Kolej trafiła na Dolny Śląsk wcześniej niż do innych regionów obecnej Polski. 22 maja 1842 r. otwarto jedno z pierwszych połączeń kolejowych Niemiec z Wrocławia do Oławy. W tym samym roku oddano do użytku pierwszy wrocławski dworzec kolejowy zwany Górnośląskim. Mieści się przy ul. Małachowskiego, na wschód od dzisiejszego Dworca Głównego.
Gdy Towarzystwo Kolei Górnośląskiej dostało koncesję na budowę linii do Poznania, zapadła decyzja o budowie nowego, większego dworca. Jego projektantem został architekt królewski Wilhelm Grapow. Wrocławski Dworzec Główny (wtedy Centralny) w stylu angielskiego neogotyku Tudorów otwarto w październiku 1857 roku. Jego autor chwalił się olbrzymią ilością zużytych do budowy materiałów (m.in. prawie 7 mln cegieł pełnych i prawie 100 tysięcy cegieł dziurawek).
Dworzec Główny zaczęto rozbudowywać po ponad 40 latach od otwarcia. Zbudowano wtedy pięć nowych peronów, uniesionych ponad poziom terenu o 4-5 m. Pierwotna hala peronowa została przekształcona na hol główny z kasami, poczekalniami i restauracjami. Zbudowano też pięć tuneli pod nowymi peronami, przeniesiono na nasyp tory kolejowe, dzięki czemu zlikwidowano kłopotliwe przecięcie torów z ulicami Wrocławia.
Królem dolnośląskich dworców jest oczywiście główny dworzec dolnośląskiej stolicy - Wrocław Główny, zwany przed wojną również Dworcem Centralnym (Central-Bahnhof).
MIECZYSŁAW MICHALAK
Kolej trafiła na Dolny Śląsk wcześniej niż do innych regionów obecnej Polski. 22 maja 1842 r. otwarto jedno z pierwszych połączeń kolejowych Niemiec z Wrocławia do Oławy. W tym samym roku oddano do użytku pierwszy wrocławski dworzec kolejowy zwany Górnośląskim. Mieści się przy ul. Małachowskiego, na wschód od dzisiejszego Dworca Głównego.
MIECZYSŁAW MICHALAK
Gdy Towarzystwo Kolei Górnośląskiej dostało koncesję na budowę linii do Poznania, zapadła decyzja o budowie nowego, większego dworca. Jego projektantem został architekt królewski Wilhelm Grapow. Wrocławski Dworzec Główny (wtedy Centralny) w stylu angielskiego neogotyku Tudorów otwarto w październiku 1857 roku. Jego autor chwalił się olbrzymią ilością zużytych do budowy materiałów (m.in. prawie 7 mln cegieł pełnych i prawie 100 tysięcy cegieł dziurawek).
Dworzec Główny zaczęto rozbudowywać po ponad 40 latach od otwarcia. Zbudowano wtedy pięć nowych peronów, uniesionych ponad poziom terenu o 4-5 m. Pierwotna hala peronowa została przekształcona na hol główny z kasami, poczekalniami i restauracjami. Zbudowano też pięć tuneli pod nowymi peronami, przeniesiono na nasyp tory kolejowe, dzięki czemu zlikwidowano kłopotliwe przecięcie torów z ulicami Wrocławia.
TOMASZ PIETRZYK
Remont dworca trwał od kwietnia 2010 roku do czerwca 2012 roku. Po zakończeniu prac to już zupełnie inny budynek. Hol kasowy po usunięciu z niego pozostałości peerelowskiego zdobnictwa stał się elegancki i przestronny. Z minionej epoki pozostał jedynie neon "kasy biletowe".
Fot.Tomasz Szambelan / Agencja Gazeta
Gdy robotnicy usunęli ze ścian tandetne płytki ze szkła walcowanego, okazało się, że przez lata kryły się pod nimi doskonale zachowane drewniane ramy secesyjnych okienek kasowych. Teraz witryny zostały odnowione i znów zdobią hol.
Fot. Mieczysaw Michalak / Agenc
Wypiękniał też plac przed dworcem. Zamiast starej stacji paliw i wiecznie nieczynnej obskurnej fontanny pojawiły się drzewa i trawiaste pagórki. Są też dwie nowe fontanny.
Remont Dworca Głównego kosztował PKP ok. 360 mln zł.
TOMASZ PIETRZYK
Wszystkie komentarze