Od bramy kłodzkiej aż do południowo - wschodniego rogu zamku ciągnął się mur, zakończony okrągłą wieżą, zwaną 'wieżą kruczą'. W części południowej i zachodniej ciągnęły się murowane fosy.
Pośrodku wschodniego skrzydła znajdowała się czterokątna wieża, zwana wieżą strażniczą. Do bramy wejściowej w czasach pokoju prowadził stały most. W czasach wojny był to most zwodzony. Obok głównej bramy znajdowała się boczna furtka.
Nad wejściem zamku jest prostokątna płyta z czerwonego piaskowca, na której niegdyś znajdowała się metalowa tablica fundacyjna. Nad piaskowcową płytą umieszczono herb księcia Karola I Podiebrada z datą 1527.
Główna tablica jest podzielona na cztery pola. W pierwszym po prawej znajduje się ziębicki orzeł, po lewej oleśnicki, w trzecim ziębicko-świdnicka szachownica, w czwartym kłodzki łuk.
Wieża miała okrągły dach zwieńczony gałką i chorągiewką. Była użytkowana jeszcze w okresie międzywojennym - mieściło się tu schronisko młodzieżowe.
Każde z czterech skrzydeł miało parter i dwa piętra.
Widokówka ze zbiorów Forum Ząbkowice Śląskie. Udostępniona przez Dorotę Wronę z Izby Pamiątek Regionalnych w Ząbkowicach Śląskich.
Na pierwszym piętrze wschodniego skrzydła, na prawo od wieży, znajdowały się komnaty książęce. W tym samym skrzydle były również dwie duże sale. Pierwszą z nich był 'pokój rady', w którym odbywały się posiedzenia rajców. Druga to 'sala rycerska', w której świętowano szczególne uroczystości.
Na drugim piętrze umieszczono pokoje dla służby i pisarzy ziemskich (było to prawnicze kolegium doradcze władcy zamku. Jeszcze w latach 20-tych XX w. na prawo od wejścia znajdowało się skromne mieszkanie stróża, który doglądał i pilnował zamku.
Po lewej stronie wschodniego skrzydła na obu piętrach widoczne są jedynie małe okienka. Prawdopodobnie znajdowały się tam pomieszczenia dla służby. W południowo-wschodnim rogu znajduje się masywna wieża, w której do dziś widoczne są malowidła na sklepieniach okien.
W górnej części znajduje się czarny orzeł śląski. Poniżej znajdowały się dwa niezachowane do dzisiaj malowidła.
Na wyższym piętrze wieży znajdowała się kancelaria księstwa, na niższym sąd.
Południowe skrzydło zamku nie tworzy linii prostej. Jego środkowa część jest lekko wybrzuszona. W tej części po stronie zewnętrznej zachował się ostatni wykusz latrynowy (do niedawna były dwa).
Pośrodku skrzydła również wznosi się czworokątna wieża, która także była pokryta okrągłym dachem. Po obu stronach przylegały niegdyś do wieży stajnie i zamkowa kuźnia.
Skrzydła zachodnie i północne nie wyróżniają się niczym szczególnym. Budowa skrzydła północnego nigdy nie została ukończona, bo ze względu na zagrożenie najazdem Turków książę skoncentrował się na budowie umocnień.
Przestronny zamkowy dzieciniec ma wymiary 37,6 na 36,7 m. Prawdopodobnie odbywały się tam turnieje rycerskie i ćwiczenia. W południowo-zachodnim rogu dziedzińca stała zamkowa studnia, która została zabetonowana w latach 90. XX w.
Nad wejściem na dziedziniec od strony zachodniej zauważymy małą tarczę herbową z herbem Podiebradów*.
*Z opracowania Ewy Pazdioary.
Wszystkie komentarze