Sklep ze starociami Iwona i Marian Rybakowie stworzyli w starej poniemieckiej stajni niedaleko swojego domu na wrocławskich Stabłowicach. Handlują nimi od 20 lat. Przez wiele lat sprzedawali na różnego rodzaju giełdach, ale siedem lat temu postanowili, że przeniosą się do budynku. Wybór padł na zrujnowaną stajnię, którą kupili od prywatnego właściciela. Iwona zachwycona nie była.
- Kręciła nosem, bo budynek był w opłakanym stanie - opowiada Marian Rybak. - Wszyscy odradzali nam remont i mówili, żeby rozebrać i postawić na tym miejscu coś nowego i ładnego. Dach stajni był zapadnięty, budynek zawalał się, wyglądał, jakby ledwo stał....
Właściciele sklepu mają na ścianie tablicę ze zdjęciami pokazującymi, w jakim stanie była stajnia zanim zabrali się za jej remont
- Ale weszłam do środka i już wiedziałam, że o żadnej rozbiórce nie ma mowy - podkreśla Iwona Rybak. - Jak zniszczyć takie piękne wnętrza? Te kolumny, sufit... Budynek trzeba było ratować i już.
- Trochę nas to przerosło finansowo. Nie sądziliśmy, że wydamy aż tyle pieniędzy, ale opłaciło się - podkreśla Marian. - Mamy teraz piękny budynek z kawałkiem historii. Idealny na sklep ze starociami.
** W naszym cyklu 'Biznes, ludzie, pieniądze' co tydzień przedstawiamy mieszkańców Dolnego Śląska z ciekawymi i oryginalnymi pomysłami na własne biznesy. Opowiadamy często historie ludzi, którzy nie bali się zaryzykować i postanowili wziąć sprawy we własne ręce. Pokazujemy miejsca, które warto odwiedzić.
- Okoliczni mieszkańcy nazywają nas czasem 'wiejską desą', a niektórzy traktują trochę jak ośrodek kultury - śmieje się Iwona Rybak. - Bo u nas zawsze można przysiąść, pogadać o sprawach osiedla albo po prostu pochodzić chwilę między meblami i innymi przedmiotami i pooglądać. Zresztą wiele osób tego potrzebuje. Zanim kupią ponadstuletni kredens, muszą się najpierw do niego przyzwyczaić. 'Odwiedzają' więc go, dotykają, głaszczą, przesuwają. I tak po kilka razy, aż wreszcie kupują. Albo i nie.
Stajnia zwraca na siebie uwagę już z daleka. Właściciele wystawili przed nią znoszone przez sąsiadów rolnicze narzędzia ich rodziców i dziadków.
A ostatnio pojawił się też wóz strażacki, który Marian uratował przed hutą, bo nikt nie chciał odkupić od strażaków zużytego samochodu. - Teraz nie wygląda dobrze, ale jak wyremontuję, to będzie cacko - cieszy się właściciel. - Dla dzieci z osiedla to na pewno będzie uciecha. Będą mogły zajrzeć do środka, posiedzieć w prawdziwym wozie.
W środku sklep też robi wrażenie. Są tam wiekowe piękne meble, żelazka z duszą, bibeloty, obrazy, lampy, instrumenty muzyczne, zegary, telefony z tarczą. Łatwiej raczej wymienić, czego tam nie ma.
Po część tych przedmiotów właściciele sklepu przejechali nawet połowę Polski.
- Czasem zdarza się, że dzwoni ktoś z bardzo daleka i opowiada, że ma jakiś niezwykły przedmiot, który może sprzedać. Ciekawość mnie zżera, więc wsiadam w samochód i jadę - opowiada Marian. - Dla mnie to ogromna frajda. Za chwilę np. pojadę obejrzeć skrzynię, która może okazać się zwykłą bezwartościową albo np. pięknym malowanym lub rzeźbionym kufrem posagowym. Już się nie mogę doczekać.
W sklepie prawie każdy przedmiot ma historię, którą właściciele chętnie opowiadają. Zwykle wiedzą, skąd pochodzą rzeczy, które do nich trafiły, a czasem potrafią opowiedzieć o nich nieco więcej.
? Zwłaszcza że niektóre sporo mają za sobą ? podkreśla Marian. ? Mieliśmy tutaj niedawno kredens, który wędrował z rodziną. Z Gdańska trafił do Nowej Soli, a potem do Wrocławia. U nas pojawił się, kiedy młody człowiek, który odziedziczył go w spadku, sprzedawał dom i nie wiedział, co z tym kredensem zrobić.
- Mamy nawet takich klientów, którzy wręcz domagają się opowieści o przedmiotach - śmieje się Iwona. - Pani Basia, stała klientka, mówi mi często, kupując: 'Zmyśl coś o tym, proszę! Ja muszę mieć mebel z historią'.
A niektóre starocie historie mają niezwykłe. Właściciele wspominają m.in. długie i ciężkie sanie, które ktoś przed wieloma laty wybudował na strychu swojego domu w Bolesławcu, ale nie przemyślał, jak je stamtąd wydobędzie. Więc czekały tam nigdy nieużywane przez całe dekady, aż kolejny właściciel domu zdecyduje się na remont dachu i będzie je można przetransportować. Przez kilka lat stały potem w sklepie ze starociami na Stabłowicach, zimą w towarzystwie figurki św. Mikołaja, i witały klientów sklepu.
? Aż wreszcie kupiła je jakaś pani, której spodobał się mikołaj na wielkich saniach i wzięła je dla swoich dzieci ? opowiada Iwona.
W sklepie są też rzeczy nie do kupienia. Jak żarna, które przyjechały na Dolny Śląsk z osadnikami, albo harmonia, na której pewien starszy już człowiek grał przez lata, a teraz nie chciał, by zalegała w piwnicy.
? Te rzeczy mają olbrzymią wartość emocjonalną. Dlatego nie potrafiłbym ich sprzedać ? tłumaczy Marian.
Inicjały na ludwikowskim łóżku
Ale są też w sklepie rzeczy, które mogą być bardzo wartościowe.
- Odkrywanie tego zostawiamy już osobom, które je kupią. Często jest tak, że słyszę: 'Pan nawet nie wie, co mi sprzedał! Pan wie, ile to było warte?'. I na zdrowie! - śmieje się Marian. - Jak ktoś ma oko i czas do wyszukiwania i sprawdzania, czy aby kredens, który u nas stoi, nie należał przed laty do kogoś bardzo znanego czy ważnego, to proszę bardzo. Ja tego nie robię, zostawiam pole do popisu innym. Mamy teraz u siebie np. ludwikowskie łóżko z wyrzeźbionymi inicjałami. Kto wie, kto w nim kiedyś sypiał?
Sklep działa przy ul. Stabłowickiej 21. Właściciele zachęcają, by się porozglądać. A jeśli ktoś nie zechce nic kupić, zawsze może się wdać w rozmowę o historii zgromadzonych tam przedmiotów przy kubku kawy.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze