W 2008 roku pojawia się informacja, że na Ochocie ma stanąć ogromny drapacz chmur. To miał być najwyższy budynek Warszawy i jeden z najwyższych w Europie. 330-metrowy gigant miałby stanąć w miejscu kamienicy przy pl. Starynkiewicza.
Wieżowiec miał mieć 330 m wysokości. Najpierw projekt przycięto do ok. 135 m - na więcej nie pozwoliły względy bezpieczeństwa lotniska Okęcie. Jednak zanim wydano warunki zabudowy, miasto uchwaliło plan miejscowy dla tego rejonu. Wykluczyło w nim budowę wieżowca, a kamienicę objęło ochroną konserwatorską.
.
W 2008 roku pojawia się kolejna sensacyjna informacja. Orbis wraz z firmą Orco ma stawiać 350 m wieżowiec przy ulicy Złotej 48 w Warszawie. ''Gigantyczny wieżowiec to wspólny pomysł Orbisu i firmy Orco, która buduje na sąsiedniej działce 192-metrowy apartamentowiec (Złota 44) zaprojektowany przez Daniela Libeskinda. Inwestorzy zapowiadali, że oba budynki, choć będą różniły się wysokością, mają uzupełniać się architektonicznie i funkcjonalnie.'' Powierzchnia całkowita tego wielopiętrowego wysokościowca miała wynosić 285 tys. metrów kwadratowych.
Wstępna koncepcja zakładała, że wieżowiec miał być podzielony na dwie części. Górne kondygnacje dla prestiżowego hotel Sofitel z 250 pokojami (obecnie w Victorii na placu Piłsudskiego). Poniżej hotelu znajdować się miały biura.
JPS
To całkowite sci-fi. Wieżowiec jest wizją studentów architektury pracujących w Gliwicach na warsztatach "Silesia Megalopolis". Projekt zakłada budowę 14 wież o wysokości 300 m. Każde miasto wchodzące w skład Silesii będzie miało swoją wieżę adekwatną do funkcji miasta (Chorzów - wieża park, Katowice - wieża biurowo-mieszkalna, Bytom - wieża komunikacyjna itd.). Jest to kompletna abstrakcja, choć interesująca i szeroko omawiana w 2008 roku.
Niestety nie ma żadnej wizualizacji jak miał wyglądać wieżowiec. Zachował się jedynie rysunek zrobiony przez użytkownika forum skyscraper - Tresors
Ten drapacz chmur o wysokości 270 m (58 kondygnacji) został zaprojektowany przez Roberta Charkiewicza i Joannę Lengiewicz w 1997 roku. - Przygotowywaliśmy się do tego projektu bardzo rzetelnie. Nie wiedzieliśmy czy są pieniądze na jego realizację, także nie byliśmy pewnie czy jest potrzeba aby tak wielki budynek powstał w Warszawie. Jednym z problemów, z którym musieliśmy się zetrzeć były przepisy przeciwpożarowe. W tamtych latach nikt nie zakładał tak wysokich budynków, dlatego spotkaliśmy się w gronie specjalistów od ewakuacji i zabezpieczeń pożarowych, aby opracować nowe przepisy - wspomina po latach Robert Charkiewicz.
Budynek wchodził w skład większego wielofunkcyjnego kompleksu, który miał powstać w okolicach Placu Zawiszy (na miejscu Dworca Głównego i na przeciwko - po drugiej stronie ulicy Towarowej). Planowały go wybudować polskie firmy zrzeszone w Polskiej Sieci Handlowej Polma, m.in. firma Inter Commerce.
W kompleksie o powierzchni 600 tys. mkw. miały się znaleźć biura, powierzchnia handlowa, część mieszkaniowa i hotel. Koszt realizacji projektu szacowano na - według informacji podanych w grudniu 1997 roku przez ''The Warsaw Voice" - ponad 300 mln USD.
Joanna Lengiewicz i Robert Charkiewicz
Kulczyk Silverstein Properties na działce na rogu Chmielnej i Miedzianej w 2011 chciał postawić wieżowiec, który wraz z masztem miał mieć 282 m, 260 m do dachu. Gdyby powstał, byłby jednym z najwyższych wieżowców w Warszawie i Europie. Całkowita powierzchnia tego budynku miała wynieść 109 600 m2.
Niestety w planie zagospodarowania przestrzennego dla Alej Jerozolimskich dopuszczano budynki o maksymalnej wysokości 27 metrów. Inwestor starał się o zgodę, jednak w końcu z powodu kryzysu, inwestor, firma Kulczyk Holding, złożyła wniosek o pozwolenie na budowę jedynie 130-metrowego biurowca. Wtedy przedstawiciele firmy, mówili, że nie rezygnują do końca z koncepcji budowy ogromnego wieżowca, ale wolą mieć już w toku procedurę pozwoleni na postawienie niższego biurowca.
Jednak w grudniu 2014 roku zaprezentowany został nowy projekt biurowca. Chmielna Tower miałby jedynie 80 metrów wysokości, a w środku znalazłoby się 23,7 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni biurowej, 995 metrów kwadratowych powierzchni handlowo-usługowej oraz dwupoziomowa hala garażowa na 114 miejsc.
Szkoda, że nie udało się zrealizować kolejnej dużej inwestycji w Polsce.
W 2008 roku 225-metrowy wieżowiec chciał wybudować w Poznaniu tajemniczy hiszpański inwestor. Miały w nim być apartamenty, hotel, biura i restaurację na ostatnim piętrze.
Wtedy byłby to zdecydowanie najwyższy budynek w Poznaniu i jeden z najwyższych w Polsce. Na temat projektu i spotkania z inwestorem na łamach Gazety Wyborczej w Poznaniu opowiadał ówczesny wiceprezydent miasta Jerzy Stepień: - To unikatowy projekt. Spotkaliśmy się kilkakrotnie. Obejrzeliśmy imponujące symulacje, jesteśmy pod wrażeniem.
Autorem projektu wieżowca jest Jesus Marco Llombart - architekt z biura AMA Studio w Saragossie. Wieżowiec miał mieć 225 m wysokości i 80 tys. m kw. powierzchni. Wewnątrz zaplanowano nowoczesne centrum handlowe, biura wysokiej klasy (30 tys. m kw.), wielogwiazdkowy hotel na 200 pokoi, tyle samo luksusowych apartamentów, centrum SPA oraz kasyno. Szacowano, że koszt inwestycji to 350 mln euro.
To miał być najwyższy budynek w Warszawie, o ponad 20 metrów górujący nad Pałacem Kultury i Nauki. Zaprojektowany w 2008 roku przez Zahę Hadid budynek Lilium Tower nie powstał jednak z powodu kryzysu gospodarczego.
Zaha Hadid
Lilium na działce obok hotelu Marriott, naprzeciwko Dworca Centralnego, chciał postawić izraelski koncern BSR. Deweloperzy działali z rozmachem: do stworzenia koncepcji 76-piętrowego wieżowca zaproszona została Zaha Hadid - uznawana za jedną ze "starchitects" - gwiazd światowej architektury, których projekty stają się wizytówkami miast. Koszt inwestycji szacowano na 400 mln euro, w budynku znaleźć się miało 600 luksusowych apartamentów. - Zawsze chciałam, żeby Warszawa stała się stolicą Europy XXI wieku, żeby konkurowali tu ze sobą architekci z całego świata i z Polski - cieszyła się Hanna Gronkiewicz-Waltz podczas wspólnej konferencji z Hadid. - Musimy przełamać kompleks Pałacu Kultury. Warszawa musi wystrzelić w górę.
Fot. Wojciech Surdziel / AG
260-metrowy Lilium Tower miał być częścią zaprojektowanego przez Hadid kompleksu złożonego z czterech budynków. Na miejscu Dworca Centralnego miały stanąć dwie 160-metrowe wieże, a czwarty, zdecydowanie niższy budynek zaplanowany został w miejscu liceum Hoffmanowej.
Budynek nie powstał, powodem był finansowy kryzys, który wybuchł w 2009 roku. Inwestor początkowo zawiesił projekt, by w końcu się z niego wycofać. Dziś działka, na której planowano budowę Lilium Tower, wciąż czeka na zabudowę.
Więcej na stronach lokalnych.
Wrzesień 2006 r. Sky Tower ma stanąć na prawie trzyhektarowej działce. 50-piętrowy wieżowiec będzie miał ponad 200 metrów wysokości z charakterystyczną wieżą na samym szczycie - ma być widoczna z każdego miejsca we Wrocławiu.
Fot. Materiały Inwestora
Marzec 2007 r. Wieża miała mieć 258 metrów wysokości i miał to być najwyższy budynek w Polsce. Sky Tower nie miał być wyłącznie wysokim apartamentowcem. W sumie miał składać się z pięciu budynków o różnych funkcjach. Na samym dole, w podziemiu, parkingi dla kilku tysięcy samochodów, wyżej galeria handlowa połączona z galerią sztuki, a dopiero na niej pięć budynków - jeden biurowiec i cztery apartamentowce z kaskadowo spadającymi tarasami. Jednocześnie miało w nim przebywać sześć tysięcy ludzi. Mieszkalna wieża z najwyższymi i najdroższymi mieszkaniami.
Pół roku po wmurowaniu kamienia węgielnego budowa Sky Tower została wstrzymana. Światowy kryzys spowodował, że zmalało zainteresowanie apartamentami. Czarnecki tłumaczył, że powstało ryzyko, że wieżowiec będzie stał pusty.
W lipcu 2009 roku spółka budująca Sky Tower przy ul. Powstańców Śląskich - w założeniu najwyższy wieżowiec w Polsce - złożyła do urzędu miejskiego wniosek o nowe pozwolenie na budowę: budynek ma mierzyć 180 m i być o 78 m niższy niż pierwotnie planowano.
Dziś Sky Tower wygląda tak i ma 215 metrów wysokości
ŁUKASZ GIZA
Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem Chmielna Biussnes Center ma mieć 310m i będzie najwyższym budynkiem w Unii Europejskiej. Jak dotąd najwyższym w Unii jest londyński Shard (309 m), zaś w moskiewski wieżowiec Basznia Fiedieracyja o wysokości 374 m jest najwyższy w całej Europie.
Wiosną tego roku wyciekły pierwsze wizualizacje, chociaż wtedy inwestor zaprzeczał, że tak ma wyglądać budynek.
Inwestorem projektu jest słowacki deweleper HB Reavis, budujący w Czechach, na Słowacji, na Węgrzech, na Wyspach Brytyjskich i w Warszawie, gdzie zrealizował już pięć projektów. Projektantem nowej inwestycji ma być Norman Foster. To on zaprojektował jeden z najbardziej charakterystycznych wieżowców na świecie - stojącego w Londynie tzw. Gherkina, czyli Ogórka. W Warszawie Foster zaprojektował też biurowiec Metropolitan przy pl. Piłsudskiego.
Wstępny projekt wieżowca przy Chmielnej HB Reavis
Zespół budynków biurowych Chmielna Business Center ma stać w Warszawie w dzielnicy Wola pod adresem Chmielna 73 u zbiegu alei Jana Pawła II. Przewidywana powierzchnia całego kompleksu wyniesie aż 140 tys. mkw.
Materiał promocyjny
Ogłoszenie Płatne
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze