10 najbrzydszych kościołów w Polsce. Trzy z Wrocławia

''Nie wiemy, co autor miał na myśli ? brak przemyślanej formy, brak konsekwencji w budowie ? wszystko się gryzie, architektonicznie i kolorystycznie. Turkusowa kolumna razi po oczach mocnym kolorem, zwieńczenie wieżyczki bardziej przypomina szczypce, a krzyż na kopule wygląda jakby znalazł się tam przypadkowo'' czytamy w uzasadnieniu nominacji dla tej budowli.

W listopadzie 1987 r. wojewoda Lubelski wyraża zgodę na budowę świątyni na Węglinie. Jesienią 1989 r. rozpoczęto prace przy wykopie ławy fundamentowe. W 26 maja 1996 roku odbyła się konsekracja nowo wybudowanej świątyni. Uroczystości tej przewodniczył Biskup Lubelski Bolesław Pylak.Parafia liczy nieco ponad 8 tysięcy mieszkańców.

Fot. Rafal Michalowski

Monumentalna budowla powstaje od 1989 roku. Nie może być dokończona ze względu m.in. na złe podłoże geologiczne i brak funduszy. Parafia p.w. Opatrzności Bożej we Wrocławiu powstała w 1983 roku w wyniku podziału parafii Wrocław- Muchobór Wielki. W 2015 r. zamiast jednego z ołtarzy we wnętrzach kościoła otwarto ściankę wspinaczkową dla dzieci.

FOT . WOJCIECH NEKANDA TREPKA

''Sama nie wiem, czy wolę to straszydło w trakcie budowy, czy po jej zakończeniu. Budowa będzie trwała jeszcze jakiś czas, więc być może dopiero przyszłe pokolenie będzie straszone wizją architekta z obłędem na punkcie linii falowanej'' Napisała autorka zestawienia.

źródło: www.wroclaw.hydral.com.pl

Przegędza to wioska znajdująca się pomiędzy Rybnikiem a Leszczynami. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z XIII wieku, jednak parafia jest młoda i istnieje dopiero od 1973 roku. 16 kwietnia 1982 roku rozpoczęto prace budowlane. Wcześniej nabożeństwa odprawiane były w niewielkiej kapliczce. Pasterkę 1982 roku odprawiono już w dolnych pomieszczeniach, które obecnie są salkami katechetycznymi. W marcu 1987 roku biskup Janusz Zimniak dokonał wmurowania kamienia węgielnego. Konsekracji dokonał w niedzielę 28 sierpnia 1988 roku biskup Damian Zimoń. Zespół budynków części sakralnej i mieszkalnej oraz wystrój wnętrza kościoła zaprojektował inż. arch. Karol Gierlotka.

Na stronie whyart.pl czytamy ''Wierzcie lub nie, ale to nie sanatorium, a kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego w Przegędzy. Surowa wielka bryła kojarzy się czysto medycznie i gdyby nie krzyż na czubku, długo można by się zastanawiać, gdzie należy się udać, aby zapisać się i spędzić wczasy w tym krytym czerwoną dachówką sanatorium.''

źródło: www.czerwionka-leszczyny.pl

Autorka zestawienia napisała o tym kościele ''Parafia Dobrego Pasterza w Lublinie to cały kompleks sakralny położony na osiedlu z wielkiej płyty. Bardziej wygląda jak sklep z butami, niż miejsce modlitwy. Architekt Stanisław Machnik, położył nacisk na dach i w sumie na nic więcej.''

Na stronie parafii przeczytać możemy historie powstawania kościoła.

6 kwietnia 1980 r. ks. bp Bolesław Pylak wydał pozwolenie na budowę kościoła, a w grudniu 1980 r. dekret ? o utworzeniu samodzielnego ośrodka duszpasterskiego p.w. Dobrego Pasterza.
W kwietniu 1985 r. wierni postawili krzyż na placu przy ul. Lipińskiego, przy którym się modlili we dnie i czuwali w nocy, pragnąc to miejsce uzyskać pod budowę kościoła.
Pod wpływem nacisku wiernych 22 maja 1987 r. Wojewoda Lubelski wydał decyzję o lokalizacji nowego kościoła nie w miejscu najbardziej dogodnym, lecz nieco dalej przy ul. Radzyńskiej.
30 czerwca 1991 roku aktu wmurowania kamienia węgielnego pod kościół Dobrego Pasterza, przywiezionego z Jasnej Góry, a poświęconego przez Ojca Świętego Jana Pawła II w czasie III Pielgrzymki do Polski dokonał Ordynariusz Lubelski bp Bolesław Pylak.
Od 30 listopada 1997 r. Msze święte odprawiane były już w nowym kościele p.w. Dobrego Pasterza, pobłogosławionym przez ks. abpa Józefa Życińskiego.

''Kolejny kościół, w którym Bóg wychwalany jest głównie za pomocą ogromnego dachu. Jest to Kościół św. Jana Bosko w Poznaniu. Architekt Jan Kopydłowski najwidoczniej miał podobną fobię jak słynni Asteriks i Obeliks z komiksów autorstwa René Goscinnego, którzy panicznie bali się, przez całe swoje życie, że niebo spadnie im na głowy.''

Początkowo przy ul. Warzywnej istniała drewniana kapliczka Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny. W 1958 roku pracę w niej zaczęli salezjanie, którzy przejęli ją w 1966 tworząc wikariat rezydialny.
W 1975 roku erygowano w tym miejscu parafię św. Jana Bosko, rozpoczynając jednocześnie budowę obecnego kościoła według projektu Jana Kopydłowskiego. Prace zakończono w 1988 roku i w tym samym roku dokonano konsekracji.

Jest to świątynia dwupoziomowa na planie kwadratu. Dolny kościół zajmuje niską podstawę, podczas gdy górny ma formę piramidy, której konstrukcja wspiera się na czterech pylonach. W pylonie od wschodu widoczny jest duży, betonowy krzyż.

''Kościół projektanta zafascynowanego linią falowaną ? Tadeusza Zipsera, tym razem budynek ukończony, lecz także monumentalny. Architekt zdecydowanie nas nie zawiódł ? wszechobecne fale sprawiają, że kościół jest jedną wielką spiralą.''
W latach 70. XX wieku, zaszła konieczność budowy nowego kościoła na terenie osiedla Grajewo - Południe. Zadania tego podjął się ks. Stanisław Łatwajtys, otrzymał to zadanie 1 września 1984 r. Decyzja władz państwowych na budowę tymczasowej kaplicy została wydana 18 maja 1987 r. W dniu 5 czerwca 1988 roku rozpoczęto pracę przy budowie kościoła i plebanii, którą oddano do użytku w roku 1990.

Projekt kościoła wykonał Tadeusz Zipser z Wrocławia. Profesor Politechniki Wrocławskiej, polski architekt i urbanista współczesny, laureat Honorowej Nagrody SARP w 1986r.

Poniżej kościół św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu z wieżą zrekonstruowaną wg projektu prof. T. Zipsera i M. Dobrowolskiego

.

Parafia p.w. Chrystusa Króla w Krakowie na nowym osiedlu ?Gotyk?, powstała w 2001 roku, została wyodrębniona niewielka część z parafii Pana Jezusa Dobrego Pasterza w Krakowie. Budowa kościoła nie jest ukończona. Na stronie parafii możemy wyczytać, że 20 czerwca 2012 roku zostały przywiezione ławki do nowego Kościoła, które zostały umieszczone w czterech rzędach w nawie głównej i nawach bocznych. Możemy tam zobaczyć makietę, jak będzie wyglądać ukończony budynek.

gotyk.home.pl

Autorka zestawienia tak opisała bryłę kościoła: ''Ma udawać galerię handlową, bunkier lub być też sakralną wariacją na temat bloków mieszkalnych to kaplica pw. Chrystusa Króla w Krakowie. Architekt przesadził z oszczędnością formy ? zarówno pod względem materiałów jak i bryły.''

''Budowla pstrokata, w której nic do siebie nie pasuje, wszystko jest przypadkowe, wygląda jak mała kolorowa kupka przypadkowo zlepionych ze sobą elementów. Aż 3 architektów popełniło tę przekolorowana wizję: Waldemar Wawrzyniak, Jerzy Wojnarowicz i (oczywiście) Tadeusz Zipser. Podobno za młodu kościół nie straszył taką ferią kolorów. Wierzymy?'' możemy przeczytać na temat tej budowli na portalu whyart.pl.

Budowa kościoła rozpoczęła się w 1973 roku i trwała 8 lat. Projekt kościoła był inspirowany kaplicą Le Corbusiera w Ronchamp. Dzwonnicę w tym samym stylu wzniesiono w latach 1994-1995. Na początku XXI wieku, kościół mimo sprzeciwu architektów ocieplono styropianem i pokryto pomarańczowym tynkiem.

''Nieproporcjonalny koszmar z Wrocławia ?  Kościół Św. Stanisława Kostki. Architekt Stefan Muller był przeciwny rzeźbiarskim kościołom, jak widać popadł w odrębną skrajność ? jego kościół to kilka ogromnych prostokątów, z zewnątrz nawet nie przypominających budowli sakralnej. Figura na dachu przy takich proporcjach wygląda niczym samobójca szykujący się do skoku.''

Tu do końca nie możemy się zgodzić z autorką. Kościół ten to bardzo ciekawa architektonicznie wizja. Jedynie figura Jezusa na dachu wydaje się być rzeczywiście nie trafiona.

KORNELIA GOWACKA-WOLF

We wrześniu 1984 roku rozpoczęto budowę dwupoziomowej świątyni. Dwa lata później wybudowano budynek katechetyczny (stan surowy), w 1987 roku dolny kościół został przystosowany do odprawiania nabożeństw. W 2000 roku świątynię oszklono. 17 września 2006 roku kościół został poświęcony przez Arcybiskupa Metropolitę Wrocławskiego Mariana Gołębiewskiego we Wrocławiu z wieżą zrekonstruowaną wg projektu prof. T. Zipsera i M. Dobrowolskiego.

''Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Poznaniu, projektu (znowu!) Stefana Mullera. Kościół wygląda bardziej jak przychodnia. Gdyby nie krzyż wbudowany w fasadę, spokojnie można by leczyć w nim chorych. Kościół nie jest ani ozdobny, ani dekoracyjny. Nie wyróżnia się totalnie niczym, jest nijaki. Należy do tego typu obiektów o których zapomina się już w 3 minuty po zobaczeniu. I to chyba jego największa zaleta!'' napisała autorka.