Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl Wrocław

    Solpol to nie wyjątek. Kiczowata architektura lat 90. we Wrocławiu [ZDJĘCIA]

    Wiadomości z Wrocławia
    mag
    W budownictwie PRL-u była szarość i jednakowość. Na przekór temu po 1989 r. architekci postawili na kolor i oryginalność. Dziś jednak raczej byśmy powiedzieli - krzykliwość i dziwaczność. Wiele z tych budynków nie przetrwało próby czasu. Wymyślne bryły, pstrokate elewacje, tandetne przeszklenia - były wtedy na porządku dziennym, co więcej takie projekty zdobywały nagrody. Poznajcie laureatów plebiscytu ?Najpiękniejszy Budynek Roku? za lata 1992 - 1999
    1 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1992

    Pierwszą nagrodę otrzymał Pomorski Bank Kredytowy przy ul. Malarskiej 27-29. Autorzy projektu: Maria Molicka, Ewa Zlat i Andrzej Adamek.

    Google

    Laureatem drugiego miejsca za rok 1992 r. został Instytut Filologii Angielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego u zbiegu ul. Kuźniczej i Nożowniczej. Autor projektu: Maria Molicka

    Siloy/Fotopolska.eu

    Wyróżnienie zdobył budynek wielorodzinny przy wybrzeżu Pasteura 13-14. Autorzy projektu: Andrzej Bartnik, Joanna Furgalska

    FOT. PIOTR HERBA/ FOTOPOLSKA.EU
    2 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1993

    Jury nie wybrało laureata pierwszej nagrody. Przyznało natomiast dwa równorzędne wyróżnienia. Pierwsze z nich zdobył budynek mieszkalno-usługowy przy ul. Zaporoskiej 25-31b [zdjęcie wyżej]. Autorzy projektu: Leszek Idzik i Jacek Majchrzak. Drugie wyróżnienie przyznane zostało budynkowi mieszkalno-usługowemu przy skrzyżowaniu ul. Sienkiewicza i Wyszyńskiego. Autorzy projektu: Sławomir Żak i Leszek Olszewski.

    FOT. PIOTR HERBA/ FOTOPOLSKA.EU

    Drugie wyróżnienie zdobył budynek mieszkalno-usługowy przy ul. Sienkiewicza 87, zaprojektowany przez Sławomira Żaka.

    vigo/Fotopolska.eu

    Google
    3 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1994

    Zwycięzcą konkursu w 1994 r. został budynek mieszkalno-usługowy przy ul. Ślężnej 185a-191a zaprojektowany przez Wacława Kamockiego. Przyznane zostały też trzy równorzędne wyróżnienia. Jedno z nich otrzymał budynek mieszkalno-usługowy na rogu ul. Baryckiej i Prusa. Autorzy projektu: Tomasz Bzdęga i Marek Wiśniewski.

    Pawulon/Fotopolska.eu

    Kolejne wyróżnienie jury przyznało budynkowi mieszkalno-usługowemu przy skrzyżowaniu ul. Damrota i Jaracza. Zaprojektowali go Zbigniew Malinowski i Andrzej Miech.

    esski/Fotopolska.eu

    Wyróżniona została też stylizowana na zabytkową kamienica "Pod Złotym Psem" przy Rynek 41. Autor projektu: Maciej Małachowicz.

    15.11.2012 WROCLAW , FOTOSTORY PSY . KAMIENICA POD ZLOTYM PSEM . FOT . JOANNA DZIKOWSKA SLOWA KLUCZOWE: RYNEKFot. Joanna Dzikowska

    Siloy/Fotopolska.eu
    4 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1995

    Pierwszą nagrodę zdobył budynek wielorodzinny przy wybrzeżu Pasteura 17a. Autorzy projektu: Marian Barski i Jacek Barski. Przyznano też dwa równorzędne wyróżnienia. Jedno z nich otrzymał budynek mieszkalno-usługowy przy ul. Igielnej 14-15, zaprojektowany przez Andrzeja Bartnika i Krzysztofa Tomaszewicza.

    FOT. PIOTR HERBA/ FOTOPOLSKA.EU

    Wyróżniony został także budynek wielorodzinny u zbiegu ul. Zielińskiego i Swobodnej, zaprojektowany przez Wojciecha Jarząbka (autora Solpolu), Jana Matkowskiego i Ewę Leś-Pytlak.

    Google

    5 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1996

    Pierwszą nagrodę równorzędną otrzymały: budynek przy ul. Saperów 43-57 [zdjęcie wyżej]. Autor projektu: Tadeusz Sawa-Borysławski oraz budynek przy wybrzeżu Wyspiańskiego 36 zaprojektowany przez Wojciecha Jarząbka.

    Siloy/Fotopolska.eu

    Siloy/Fotopolska.eu
    6 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1997

    Laureatem I nagrody został budynek przy ul. św. Jerzego 15 autorstwa Kazimierza Gruny. Wyróżnienia zdobyli: budynek przy ul. Dawida 26-32 zaprojektowany przez Bogdana Kaczmarzyka...

    Neo/Fotopolska.eu

    oraz budynek przy ul. Piwna 10 autorstwa Andrzeja Prymona.

    Neo/Fotopolska.eu

    7 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1998

    Kolejna nagroda dla Wojciecha Jarząbka, twórcy Solpolu. Zaprojektowany przez niego budynek przy ul. Gubińskiej 15-17 uznany został za najpiękniejszy w 1998 r.

    Wyróżnienie zdobył z kolei budynek przy ul. Kutrzeby 64 autorstwa Macieja Łopuszańskiego.

    Google

    Przyznana została także I nagroda w kategorii budynki użyteczności publicznej. Otrzymał ją budynek C Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomi Uniwersytetu Wrocławskiego przy ul. Więziennej 8-12 autorstwa Ewy Frankiewicz.

    TadPiotr/Fotopolska.eu

    W tej kategorii przyznano też wyróżnienie dla budynku H-4 Studium Nauki Języków Obcych Politechniki Wrocławskiej przy wybrzeżu Wyspiańskiego 7-8, projektu Bogusława Wowrzeczki.

    Kavikvs/Fotoposlka.eu

    8 z 8

    Najpiękniejszy Budynek Roku 1999

    Przyznano dwie pierwsze nagrody - dla budynku przy ul. Ciepłej 15 [zdjęcie wyżej] oraz Ciepłej 9-11.

    PIOTR HERBA/Fotopolska.eu

    Wyróżnienia otrzymali:

    Budynek przy ul. Poniatowskiego 5-7. Autorzy projektu: Roman Kucaj, Rafał Onyszkiewicz i Leszek Pała.

    Siloy/Fotopolska.eu

    Budynek u zbiegu ul. Prusa i Rozbrat autorstwa Piotra Furmanka.

    Siloy/Fotopolska.eu

    Osiedle mieszkaniowe przy ul. Oboźnej 36-70 projektu Macieja Łopuszańskiego.

    Google

    Zespół budynków mieszkalnych u zbiegu ul. Wałbrzyskiej i Cukrowej 7-11. Autor: Bogdan Kaczmarzyk.

    Neo/Fotopolska.eu

    Dodatkowo edycja konkursu z 1999 r. zawierała nagrody w kategorii budynek użyteczności publicznej. Pierwszą nagrodę dostał Ośrodek sportowy AZS przy ul. Baudouina de Courtenay. Autorzy: Ewa Frankiewicz, Andrzej Prymon i Krzysztof Telesiński.

    mamik/Fotopolska.eu

    Wyróżnienia w tej kategorii otrzymały:

    Budynek biurowo-usługowy przy ul. Komandorskiej 6. Autor: Tomasz Nespiak.

    zuf/Fotopolska.eu

    Salon samochodowy Skoda-Auto przy  ul. Armii Krajowej 46. Autor: Ryszard Daczkowski, współpraca: Rafał Jeszka i Sławomir Zawiślak.

    Siloy/Fotopolska.eu

    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      ja pier....
      już oceniałe(a)ś
      2
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Kiedy przychodzi do podsumowania pewnego okresu, winni największych zbrodni zwykli stawać przed sądem i odpowiadać za grzechy przeszłości. Niestety Jarząbek i jego pobratymcy stojący za "Najpiękniejszym Budynkiem Roku" po dziś dzień śmieją nam się w twarz.
      już oceniałe(a)ś
      2
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      ajaaaaaak i caly swiat nam tego zzdrosci
      już oceniałe(a)ś
      1
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Błąd - tu nie chodzi o próbę czasu. One nawet wtedy, gdy powstały, były uważane za szkaradne. A dlaczego w ogóle powstały? Nie wiem, może to kwestia architektów z przypadku, a może inwestorów - za dużo ludzi bez elementarnego kapitału kulturowego doszło szybko do dużych pieniędzy.
      już oceniałe(a)ś
      2
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Pokaż odpowiedzi (1)
      @sir_fred Błąd - kiedy powstawały, mogły być uważane za szkaradne jedynie przez obserwatorów z zachodu (bądź też dalekiego wschodu), którzy epizod z postmodernizmem mieli już za sobą (i to z postmodernizmem rozwijanym w komfortowych warunkach, niebędącym czkawką po zmianie ustrojowej), w naszych warunkach taka estetyka była niestety szeroko akceptowana i w sposób naturalny korespondująca z wymaganiami rynku. Dziś łatwo z poczuciem wyższości oceniać dokonania ówczesnych architektów, niemniej jest to bardzo powierzchowne i krzywdzące, bo zupełnie ignorujące kontekst.
      już oceniałe(a)ś
      1
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Akurat oba budynki na górnych zdjęciach, mimo krzykliwych kolorów, są całkiem dobre. Mam na myśli elewacje, jak jest w środku, nie wiem. 1. (k. mostu Zwierzynieckiego) jest dobrą kamienicą w ciągu zabudowy, 2. (Zielińskiego) zupełnie dobrą kamienicą narożną. Od "Solpolu" tym się różnią, że - mimo kolorystyki - harmonijnie łączą się z okoliczną zabudową, pewnie też przetrwają jako pomniki swojej epoki. Co zaś do kolorystyki, to warto zauważyć, że nieco "odjazdowe" barwy w nich zastosowane giną w podobnie krzykliwych "zdobieniach" starych budynków,które powstały w czasie ich odnawiania w epoce III RP. Odnawiania, które polegało na usuwaniu peerelowskiej szarości, która była po prostu nawarstwionym brudem w czasie długiego trwania PRL. Niestety, te renowacje były projektowane przez ignorantów, którzy w zamian za peerelowską szarość zaaplikowali nam "pastelozę", więc efekt ostateczny jest dość żałosny - jak się pomaluje stateczną kamienicę mieszczańską z XIX w. w pseudobarokowe kolorki, to na ogół nie wygląda ona dobrze, w najlepszym wypadku jak jakiś rusko-prowincjonalny budynek (jak będzie to wariant oszczędny, żółto-biały). A tak niestety maluje się te domy do dziś i na ich tle takie np. kamienice p. Jarząbka wcale nie rażą (zresztą bez tego tła też byłyby interesujące, w odróżnieniu od Solpolu). Nb. najciekawszy wkład do tej "pastelozy" mieli indywidualni mieszkańcy, malujący swój kawałek kamienicy wg własnego "widzimisię" - w jakieś majtkowe róże i turkusy (z jakiegoś powodu) najczęściej, co do tej pory widać we Wrocławiu. To ciekawy wkład w kulturę miejską, wynikający niewątpliwie z braku skrępowania konwenansami i znajomości "instrukcji obsługi miasta".
      już oceniałe(a)ś
      2
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Tak ta plomba przy wybrzeżu Wyspiańskiego jak i Solpol to wykwity twórczości architekta Jarząbka, który "upstrzył" co najmniej kilka miejsc w naszym mieście. Warto wspomnieć z jego emanacji o Heliosie/Nowe Horyzonty jak i rozwitalizacji "Rury".

      Ja rozumiem, że postmodernizm wypluł z siebie straszny chłam, a polski postmodernizm lat dziewięćdziesiątych w szczególności, ale to nie powód żeby zachowywać te szkaradzieństwa dla potomnych. Zwłaszcza taki Solpol, który zużył się tak funkcjonalnie, jak i technicznie. Można go z czystym sumieniem zburzyć. Faktem jest, że symbolizuje on swoje czasy. Czas kolorowej tandety. I próby doganiania zachodu za wszelką cenę i bez budżetu.

      Nawet nieporównywalnie lepsze realizacje jak siedziba MI6 czy No 1 Poultry w Londynie jakoś się słabo bronią.
      już oceniałe(a)ś
      1
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Duża część tych budynków to tzw. "plomby", wypełniające luki w zabudowie sprzed 1945 (czy raczej stojące w jej miejscu, bo samej zabudowy dotrwało do tego czasu niewiele), z których - jak pamiętam wrocławianie byli w tamtym czasie dumni. Ta nowa zabudowa była faktycznie optymistycznym zjawiskiem, w porównaniu z szarością i bylejakością budownictwa PRL zachwycała wręcz bogactwem form i jednak szacunkiem w stosunku do starej zabudowy (Solpol był wyjątkiem), co w przypadku budynków z PRL prawie się nie zdarzało. Nawet i dziś o części tych tu przedstawionych domów można to samo powiedzieć, a sądząc z inwektyw jakie tu padają, ta architektura musi mieć wyrazisty styl, który pewnie zostanie opisany w podręcznikach historii tej ciekawej epoki.
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      "Obiektywny" ton komentarza do tekstu jest nie na miejscu. Zazwyczaj ludziom najmniej podobają się rzeczy, które właśnie wyszły z mody. Dotyczy to wszystkich przedmiotów użytkowych - od szmatek po samochody - a budynki wcale nie są w tym względzie wyjątkiem. Już w latach 90' uważałem za paskudne wysokie bloki z wieżyczkami i spadzistymi dachami, albo zbyt dosłownymi nawiązaniami do baroku - i za paskudne uważam je nadal. Jednak wśród wyróżnionych budynków znalazłem może trzy albo cztery takie gargamele. Pozostałe budynki są znośne albo wręcz ładne, choć większość jest OBECNIE niemodna.
      już oceniałe(a)ś
      1
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz

      Tematy ważne dla Wrocławia

      Tematy
      Miejsca

      Warto przeczytać

      Magazyn Kuchnia
      Magazyny
      Licytacje, przetargi
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.