Osiedle leży między Rakowcem a Nowym Domem, na wschodzie Wrocławia, przy ul. Międzyrzeckiej, między Odrą a Oławą.
Wieś Bierdzany, zwana po niemiecku Pirscham, odnotowana jest w kronikach już w XIII wieku. Jego częścią był dawniej Wilczy Kąt, położony po drugiej stronie Oławy. Do 1810 r. należała do Zakonu Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą (który miał siedzibę w dzisiejszym budynku Ossolineum), a w 1903 r. kupiła go gmina Wrocław.
SIP Wrocław
W obręb miasta Wrocławia teren przyłączono w 1928 r. Obecnie jest niezamieszkały (jako tereny wodonośne), mieści rodzinne ogrody działkowe. Formalnie jest częścią osiedla Księże.
Na osiedle dojeżdża linia autobusowa nr 120.
Pracze Widawskie (niem. Protsch an der Weide) to osiedle na północnym skraju miasta, położone niedaleko ul. Sułowskiej. To dawna wieś owalna (w obrębie ulic Dekarskiej, Zduńskiej i Kaletniczej). Częścią Wrocławia są od 1973 r., a obecnie stanowią osiedle wspólnie z pobliską Widawą.
SIP Wrocław
Głównym zabytkiem osiedla jest kościół św. Anny. Kursują tu szczytowe linie autobusowe nr 305 i 308, a także autobus strefowy nr 908.
Na zachodzie miasta znajdują się również Pracze Odrzańskie (niem. Herrnprotsch).
Lesica w XVIII wieku była folwarkiem, należącym do gminy Wrocław. Dawniej zwana była "Rędzinem Leśnym" czy "Folwarkiem Leśnym Rędzin" (Waldvorwerk Ransern).
W składzie miasta od 1973 r., formalnie jest częścią osiedla Osobowice-Rędzin. Położona jest między polami irygacyjnymi a rzeką Odrą, jedyna ulica prowadząca na osiedle to ul. Wędkarzy.
SIP Wrocław
Dawny tutejszy PGR (PGR Osobowice) zajmował się w latach PRL-u m.in. hodowlą dżdżownic. Samo osiedle składa się obecnie z kilku opuszczonych budynków.
Kłokoczyce, położone są w północno-zachodnim Wrocławiu, między rzeką Widawą a Pawłowicami. Nazwa pochodzi od przezwiska "Kłokoczka", w niemieckiej wersji brzmiała "Glogschütz".
SIP Wrocław
W skład Wrocławia rejon wszedł w 1973 r., a obecnie Kłokoczyce formalnie są częścią Psiego Pola-Zawidawia.
Na centralnym placu osiedla znajduje się przystanek MPK, dokąd dojeżdża linia nr 147.
W średniowieczu wieś nosiła nazwę Odra. Od połowy XII w. stała się własnością opactwa św. Wincentego na Ołbinie, a nazwa wsi uległa zmianie na Opatowice (niem. Ottwitz). Jego częścią jest też Wyspa Opatowicka, odcięta od reszty wsi kanałem opatowickim.
SIP Wrocław
W granicach miasta Opatowice znajdują się od 1928 r., a na osiedle kursuje autobus nr 120. Formalnie rejon należy do osiedla administracyjnego "Księże".
To osiedle z dużą liczbą nazw (Miłostków, Marianów, Marzanów, Miłostów) - wszystkie związane z niemiecką nazwą "Marienhof". Takie miano nosił folwark, który po wojnie został przekształcony w Państwowe Gospodarstwo Rolne (zlikwidowane w 1945 r.).
Położone jest w obrębie Psiego Pola-Zawidawia, zaraz przy granicy Wrocławia, przy skrzyżowaniu ul. Odolanowskiej i al. Jana III Sobieskiego.
Osiedle, położone przy ul. Opatowickiem (między Opatowicami a Bierdzanami), rozwinęło się w XIX wieku wzdłuż karczmy. Polska nazwa jest tłumaczeniem niemieckiego "Neuhaus". Przed wojną działały tu kluby kajakarskie, po wojnie do końca lat 60. funkcjonowała szkołą podstawowa. Obecnie dojeżdża tam linia autobusowa nr 120.
Nowego Domu nie należy mylić z osiedlem "Nowe Domy", położonym w okolicach Maślic, przy skrzyżowaniu ulic Potokowej i Północnej.
Niewielkie osiedle po niemiecku zwane Kaltasche (zimny proch), położone jest między Strachowicami, Jarnołtowej a Żernikami, w okolicach ulic: Widłakowej i Osinieckiej.
Do Wrocławia zostało włączone w 1973 r., w ramach największego po II wojnie światowej przyłączania osiedli, a w XIX wieku było uważane za kolonię sąsiednich Strachowic. Wtedy na osiedlu znajdowało się ok. 10 gospodarstw rolnych.
Obecnie Osiniec jest częścią administracyjnego osiedla Jerzmanowo-Jarnołtów-Strachowice-Osiniec.
To najmniejsze samodzielne administracyjne osiedle Wrocławia, położone w południowo-wschodniej jego części. Częścią Wrocławia jest od 1951 r., wraz z pobliskim Brochowem.
Nazwa pochodzi od imienia "Bieniek", które jest formą imienia "Benedykt". Niemiecka nazwa to słowiańskie "Benkwitz", co hitlerowcy zmienili w 1936 r. na "Ruhlinden", potem na "Lindenruh". Jeszcze w XIX wieku mieszkańcy mówili tu po polsku.
Główną trasą osiedla, na którym mieszka ok. pół tysiąca osób, jest ul. Ziemniaczana.
Na Bieńkowice dojeżdża autobus 114, kursujący z Galerii Dominikańskiej, a także nocny 245. Swoją inwestycję na osiedlu planuje firma I2 Development.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze