Jaki będzie Wrocław przyszłości według planów władz?

Centra potrzebują swoich atrakcji po to, by mieszkańcy i turyści chcieli w nich spędzać czas. Rynek ma zabytkową architekturę i szeroką przestrzeń dla pieszych, okolice Hali Stulecia - zoo i park Szczytnicki, a Maślice będą miały stadion wraz z galerią handlową, a - w przyszłości - być może również z lunaparkiem.

Jednym z warunków, by jakiś obszar miasta był chętnie odwiedzany i żył, jest jego zwarta zabudowa oraz stworzenie szerokiej strefy dla pieszych. Tak było na początku w przypadku Rynku i placu Dominikańskiego. Kluczowy dla planów miasta był sukces Galerii Dominikańskiej, która była - i nadal jest - bardzo chętnie odwiedzana przez wrocławian. Szybko stała się miejscem, gdzie nie tylko chodzą oni na zakupy, ale i umawiają się na spotkania po to, by później przejść do Rynku.
- Badając zachowania wrocławian, doszliśmy do wniosku, że mieszkańcy najchętniej idą na piechotę nie więcej niż 600-700 metrów. Przejdą dłuższy odcinek tylko pod warunkiem, że dookoła nich będzie miejsce, w którym można coś ciekawego zobaczyć lub odpocząć, np. przy kawie - mówi Tomasz Ossowicz, dyrektor Biura Rozwoju Wrocławia.

Po sukcesie Galerii Domikańskiej podjęto decyzję o wybudowaniu deptaka na ulicy Oławskiej. Dzisiaj niewiele osób pamięta już, jak zapyziała była to ulica jeszcze ledwie kilka lat temu. Podobna przebudowa czeka też inne ulice w ścisłym centrum miasta.

Po remoncie ma zostać zamknięta ulica Kuźnicza, czeka to także najdalej za dwa lata plac Solny oraz ulicę Kiełbaśniczą. Plany sięgają jednak znacznie dalej. Strefa wyłączona z jazdy za pięć lat ma sięgać aż do ulicy Kazimierza Wielkiego. Ale nadal nie wiadomo, czy zostanie wyłączona w całości, czy też zostanie tam ograniczony ruch. Pewne jest, że rolę tranzytu dla samochodów przejmie Podwale i ul. Kościuszki.

Pomysłem na to, by ożywić inny rejon miasta, pojawił się wraz z wybudowaniem innej galerii handlowej - Pasażu Grunwaldzkiego. Oprócz niego po drugiej stronie ulicy powstał biurowiec Grunwaldzki Center. Wszystko to powoduje, że plac stał się miejscem o ogromnym potencjale, gdzie krzyżują się drogi klientów Pasażu, pracowników biurowca oraz studentów pobliskiej politechniki, Uniwersytetu Przyrodniczego i Akademii Medycznej.

Ale ma on być jedynie łącznikiem między jedną strefą centralną - Rynkiem, a drugą, czyli Halą Stulecia.

Hala już dzisiaj - zwłaszcza wiosną i latem - przyciąga bardzo dużo mieszkańców i turystów. Głównie z powodu wielu terenów zielonych. Nietrudno więc będzie stworzyć z tego miejsca kolejną strefę, odwiedzaną jeszcze chętniej niż dotychczas.

W pobliżu jest ogród zoologiczny, który ma powiększyć się wkrótce o afrykarium i dzięki temu zyskać na atrakcyjności. Miasto planuje też budowę ogrodu chińskiego. W pobliżu Hali ma powstać parking wielopoziomowy oraz dwa-trzy hotele. Przebudowana zostanie też ulica Marie Curie-Skłodowskiej, ale przetarg zostanie ogłoszony dopiero za kilka lat.

Trzecim, umownym centrum miasta ma być maślicki stadion i jego otoczenie - galeria handlowa oraz park. To rejon Wrocławia najbardziej oddalony od dwóch pozostałych stref. Dlatego dobry transport na stadion ma zapewnić tramwaj plus i szybka kolej miejska. Dzięki temu łatwy dostęp do niego będą też mieli mieszkańcy podwrocławskich miejscowości.

Tu mają rozgrywać się nie tylko mecze piłkarskie, ale organizowane będą też duże imprezy masowe. Poza tym obiekt będzie na co dzień dostępny dla każdego, kto będzie chciał z niego skorzystać i zechce np. wynająć salę na przyjęcie.

Ale na tym nie koniec. By ożywić ten rejon Wrocławia, zagospodarowany ma być też teren na Żernikach, który pierwotnie był przeznaczony na obiekty targów Expo. Jego linią graniczną ma być rzeka Ługowina. Po jej lewej stronie ma powstać osiedle dla 12-14 tysięcy mieszkańców, z układem wzorowanym na Sępolnie (na zdjęciu). Skąd taki pomysł? Urzędnicy tłumaczą, że zostało Sępolno doskonale zaprojektowane jeszcze przez niemieckich urbanistów. Układ ulic sprawia, że od razu widać, która z nich jest mniej ważna, a która główna. Nie tylko łatwiej się po nim poruszać, ale wygodniej też żyć - przekonują. Do tego dochodzi duża ilość terenów zielonych. - To sprawia, że ludzie bardzo chętnie się tam osiedlają, a nieruchomości nabierają wartości. 50 procent mieszkańców Sępolna, wliczając niemowlaki, ma wyższe wykształcenie. Chcemy stworzyć podobne osiedle na Żernikach - mówi Tomasz Ossowicz.

By ten rejon miasta, dziś szczere pole, stał się atrakcyjny, a ludzie chcieli osiedlać, miasto zamierza pociągnąć również tam linię szybkiej kolei miejskiej. Do realizacji tego planu jest jeszcze jednak daleko.
- Również ze względu na to, że trudno znaleźć dewelopera, który by był w stanie wybudować jedno tak duże osiedle. Z doświadczenia wiemy, że budują oni osiedla dużo mniejsze, na stosunkowo niewielkich obszarach - mówi Ossowicz.
Zaraz obok osiedla w planach jest budowa centrum biznesu. Miałyby tu powstać hale konferencyjne, ale również biurowce. Jako największy atut urzędnicy wymieniają położenie - tuż przy łączniku ulicy Kosmonautów z Autostradową Obwodnicą Wrocławia. W tym miejscu miasto chce postawić również na jedną z przyszłych atrakcji - wraca dyskusja o stworzeniu tam lunaparku.

Najciekawszym pomysłem na zmianę urbanistyczną jest zabudowa placu Społecznego, który ma łączyć Rynek z Halą Stulecia. To miejsce w centrum miasta, które dzisiaj leży odłogiem. Miasto chce zagospodarować 87 hektarów powierzchni. W ubiegłym roku radni uchwalili miejscowy plan zagospodarowania. Wizja miasta jest bliska temu, co trzy lata temu proponowało w swojej koncepcji biuro architektoniczne Gottesman-Szmelcman Architecture SARL z Paryża (we Wrocławiu zaprojektowało już m.in. pięciogwiazdkowy hotel Hilton). Plan dopuszcza dość gęstą zabudowę maksymalnie do wysokości 80 m, jednocześnie z szeroką przestrzenią dla pieszych. W założeniu plac Społeczny ma być kolejnym dużym deptakiem dla mieszkańców. Ma na nim powstać nawet coś na kształt małego Rynku - wielkości mniej więcej placu Solnego.

Gdyby zrealizowano plany, rozbudowy terenów od Hali Stulecia, przez plac Grunwaldzki i Społeczny aż do Rynku, powstałby wówczas jeden wielki deptak dla mieszkańców i turystów. To jednak wymagać będzie bardzo dużo czasu, a przede wszystkim - pieniędzy.
Budynki mieszkalne i usługowe mają stawiać prywatni inwestorzy. Ale na razie ogłoszono przetarg jedynie na niewielką działkę na obrzeżach u zbiegu ulic Pułaskiego-Tragutta-Haukego-Bosaka. Nie wiadomo, kiedy zostaną wystawione na sprzedaż pozostałe działki. Nikt nawet do dzisiaj nie oszacował dokładnej wartości inwestycji na placu Społecznym. W tym kontekście wymieniane są już raczej miliardy niż miliony złotych.

Natomiast samo miasto będzie musiało wyłożyć kilkaset milionów złotych na budowę układu komunikacyjnego, w tym tunelu, który ma prowadzić od ulicy Kościuszki, przez Pułaskiego i będzie kończył się przy moście Grunwaldzkim. Plan zabudowy placu Społecznego jest bardzo ambitny, urzędnicy porównują go do niemieckiego Potsdamer Platz, który dzisiaj jest nie tylko biznesowym city Berlina, ale też miejscem spotkań. Ale to porównanie na wyrost. Bo Wrocław nie ma i nigdy nie będzie miał takiego potencjału gospodarczego, co stolica Niemiec. Do tego w budowaniu Potsdamer Platz, który miał zostać symbolem scalającym wschodnią i zachodnią część Berlina, dołożyło się w dużym stopniu państwo.

Zobacz więcej wizualizacji nowego pl. Społecznego

Zapewne w przypadku do jednego z trzech centrów, które mają powstać we Wrocławiu, będzie musiał dołożyć się polski rząd. Jeśli nie będzie to finansowanie bezpośrednie, to choćby w postaci ulgi podatkowej. Tak jak to było w przypadku biurowca Grunwaldzki Center, który objęty jest zezwoleniami podatkowymi w ramach Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Tylko że na placu Społecznym ma powstać cała masa wieżowców, aż 450 tys. mkw. powierzchni biurowej. Co roku w mieście oddawane są biurowce, w których w sumie jest ok. 10-15 tys. metrów kw. takich powierzchni. Wiele więc będzie zależało od koniunktury na rynku.

Inne porównanie przytaczane przez urzędników - do londyńskiej dzielnicy Canary Wharf, które jest biznesowym centrum stolicy Wielkiej Brytanii - więcej mówi o ryzyku związanym z tworzeniem tego typu tętniących życiem rejonów miasta. Rozwój Canary Wharf zatrzymał się w połowie lat 90., gdy ceny na rynku nieruchomości drastycznie spadły. Nie opłacało się po prostu budować drogich, wysokich budynków, bo nie było ich komu wynająć.

Te ambitne projekty nie dość, że będą bardzo kosztowne, to w dodatku bardzo długo potrwa ich realizacja. Szacuje się, że sama tylko przebudowa placu Społecznego zajmie 12-14 lat. Być może nieco szybciej powstanie osiedle na Żernikach. Jedno jest pewne - plany te nie zostaną wcielone w życie za obecnego prezydenta. I to, czy w ogóle zostaną zrealizowane, zależeć będzie już od jego następców