Największe cuda w Polsce. Czy wszystkie uznał Watykan?

Seria niewyjaśnionych zjawisk, jakie miały miejsce w 1965 roku w okolicach miasta Zabłudów położonego niedaleko Białegostoku.

W połowie maja po mieście rozeszła się informacja, że dziewczynka Jadwiga Jakubowska miała widzenie Matki Boskiej.

Cud zabłudowski nigdy nie został uznany przez Kościół katolicki. O cudzie i życiu Jadwigi Jakubowskiej powstała niezwykła książka, o której możecie tu przeczytać

IPN

Cudem w Nowolipkach określane są objawienia Matki Boskiej, do których dochodziło w kościele św. Augustyna w Warszawie w październiku 1959 r. Postać Matki Boskiej miała ukazać się wiernym 7 października, potem nastąpiła jednodniowa przerwa, a następnie postać pojawiała się przez kolejne 20 dni. Na miejscu pojawiło się łącznie 35 tysięcy wiernych z całej okolicy oraz zastępy funkcjonariuszy milicji, którzy kierowali ruchem. Proboszcz parafii poinformował o całym zdarzeniu kurię metropolitarną, która wydała specjalny komunikat stwierdzający, iż domniemany cud jest zjawiskiem naturalnym.

Matka Boska pojawiała się w formie świetlistej postaci na tle pozłacanej kuli znajdującej się u podstawy krzyża wieńczącego dach świątyni. W końcu władze zdecydowały się na pomalowanie zwieńczenia, ale robotnicy, którzy wdrapali się na wieżę, fatalnie dobrali farbę i już następnego dnia spłukał ją deszcz. Wydarzenie to umocniło wiarę w nadprzyrodzoną moc, która czuwa nad kościołem i torpeduje działania bezpieki.

Powtórne malowanie przyniosło spodziewany przez władze efekt, ale tłum udało się rozproszyć dopiero dzięki aresztowaniom - tajniacy i milicjanci zamknęli w sumie 766 osób, z czego 375 przyjechało z innych rejonów kraju. Wśród nich było wielu duchownych.

W latach 1842-1852 w lesie tym znajdował się obraz Matki Boskiej Licheńskiej. Wierni uważali, że modlitwa przy tym obrazie jest wyjątkowo mocna. W 1842 r. obraz został zawieszony na sośnie przez kowala i uczestnika bitwy pod Lipskiem, Tomasza Kłossowskiego. W miejscu tym, 15 sierpnia 1850 r. Matka Boża ukazała się Mikołajowi Sikatce, pasterzowi z Grąblina. Maryja w wizji przekazała mu różne wskazówki, w tym zalecenie przeniesienia obrazu z lasu do kościoła. W 1852 r. zarządca majątku Licheń, Ignacy Wiśniewski, zbudował przy drodze kapliczkę, do której przeniesiono obraz. Obecnie w miejscu tym, ogrodzonym kamiennym murem, znajdują się stacje drogi krzyżowej i kaplice. W jednej z nich znajduje się kamień z odbiciem stóp Matki Bożej.

skarabeusz/wikimediacommons

29 września 1852 r. obraz został przeniesiony do kościoła św. Doroty w Licheniu. Obecnie znajduje się w głównym ołtarzu bazyliki licheńskiej.

Sanktuarium w Licheniu / Fot. Łukasz Cynalewski / Agencja Gazeta

12 października 2008 r. w kościele św. Antoniego w Sokółce podczas udzielania Komunii ks. wikariusz Jacek Ingielewicz, podniósł z posadzki lekko ubrudzoną hostię, którą wskazała mu kobieta oczekująca na Komunię Świętą. Zgodnie z ustalonymi przepisami liturgicznymi, komunikant umieszczono w wypełnionym wodą vasculum, w którym miał się rozpuścić. Naczynie zamknięto w sejfie w zakrystii. Po tygodniu w naczyniu na zanurzonej hostii znaleziono plamę sprawiającą wrażenie krwi. 30 października 2008 r. hostię wyjęto i położono na korporale, na którym pozostał czerwony ślad.

Hostię wysłano do szczegółowych badań przez dwóch patomorfologów prof. Stanisław Sulkowski i prof. Maria Sobaniec-Łotowska z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, którzy zgodnie orzekli, że ?przysłany do oceny materiał (...) wskazuje na tkankę mięśnia sercowego, a przynajmniej, ze wszystkich tkanek żywych organizmu najbardziej ją przypomina."

Do końca września 2009 r. informacje o badaniach stwierdzających obecność tkanki mięśnia sercowego kuria starała się utrzymywać w tajemnicy, po czym poinformowała o niej lokalne i ogólnopolskie media, nazywając to zdarzenie cudem eucharystycznym. W związku z informacją o znalezieniu fragmentu ludzkiego serca, 1 października 2009 r. Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów złożyło doniesienie do prokuratory o znalezieniu i zbeszczeszczeniu ludzkich szczątków w tym kościele. Postępowanie zostało umorzone przez prokuratora z Prokuratury Rejonowej w Sokółce w związku z nieznalezieniem dowodów na popełnienie przestępstwa.

Jednakże metropolita białostocki abp Edward Ozorowski nie był zainteresowany przeprowadzeniem szczegółowych badań molekularnych materiału. Argumentował, że: "przyszłe wydarzenia, które pojawią się wokół tego zjawiska, podpowiedzą, jak ten znak należy interpretować". Dokumentacji z badaniami do Watykanu jednak nie przekazał.
Kościół oficjalnie nie potwierdza cudu eucharystycznego, a duchowni apelują do wiernych o wstrzemięźliwość w wydawaniu własnych osądów oraz o modlitwę, choć jak zaznaczono, ?wydarzenie z Sokółki nie sprzeciwia się wierze Kościoła, a raczej ją potwierdza?

Fot. Agnieszka Sadowska / AG

Cud w Lęborku! donosiła lokalna prasa. Na oknie pani Ewy Łukowskiej w Łebieniu ukazał się anioł. Informacja o tym zjawisku szybko obiegła lokalne media, a do domu Pani Ewa ciągnęły prawdziwe tłumy wiernych.

Gdy Gloria Maria urodziła się trzy miesiące przed terminem, lekarze nie dawali jej szans. Rodzice modlili się do Jana Pawła II o ocalenie córeczki - i ocalenie przyszło. Po 71 dniach pobytu w klinikach dziewczynka wróciła do domu. Po roku dogoniła w rozwoju swoich rówieśników. Po wszystkich uszkodzeniach, które u niej stwierdzono, nie pozostał ślad. Historię swojej córki Jacek i Joanna Wronowie zgłosili do Watykanu, by świadczyła o świętości polskiego papieża. Historia rodziny Wronów była analizowana w Watykanie i w ocenie Watykanu zasłużyła na ujęcie w liście dowodów świętości Jana Pawła II.

28 grudnia 2012 roku w kościele oo. Dominikanów w Jarosławiu trwała akurat poranna msza. Obraz zasłaniający figurę Piety, Maryi opłakującej ukrzyżowanego Jezusa, podnosił się do góry i w tym momencie spadły obie korony równocześnie: Maryi i Jezusa. - Nikt ich nie dotykał, nikt tam nie wchodził, nie zmieniał welonu, nie podnosił koron - opowiadał wówczas o. Jacek Skupień, przeor klasztoru Dominikanów, który opiekuje się bazyliką w Jarosławiu.

www.jaroslaw.dominikanie.pl

Obraz zasłaniający figurę jest od niej oddalony na tyle, że - zdaniem dominikanów - nie mógł zahaczyć o złote korony. Są one też zbyt obszerne i ciężkie, aby spadły samoczynnie lub pod wpływem jakichś drgań.

Świadkami tajemniczego wypadku był o. Lucjan, który odprawiał mszę, brat Krzysztof, który w niej uczestniczył, i około trzydziestu wiernych, którzy przyszli na mszę.

Wojciech Pysz (lic. CC)

W 1983 roku na Dolnym Śląsku w Oławie Kazimierzowi Domańskiemu, w altance znajdującej się na jego własnej działce, ukazała się Matka Boska, a później także Jezus Chrystus i święci. Trzy lata później z figury Niepokalanego Serca Maryi ustawionej na działce zaczęły kapać krwawe łzy. Wtedy sprawa stała się głośna na całą Polskę. Do domu mężczyzny zjeżdżali pielgrzymi z całego kraju. Przy ich pomocy zbudowano plebanię, kaplicę i dom pielgrzymkowy. Wydarzenia nie wzbudzały sympatii władz, ponieważ ludzi było tak wielu, że blokowali przebiegające obok działki Domańskiego tory.

Kościół uznał natomiast, że żadne objawienia nie miały miejsca. Za duże zagrożenie dla wiary katolickiej uważano założone przez Domańskiego Stowarzyszenie Ducha Świętego przypominające sektę. Poglądy mężczyzny były co najmniej kontrowersyjne. Domański mówił, że nie można przyjmować komunii na stojąco, zapowiadał koniec świata i przeznaczenie Oławy, jako miejsca, gdzie powstanie Boże królestwo.

Legnicki biskup Zbigniew Kiernikowski w niedzielę 10 kwietnia 2016 r.  poinformował wiernych, że w sanktuarium pw. św. Jacka w Legnicy doszło do zdarzenia mającego "znamiona cudu eucharystycznego".

25 grudnia 2013 roku jeden z księży podczas rozdawania komunii świętej upuścił na ziemię hostię. Po kilku dniach okazało się, że na jednej piątej jej powierzchni pojawiło się czerwone przebarwienie. W porównaniu z pozostałą częścią komunikantu - nie rozpuściło się w wodzie.

Biskup zlecił powołanie komisji, która zdecydowała o oddaniu zmienionego fragmentu hostii do badań.- W materiale potwierdziliśmy obecność tkanki mięśniowej, najprawdopodobniej tkanki mięśnia sercowego ssaka. Pobrano próbki do badań hemogenetycznych z bloczka parafinowego, które z kolei ujawniły zdegradowane DNA ludzkie - mówi prof. Mirosław Parafiniuk, kierownik Zakładu Medycyny Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.

Problem w tym, że próbka dostarczona do badań była poważnie zanieczyszczona.

KORNELIA GŁOWACKA-WOLF

Parafiniuk: - Otrzymaliśmy ją w formie bloczku parafinowego. Cechą takich próbek jest duże niebezpieczeństwo ich zanieczyszczenia wynikające z procedury przygotowywania tkanek do badań histopatologicznych. Oznacza to, że do próbki mogą się dostać różne zanieczyszczenia, także ludzkie DNA, bo przechodzi ona przez wiele rąk.

Jednak naukowcy nie są w stanie określić, w jaki sposób ludzka tkanka znalazła się w badanej próbce. Mógł to być fragment materiału wyjściowego, ale równie prawdopodobne jest to, że mogła zostać naniesiona później.

KORNELIA GŁOWACKA-WOLF

- Zawsze bardziej miarodajne jest badanie dowodu wyjściowego. Gdyby taki materiał miał zostać zbadany w sprawie kryminalnej, jego wartość byłaby niewielka - kończy profesor Parafiniuk.