bbb

Sky Tower jest najwyższym budynkiem mieszkalnym w Polsce, o wysokości 212 m (do dachu - prawie 206 m). Powstawał od grudnia 2007 r. do 2012 r. na miejscu, w którym dawniej znajdował się wieżowiec Poltegor, również najwyższy we Wrocławiu. Na dachu wieży znajduje się klatka meteorologiczna oraz taras widokowy. Na przedostatnim, 49. piętrze, urządzono oszklony punkt widokowy, najwyżej położony w kraju.

Obok wieży zbudowano też dziewiętnastopiętrowy "żagiel", w którym znajdują się apartamenty i biura. W dolnej części obiektu znajduje się galeria handlowa. Obok sklepów jest też sala bilardowa, kręgielnia i klub fitness. W podziemnym parkingu jest stacja ładowania pojazdów z napędem elektrycznym. W budynku zastosowano 38 wind, 8 ruchomych schodów a także dwa chodniki ruchome. Przed Sky Tower od strony ul. Powstańców Śląskich ustawiono surrealistyczną rzeźbę Salvadora Daliego ''Profil czasu''.

Od roku 2014 organizowany jest bieg na Sky Tower. Meta znajduje się na 49 piętrze., a do pokonania biegacze mają są 1142 schody.

Inwestorem była firma LC Corp S.A., należąca do Leszka Czarneckiego, jednego z najbogatszych Polaków. Projektantem ostatecznej wieży był Dariusz Dziubiński, zaś pierwotny projekt wykonał Łukasz Magdziarz z pracowni Zbigniewa Walasa. O autorstwo budynku toczy się spór.

W uroczystości otwarcia uczestniczyło kilkaset osób, ludzi biznesu i polityki, w tym były prezydent Lech Wałęsa i prof. Leszek Balcerowicz.

W Sky Tower Czarnecki ma swój apartament, w którym mieszka podczas pobytu we Wrocławiu.

ŁUKASZ GIZA

Obecna, czwarta katedra pochodzi zasadniczo z okresu gotyku, z XIII-XIV w. W tym samym miejscu poprzedzały ją jednak trzy inne kościoły - powstały za czasów Bolesława Chrobrego (na początku X wieku), Kazimierza Odnowiciela (w połowie X w.), a także zbudowana w połowie XII w. romańska katedra.

Korpus gotycki powstawał w kilku etapach. W XIII w. biskup Tomasz I rozbudował katedrę od wschodu o prosto zamknięty ceglany chór. W 1540 r. pożar strawił dach, dzwony i hełm północnej wieży. Odbudowano go 16 lat później, ale już w renesansowym stylu; identyczny hełm uzyskała wieża południowa - podwyższona pod koniec XVI w., lecz zbudowana w uproszczonych formach

Biskupstwo wrocławskie w 1930 r. zostało arcybiskupstwem, a katedra stała się archikatedrą. W 1945 r., podczas oblężenia przez Armię Czerwoną, uległo zniszczeniu aż 70 proc. katedry. Ofiarą ognia padłu zostały hełmy, dachy, sklepienia głównej nawy, spłonęły organy i część malowideł.

Odbudowa katedry trwała dziesiątki lat. W marcu 1948 r. ukończono mury nawy głównej i łuki przyporowe, konstrukcję dachu wykonano ze stali i pokryto go dachówką rzymską. Do pustej świątyni ściągnięto wspaniałe XVII-wieczne dębowe stalle, wykonane pierwotnie dla wrocławskiego kościoła św. Wincentego (ob. pl. Nankera), z płaskorzeźbami przedstawiającymi żywot św. Norberta. Ocalały, bo przed rozpoczęciem oblężenia zostały wywiezione z miasta.

Aktu poświęcenia katedry dokonał 29 lipca 1951 roku prymas Polski ks. abp Stefan Wyszyński. W latach 60. i 70. pokryto dachami kaplice, przebudowano szczyt zachodni, usuwając XIX-wieczne przekształcenia, odsłonięto zamurowne wschodnie okno dachowe, prowadzono prace we wnętrzu.

Przez długie lata obie wieże katedry straszyły płaskimi, pozbawionymi hełmów dachami, częściowo porośniętymi darnią i dopiero w 1991 roku umieszczono na wysokości 60 m neogotyckie hełmy o wadze 19 ton każdy i wysokości 40 m.

Operację przeprowadzili 13 sierpnia fachowcy z wrocławskiego Mostostalu. Ale to wcale nie oznaczało zakończenia prac konserwatorskich. Trzeba było oczyścić wszystkie elewacje, odrestaurować kamieniarkę, zrobić dachy. We wnętrzu trwały roboty przy konserwacji malowideł, cennych epitafiów i biskupich nagrobków.

Symbolicznym zakończeniem dziesiątków lat odbudowy katedry był montaż zegara w 2013 r. roku. Katedra miała czasomierz już od 1373 roku, zbudowany przez mistrza Swebela. Jak wszystko, także i zegar katedralny podlegał działaniu czasu, więc go wymieniano.

Fot. Mieczysław Michalak/ AG

Bazylika pw. św. Elżbiety Węgierskiej to jeden z dwóch dawnych kościołów parafialnych w mieście (obok kościoła św. Marii Magdaleny), położony na placu pomiędzy ulicami Kiełbaśniczą, Odrzańską, św. Mikołaja i św. Elżbiety.

Pierwszy kościół, w tym miejscu powstał na początku XIII w. Obecny kościół ufundowany został przez Bolesława III powstał od początku XIV wieku w stylu gotyku redukcyjnego

Ukończona w połowie XV w. masywna,wieża osiągnęła wraz z hełmem miała wysokość 130,5 m, była wieżą na Śląsku i jedną z najwyższych budowli na wiecie.

W 1525 r., podczas reformacji, kościół był pierwszy na Śląsku, który przejęli ewangelicy. Pastorem został Ambrosius Moibas, a zgodnie z legendą, kościół został wygrany w kościu przez patrycjusza Heinricha von Rybischa od mistrza krzyżowców Erharda Scultetusa.

Pod koniec XIX w. wyburzono większość okolicznych domków altarystów, za wyjątkiem dwóch, połączonych bramką, zwanych Jasiem i Małgosią.

Budynek przetrwał II wojnę światową bez poważniejszych uszkodzeń. W listopadzie 1946 r. został odebrany kościołowi ewangelicko-augsburskiemu przez władze i przekazany ordynariatowi polowemu Kościoła katolickiego jako kościół garnizonowy.

Wyposażenie kościoła spłonęło w dużej mierze w trzech pożarach. Pierwszy, w 1960 r., wskutek uderzenia pioruna, strawił szczyt wieży i został uszkodzony dach. Dach i wieża zostały odnowione, lecz w 1975 r. wieża ponownie się zapaliła. Całkowicie zniszczone zostały: renesansowy hełm, kamieniarka wieży oraz najmniejszy z trzech dzwonów.

Najpoważniejszy pożar, w 1976 r., prawie całkowicie zniszczył drewniane wyposażenie kościoła. Spłonęły organy i więźba dachowa, zawaliło się w dużej mierze sklepienie nawy głównej.

W odbudowanej bazylice znajduje się dziś "Mauzoleum Pamięci Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej"

KORNELIA GŁOWACKA-WOLF

Akademik Kredka należy do Uniwersytetu Wrocławskiego, a mieści się przy ulicy Grunwaldzkiej, niedaleko pl. Grunwaldzkiego. Budowano go w latach 1981-1991 r.

Architektem budynku był Marian Barski, który wspólnie z żoną Krystyną zaprojektował liczne obiekty w okolicy, w tym Audytorium Chemii, wpisane na rejestr zabytków.

Budynek liczy 23 kondygnacje, na których mieści się 290 pokoi, mieszczących 503 studentów. Na pierwszym piętrze jest przychodnia lekarska, zaś na piętnastym - sala telewizyjna, siłownia, pokój do cichej nauki i zamknięty od kilku lat klub.

Od czasu remontu w 2011 roku ostatnie piętro akademika jest nieczynne. Akademik jest koedukacyjny, a każdy segment mieszkalny składa się z dwóch dwuosobowych pokoi, łazienki i części kuchennej. Kierownikiem domu studneckiego jest Marzena Szlosek-Starzak.

W 2007 r. na dachu zainstalowano była antenaę nadawczą, skąd rozprowadzane są m.in. programy stacji RMF Classic, RMF Maxxx i Antyradio.

Fot. Łukasz Giza/AG

W tym miejscu, niedaleko wsi Ołbin, w XII w. komes Piotr Włostowic ufundował w tym miejscu opactwo benedyktyńskie św. Wincentego. Został zburzony w 1529 r., wskutek decyzji rady miejskiej. Potem powstał w tym miejscu niewielki drewniany kościół. W latach 1862-71 na rozwijającym się burzliwie obszarze Przedmieścia Piaskowego zbudowano kościół w obecnym kształcie, zaprojektowany przez Alexisa Langera w stylu akademickiego neogotyku.

W czasie budowy zawaliła się wieża północna i zdecydowano się, by była niższa. W latach 20. i 30. do kościoła tego przychodziła modlić się mieszkająca przy pobliskiej ul. Nowowiejskiej (wtedy św. Michała) św. Edyta Stein.

W 1947 r. świątynię uzyskani salezjanie, którzy odbudowali ją, a zaraz obok założyli swoje zgromadzenie zakonne, a także prywatną szkołę.

Położony przy ul. Sudeckiej kościół zaprojektowany został przez architektów Alfreda Böttchera i Richarda Gaze. Jest zbudowany zgodnie z charakterystyczną dla końcowego historyzmu mieszkanką stylów architektonicznych w architekturze, jednoznacznie jednak inspirowany jest romańskim kościołem św. Marcina z Kolonii.

Budynek zaprojektowano na planie krzyża greckiego: na skrzyżowaniu nawy głównej i transeptu znajduje się wieża.

Do 1945 r. budynek nosił imię św. Jana i należał do parafii ewangelicko-augsburskiej. W II wojnie był zniszczony w ok. 45 proc., odbudowany został w cztery lata.

To mniejszy brat-bliźniak "Kredki", również powstał zgodnie z projektem Mariana Barskiego dla Uniwersytetu Wrocławskiego.

Budynek liczy 19 kondygnacji, w których mieści się 236 pokoi (270 miejsc) W akademiku znajduje się również klub, bufet, miejsce do nauki i sala telewizyjna.

Miejsce w pokoju dwuosobowym kosztuje 477 zł miesięcznie, pokój jednoosobowy - 837 zł miesięcznie. Zaraz obok budynku umiejscowiona została jedna z 73 stacji Wrocławskiego Roweru Miejskiego.

Ta budowla składa się tak naprawdę z dwóch kościołów: dolnego św. Bartłomieja i górnego św. Krzyża.

Kolegiata powstała z inicjatywy ks. Henryka Probusa jako wotum po zakończeniu jego długotrwałego sporu z Tomaszem II, biskupem wrocławskim.

W XVI i XVII w. wnętrze zostało przebudowane w stylu barokowym, powstały nowe ołtarze, a także nowa emporta organowa w wąskim zachodnim przęśle górnego kościoła.

W 1945 r. zniszczeniu uległa część dachu i sklepień górnej kondygnacji, zawaliło się także jedno sklepienie dolnego kościoła. Kościół odbudowano w latach 40. i 50. Do 1956 r. dolna część służyła wrocławskim Niemcom, potem zostałą przejęta przez parafię greckokatolicką, której posiadaniu była do 1997 r.

Po zachodniej stronie kościoła znajdują się 48-głosowe organy, zbudowane oryginalnie przez firmę Sauer z Frankfurtu nad Odrą.

To przez lata był najwyższy budynek mieszkalny we Wrocławiu. Zbudowany został w latach 80., jako część osiedla Kosmonautów w miejscu dawnego lotniska cywilnego Wrocław-Gądów. Ma 24 piętra

To najwyższy budynek blokowego osiedla Nowy Dwór, które powstało w latach 70. XX wieku. Znajduje się w bezpośredniej okolicy tzw. krzyżówki, gdzie planowana jest budowa linii tramwajowej. Niegdyś podobno istniał pomysł, aby na dachu budynku stworzyć punkt widokowy, pomysł jednak dość szybko upadł.

Poprzedni inwestor, firma RE Investment, planował powstanie w tym miejscu 140-metrowego wieżowca. Nie zdobył jednak funduszy na jego budowę i sprzedał inwestycję obecnemu właścicielowi - wrocławskiemu deweloperowi Gant Development.

Od 2011 do 2013 r. powstała tu Odra Tower, która ma 19 kondygnacji nadziemnych i liczy sobie prawie 54,9 metra. To jednak o 10 cm za mało, by uznać ją za wysokościowiec.

Budynek zaprojektował architekt Zbigniew Walas, który pracował także m.in. przy budowie Sky Tower. Z 243 mieszkań 14 to apartamenty. 10 z nich, znajdujących się na piętrach od 14. do 17., ma wielkie tarasy o powierzchni od 45 do 60 m kw.

Ceny mieszkań wahały się od 5,9 do 12 tys. zł za m kw. W trakcie budowy odkryto pozostałość po XVII-wiecznych fortyfikacjach miejskich. Łukowa budowla, która dawniej zwieńczała bastion, została odnowiona, częściowo odtworzona i wyeksponowana od strony ul. Sikorskiego.

W ramach inwestycji wyłożono także płytami granitowymi część przyszłej promenady nadodrzańskiej i zasadzono na niej drzewa. Według planów urzędu miejskiego poprowadzi ona od Uniwersytetu Wrocławskiego do ulicy Rybackiej.

Spółka która budowała inwestycję, zależna od upadłego dewelopera Gant, zbankrutowała. Klienci przez dłuższy czas mieli problem z uzyskaniem aktów notarialnych dla swoich mieszkań.

Fot. Maciej Świerczyński / Agencja Gazeta