Projektantem świdnickiego więzienia był Stanisław Gorgolewski, Polak i pruski obywatel. Oprócz więzienia w Świdnicy, zaprojektował również więzienie w Chorzowie czy budynek teatru we Lwowie. Budowa, ukończona w 1882 r., pochłonęła 330 tys. ówczesnych marek.
sw.gov.pl
Gorgolewski wzorował się na sztandarowym kompleksie ówczesnych Prus, więzieniu Moabit w Berlinie. W centrum założenia zaprojektowano, na planie litery T, główny budynek więzienny, a dookoła niego zaplanowano realizację budynków gospodarczych.
W 1966 r. świdnickie więzienie zostało przekształcone w areszt śledczy. W 1981 r. internowano tu ok. 80 działaczy "Solidarności".
Wrocławskie więzienie przy ul. Kleczkowskiej jest zakładem karnym typu zamkniętego i półotwartego dla mężczyzn, którzy po raz pierwszy są w więzieniu. Jest tu prawie 1,4 tys. miejsc dla osadzonych.
MIECZYSŁAW MICHALAK
Obiekt został zaprojektowany przez architektów: Maxa Lebena i Heinricha Butza. Powstał w 1895 roku, a jego budowa trwała sześć lat. Początkowo więzienie składało się z dwóch budynków. Większy (wzniesiony na planie krzyża) przeznaczono dla mężczyzn, natomiast mniejszy dla kobiet. W okresie pierwszej wojny światowej dobudowano trzeci budynek
W czasie I wojny światowej więziono tu m.in. Różę Luksemburg, znaną działaczkę socjalistyczną. W 1936 r. rozpoczęto tu wykonywanie kary śmierci przez zgilotynowanie (działały dwie gilotyny: ręczna i elektryczna).
Fot.Maciej Swierczynski / AG
Po 1945 r. zakład był również miejscem kaźni, tym razem polskich działaczy niepodległościowych. W latach 70. dobudowano nowy gmach, który dziś jest siedzibą administracji jednostki, a także okręgowego zarządu Służby Więziennej.
Pierwsze budynki kłodzkiego więzienia przy obecnej ulicy Hołdu Pruskiego zostały ukończone w 1889 r. Gmach główny postawiono na planie litery Y. Zakład zasiedlono więźniami, przebywającymi wcześniej w kłodzkiej twierdzy.
Jacek Halicki/creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0
W więzieniu działają oddziały dla recydywistów penitencjarnych (zamknięty i półotwarty), a także oddziały terapeutyczne (dla osób z zaburzeniami psychotycznymi i uzależnionych od narkotyków i alkoholu).
Jacek Halicki/creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0
Głównym inwestorem budowy więzienia były strzelińskie Kopalnie Skalnych Surowców Drogowych, które chciały zapewnić sobie pracowników spośród skazanych. Zakład działa od 1980 r. i dysponuje oddziałami typu zamkniętego i półotwartego, dla skazanych po raz pierwszy i młodocianych.
Fot. Mieczysław Michalak / Agencja Gazeta
W ramach rządowego programu tworzenia nowych miejsc dla skazanych w 2008 r. w więzieniu wybudowany został nowy pawilon mieszkalny dla ponad 250 osadzonych. Teraz w zakładzie może przebywać 805 osób.
Fot. Mieczysław Michalak / Agencja Gazeta
Plany kompleksu sądowo-więziennego przy wrocławskim Podwalu wykonał architekt Karl Ferdinand von Busse z Berlina. Budowa trwała w latach 1845-1852, a struktura budynków aresztu wzorowana była na anglosaskich więziennych.
Wrocławski areszt to najstarszy nadal czynny obiekt penitencjarny w regionie. Plany kompleksu sądowo-więziennego przy wrocławskim Podwalu wykonał architekt Karl Ferdinand von Busse z Berlina.
Budowa trwała w latach 1845-1852, a struktura budynków aresztu wzorowana była na anglosaskich więziennych. W 1911 r. między wschodnim i południowym skrzydłem wzniesiono budynek szpitala.
Fot. Maciej Świerczyński / Agencja Gazeta
Pojemność aresztu to prawie 800 miejsc. Prawie 50 miejsc znajduje się zaś w szpitalu psychiatrycznym.
Wołowskie więzienie przeznaczone jest dla recydywistów, którzy odbywają karę w trybie zamkniętym, choć są tu też oddziały w systemie półotwartym. Jest tu ponad tysiąc miejsc w 260 celach. Działa również oddział dla szczególnie niebezpiecznych osadzonych.
Budowę rozpoczęto wiosną 1892 r. 1 października 1895 r. pruskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych przekazało obiekt do użytku. Projekt stworzył architekt i radca budowlany Anton Baumgart. Koszt budowy sięgnął około miliona ówczesnych marek Rzeszy. Pierwszym naczelnikiem został von Bütow, którego w 1899 r. zmienił Carl Finkelnburg.
Fot. Krzysztof Rak / AG
W okresie II wojny światowej w wołowskim więzieniu przebywali m.in. były premier Czechosłowacji Rufolf Beran, czeski prozaik Jura Sosnar, muzykolog Vladimír Helfert oraz generał Metodej Simek. Pod koniec 1944 roku przewieziono tu też uczestników Powstania Warszawskiego.
W latach 1945-1948 zakład, przejęty przez wojska radzieckie, pełnił funkcję obozu filtracyjnego NKWD, w którym przetrzymywano przywożonych z terenu Niemiec obywateli ZSRR. Polskie władze przejęły je w 1953 r.
Kompleks budynków drugiego wrocławskiego więzienia na ul. Fiołkowej na Grabiszynie powstał podczas II Wojny Światowej i służył jako obóz jeniecki, prawdopodobnie dla żołnierzy francuskich.
Po wojnie budynki służyły jako hotel robotniczy, a na początku lat 60. powstał zakład karny dla tysiąca młodocianych. W 1974 r. zakład przemianowano na filię więzienia przy ul. Kleczkowskiej, a od 1995 r. więzienie znowu jest niezależną instytucją.
sw.gov.pl
W zakładzie działa jedenaście oddziałów półotwartych i jeden otwarty. Mieści się tu łącznie ok. 630 skazanych.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze