W XIX-wieku Lofty Platinum były destylarnią braci Wolff. Dziś szklane tafle fasad współgrają z detalami ceglanej elewacji i industrialnym wystrojem zabytkowego obiektu. Ponad trzymetrowe, pełne światła pomieszczenia oraz otwarte przestrzenie umożliwiają dowolną aranżację. Większość lokatorów już się wprowadziła, pozostało jeszcze 8 loftów i penthouse'ów.
Oryginalne podciągi żelbetowe po koniecznej renowacji i wzmocnieniu upodobniły się całkowicie do nowych i tylko ingerencja specjalisty mogła przywrócić ich pierwotny charakter. Arkadiusz Śliwowski, absolwent wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, przy pomocy wysublimowanej techniki finiszu artystycznego w holach budynku uzyskał niepowtarzalny efekt starego betonu. Stary, trójkątny szczyt wydobył z otoczenia, stosując technologie nieomalże tynków rzymskich. Architektoniczne wzmocnienie tego fragmentu oryginalną ceramiczną posadzką i zielenią podkreśla wiek i klimat tego miejsca.
Innym istotnym elementem obiektu jest metaloplastyka - metalowe balkony, szyby windowe o stalowej konstrukcji, balustrady - zaprojektowana przy udziale artysty rzeźbiarza Józefa Sztajera, nota bene też architekta. Wysmakowany detal wykonany z wykorzystaniem możliwości kutego żelaza nadaje tym elementom wyrazisty charakter. Zwieńczeniem jest żuraw na elewacji północnej przypominający o magazynowym charakterze budynku.
Atmosfera obiektu, w które zostało tchnięte drugie istnienie, oddaje wysiłki z nawiązką i co najważniejsze niszczejące do niedawna miejsce powróciło na mapę Wrocławia, ciesząc nową jakością. Windy, korytarze, klatki schodowe, dziedziniec - wszystkie przestrzenie mają tu własną historię. Mieszkańców i gości szczególnie zachwyca zabytkowa ceglana elewacja, stylizowana na przemysłową winda, żelbetowe podciągi, ogromne przeszklenia i taras widokowy.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)