- Pierwsze wzmianki o pracowni alchemicznej przy Kurzym Targu pochodzą z 1268 roku. Apteka w tej kamienicy działała prawie 700 lat, aż do stycznia 1950 roku. Potomkowie jej ostatnich przedwojennych właścicieli, rodzina Hübnerów, prowadzą teraz aptekę w Berlinie - opowiada Andrzej Syroka, dyrektor Domu Śląskiego Aptekarza. To w gruncie rzeczy muzeum farmacji, które działać ma w strukturach Akademii Medycznej
Autorzy koncepcji muzeum mają zamiar pokazać jak zmieniał się zawód aptekarza w ciągu wieków.
Zaraz po wejściu znajdziemy się we wnętrzu renesansowej apteki. Część jej wyposażenia odtworzona, część to oryginalne meble i przedmioty z epoki. Na przykład, korkownica w kształcie krokodyla, do przycinania odpowiedniej wielkości zatyczek z korka do flakoników.
Lada i większość szaf poszatkowana jest dziesiątkami szufladek, każda ma tabliczkę z łacińską nazwą.
- Na wizytację przyszła grupa farmaceutów, nie mieli żadnych kłopotów z rozszyfrowaniem nazw - opowiada Łukasz Braun, pracownik muzeum. - Poza tym tabliczki są różnokolorowe, tak oznaczano także substancje mniej lub bardziej toksyczne.
W podziemiach kamienicy urządzono średniowieczną pracownię alchemiczną. Znajduje się w niej piec, prymitywne instrumenty laboratoryjne, szklane kolby, prasy i moździerze do mielenia i kruszenia specyfików.
- Dom Aptekarza ma być żywym muzeum nauki. Będziemy pokazywać jak wyglądała praca alchemika, na przykład jak zmieniał wino w wodę. Eksperymentów mamy cały katalog - zapowiada dyrektor Syroka.
Kilkaset lat temu ówcześni aptekarze wytwarzali nie tylko leki. Utrzymywali się także ze sprzedaży piwa, wina, marcepanów, środków czystości.
Syroka: - Nie wolno im było sprzedawać trucizn, ani środków na spędzanie płodu. Jeśli którego na tym przyłapano, mógł stracić głowę.
Apteka była miejscem spotkań przede wszystkim ludzi zamożnych, bo leki były drogie. Także dlatego aptekarze przez wieki należeli do miejskiej elity. Do 1745 r. we Wrocławiu działało zaledwie pięciu ówczesnych farmaceutów.
- Aptekarze mieli skrupulatnie opisane obowiązki. W trakcie epidemii lekarz pod byle pozorem mógł uciec z miasta. Aptekarz nie mógł sobie na to pozwolić, musiał dbać, aby leki były dostępne bez przerwy - opowiada dyr. muzeum.
Po XVI wieku aptekarstwo mocno ewoluowało. Aptekarze już nie tylko gotowali i prażyli substancje roślinne, zwierzęce i minerały, ale dokonywali obróbki chemicznej preparatów leczniczych. W XIX wieku po raz pierwszy uzyskano leki syntetyczne, rozwijały się nowe nauki: toksykologia, bakteriologia, wirusologia, a wraz z nimi kształtował się przemysł farmaceutyczny.
Ten ostatni etap w rozwoju farmacji także jest do obejrzenia w Domu Aptekarza. Na wystawie są m.in. urządzenia do produkcji tabletek.
Remont kamienicy kosztował około 9 mln zł. Otwarcie Domu Śląskiego Aptekarza zaplanowano na 17 listopada.
Dom Śląskiego Aptekarza. Kliknij na zdjęcie, aby obejrzeć galerię: 
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze