobiste, intymne teksty.
Pięknie bujają się tu "Dzikie palmy", sunie "Rybitwa popielata", faluje "Zimowe morze". Wszystko układa się w jedną opowieść z wodą w tle (a może i w roli głównej). Opowieść, która koi właściwie każdą nutą, uspokaja. Chcesz się wyciszyć, odpłynąć, posłuchać Patrycji? Wybierz się na rejs po "Zimowym morzu". Warto, a choroba morska wykluczona.
To już trzynasta część składanki autorstwa Piotra Bartysia, szefa muzycznego wrocławskiego Radia RAM. I znów, jak na poprzednich częściach, świetnie sprawdza się zestawienie świeżej (choć już dobrze znanej) krwi z Polski z uznanymi, światowymi gwiazdami. Wśród tych pierwszych mamy m.in. Rosalie, Oxford Drama, Justynę Święs i Piotra Bejnara, ci drudzy to z pewnością James Blake i jego "Vincent", trio Toto Bona Lokua, William Fitzsimmons i folkowa wersja "Learning To Fly" Toma Petty'ego, zespół The Internet, Stromae...
Nie brak ciekawostek: takimi są "Smile" autorstwa Charliego Chaplina śpiewane przez... Roberta Downeya Juniora czy "Colorblind" Counting Crows w wykonaniu Kari. "RAM Cafe" nie zawodzi i po raz trzynasty serwuje solidna porcję klimatycznego chilloutu, soulu, r'n'b, wysmakowanego popu, lekkiego etno... "13" jest pechowa? Nie w tym wypadku.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze