W najbliższym czasie w Berlinie wystąpią i King Crimson, i Justin Bieber (12, 14 września), i trwa 9. Berlin Biennale Sztuki Współczesnej, a w Gemäldegalerie wystawa "Złoty Wiek. Czasy Velazqueza" (do 30 października).
Diego Velasquez, autoportret. Fot. wikicommons
We wrześniu zaczyna się sezon teatralny, operowy, filharmoniczny, o czym informują berlinerfestspiele.de, visitberlin.de i dziesiątki różnych magazynów, portali i blogów kulturalnych.
Każdy miłośnik sztuki, jeśli dotąd tego nie zrobił, koniecznie powinien odrobić lekcję obowiązkową i odwiedzić Museumsinsel (zwaną od położenia nad rzeką także Spreeinsel), czyli wyspę będącą największym i jednym z najważniejszych kompleksów muzealnych świata.
Jest tu słynne Muzeum Pergamońskie, muzea Stare i Nowe, Bodemuseum, oraz Alte Nationalgalerie ? dnia nie starczy, by obejrzeć ich wystawiane zbiory.
Pergamonmuseum. Fot. wikicommons
A że muzealna wyspa jest w samym centrum miasta (Berlin Mitte), to z niej można wyruszyć do innych, najbardziej popularnych atrakcji turystycznych ? czy to pod Brandenburger Tor, czy w drugą stronę, na Alexanderplatz. Warto pamiętać, że Brama Brandenburska jest dziełem Carla Gottharda Langhansa, architekta, który, tak jak i jego syn Carl Ferdinand, wywodził się z Wrocławia, a ich budynki do dziś nadają ton architekturze Europy.
A na placu Alexandra poza wieżą telewizyjną działa niepowtarzalne Muzeum DDR, które przywołuje czasy podziału miasta na część wschodnią i zachodnią (Karl-Liebknecht-Strasse 1, ddr-museum.de).
Alexanderplatz. Fot. wikicommons
Innym miejscem, którego wstyd nie znać, jest berlińskie Muzeum Sztuki Współczesnej, czyli Hamburger Bahnhof (Invalidenstraße 50-51, Berlin Mitte). Warto je odwiedzić właśnie teraz, bo czynna w nim obecnie ekspozycja różni się od tej, która jest zwykle wystawiana. To za sprawą ?Summer rental?, czyli ?Letniej rezydencji? we Wrocławiu kolekcji Ericha Marksa, stanowiącej trzon jej zbiorów. Blisko sto dzieł prezentowanych w Pawilonie Czterech Kopuł uwolniło miejsce innym, które przechowywane są zazwyczaj w magazynach ? są to choćby rysunki Roya Lichtensteina czy Andy?ego Warhola.
Oficjalnie w Berlinie działa 180 muzeów i 440 galerii. Wszystkie znaczące miejsca ze sztuką za punkt honoru stawiają sobie przygotowanie specjalnej oferty na Berlin Gallery Weekend ? w połowie września (w tym roku w tygodniu 13-18 września).
Augustrasse podczas Berlin Gallery Weekend. Fot. wikicommons
Położone niegdyś tuż przy murze okolice Oranienstrasse przez lata uchodziły za gorszą część miasta. Mieszkali tu gastarbeiterzy z Turcji, Jugosławii i Polski, tu było najwięcej opuszczonych kamienic zamienionych w squaty.
To miejsce, w którym urodziła się niemiecka kultura punk i techno, było centrum alternatywnego Berlina Zachodniego, z tanimi mieszkaniami i postindustrialnymi przestrzeniami zamienionymi w kluby, galerie i teatry.
Artyści niezależni już się stąd wynieśli, jednak legenda pozostała. Podtrzymują ją knajpki i galerie, a także muzeum, które pamięta niegdysiejsze czasy ? Werkbundarchiv ? Museum der Dinge (Oranienstraße 25), czyli Muzeum Przedmiotów.
Verkbundarchiv. Fot. wikicommons
Trzon kolekcji stanowią dzieła niemieckiej moderny z okresu Bauhausu, ale też znajdują się tu przykłady wzornictwa późniejszego.
Niemniej alternatywne spojrzenie na muzealnictwo ma pierwsze w świecie Muzeum Gier Komputerowych (Computerspielemuseum, Karl-Marx-Allee 93a, Berlin Friedrichsheim, computerspielemuseum.de).
Computerspielemuseum / joerg metzner
Natomiast współczesna alternatywa artystyczna ma swoje pracownie na modnym Prenzlauer Berg, choć i tam robi się dla niej zbyt komercyjnie. Zbuntowanych i nieodkrytych wciąż twórców można jeszcze spotkać w Kulturbrauerei, ale coraz więcej z nich, wraz ze swoimi dziełami i miejscami pracy, przenosi się na obrzeża Pankow, i w inne części dawnego Berlina Wschodniego.
Kulturbrauerei. Fot. wikicommons
Mieszkaniec poniemieckich dzielnic Wrocławia mógłby czuć się w Berlinie jak w domu, jednak dziś te miasta różnią się zasadniczo. Nasze wciąż pozostaje homogeniczne, a stolica Niemiec mieni się mieszanką ras, kultur i obyczajów. Widać to na każdym kroku, a potwierdzenie niezbicie przynosi berlińska oferta kulinarna.
Ciężkie brandenburskie jedzenie odeszło do lamusa, wszędzie można kupić kebaby, pizze, sushi czy musaki. Na każdym kroku spotkać można różne odmiany kuchni orientalnej ? z Afryki, Azji czy Ameryki ? i w tym właśnie spełnia się marzenie o jednoczącym i wzbogacającym multi-kulti.
Najlepszym przykładem niezwykłej adaptacji egzotyki w mieście jest to, co w każdy weekend wydarza się na skraju Charlottenburg ? w parku na Wilmersdorfie.
Na trawie swoje miniaturowe przenośne kuchnie rozkładają Tajki, które spotkania z innymi emigrantami z Tajlandii łączą z przygotowywaniem i sprzedawaniem jedzenia. Choćby dla zobaczenia tego i spróbowania wyprodukowanych na świeżym powietrzu dań warto odwiedzić Berlin ? tu teorie na temat kultury, asymilacji i przemian obyczaju stają się codzienną praktyką.
Park Wilmersdorf. Fot. Wikicommons
Miłośnicy swobody ruchu mogą włączyć się do alternatywnego transportu, który wybiera aż 10 procent berlińczyków, na co dzień wsiadając na rower. Czekają na nich nie tylko świetnie przygotowane trasy (sieć dróg liczy blisko tysiąc kilometrów), ale również dogodne przepisy ? tu rowerzysta ma pierwszeństwo przejazdu ? i dziesiątki tysięcy miejsc parkowania. W miejscach największego nasilenia ruchu parkingi rowerowe są piętrowe.
Piętrowy parking rowerowy w Berlinie
Przyjeżdżając na którykolwiek dworzec, skorzystać można z wypożyczalni bicykli, ale właściwie jednoślad można wypożyczyć niemal wszędzie.
Niemiecka kolej stworzyła Call a Bike ? po zarejestrowaniu się w systemie na callabike-interaktiv.de za 12 euro, z tego 7,5 euro możemy wykorzystać, dostajemy dostęp do automatycznych wypożyczalni czerwono-stalowych rowerów z dużym napisem DB.
Skorzystanie z roweru kosztuje 0,08 euro za każdą minutę lub 15 euro za cały dzień. Przy każdej wypożyczalni stoi terminal, w którym możemy doładować swoje konto.
Drogę wskaże nam strona bbbike.de obejmująca i Berlin i Poczdam.
Polecam przejazd z Alexanderplatz wzdłuż Mauerpark do Pankow (trasa nie tylko malownicza, ale pełniąca rolę dydaktycznej ścieżki historycznej oraz plenerowej galerii sztuki, bo właśnie tu obejrzeć można setki artystycznych graffiti, a także przebieg dawnego muru berlińskiego):
Mauerpark. Fot. wikicommons
Miłośnicy kultury slow mogą skorzystać z jeszcze innej możliwości poruszania się po Berlinie.
Przez miasto przepływają dwie duże rzeki ? przez zachodnią część Hawela (Havel), z którą łączy się Szprewa (Spree), przecinająca centrum. Turystyczne wykorzystanie rzek umożliwia spojrzenie na miasto z zupełnie innej perspektywy i zwiedzający nie męczy się przy tym wiele.
Przystanie, z których można rozpocząć rejs, to Nikolaiviertel, Friedrichstrasse/Ecke Weidendamm, i Berliner Dom/Alte Börse.
Ja wybrałam rejs spod Jannowitzbrücke, dzięki któremu zobaczyła, jak wspaniale berlińczycy potrafią wykorzystać usytuowanie nad rzeką. Tu nie tylko działają knajpki, plaże i ogródki zabaw, pływają dziesiątki łodzi i stateczków, kajaków, katamaranów i rowerów wodnych.
Jannowitzbruecke. Fot. wikicommons
Nabrzeża są miejscem relaksu i wypoczynku, a nawet kąpieli. Otwarty statek przewozi turystów kanałami przez Kreuzberg i dociera do Miite, pozwalając spojrzeć z zupełnie innego punktu choćby na Museuminsel i przeszkloną kopułę sir Normana Fostera na Reichstagu.
Odmiennych wrażeń dostarcza przejażdżka statkiem po Haweli. Tu widać bogactwo i berlińskie luksusy. Zaczynając podróż w Poczdamie, można poznać jeziora leżące w rezydencjonalnej części Berlina. Tu rozgrywane są regaty, działają eleganckie kluby i powszechnie dostępne przystanie.
Jazda i parkowanie samochodu w Berlinie jest koszmarem, za to niezwykle wygodne jest przemieszczanie po mieście dobrze rozwiniętą siecią kolejki miejskiej ? zarówno pod, jak i nadziemnej (U-Bahn i S-Bahn), a także transport autobusowy.
Berlin Welcome Card 2016 można kupić na 48 i 72 godziny, a także na okres od 4 do 6 dni, są też trzydniowe passy muzealne. Ceny i oferowane zniżki, także na przejazdy komunikacją miejską i turystyczną na visitberlin.de. Najtańsza karta kosztuje 19 euro.
Pomnik poległych grenadierów na Kreuzbergu. Fot. wikicommons
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze