Na wstępie trochę przynudzę o historii, ale to dlatego, że Karol IV to jednak jeden z najważniejszych władców Czech. To właśnie on, przebudowując Dziki Wschód (czyli Pragę pierwszej połowy XIV wieku) na nowy Rzym, wybudował dzielnicę, która swoimi wymiarami po dziś dzień zachwyca każdego, kto wejdzie na plac Wacława.
W czasach mojej młodości ? w latach 90. ? w wolnym czasie spotykaliśmy się z kolegami ?pod ocasem?, czyli ogonem konia rzeźby św. Wacława. Stąd jest świetny widok na plac, żartobliwie nazywany praskimi Polami Elizejskimi. Wszystkie demonstracje od 1989 roku odbywają się właśnie tutaj. Zawsze się śmiałem, jak sobie różne grupy obywatelskie pożyczają postać św. Wacława dla swoich celów. Ostatnio jest raczej smutno ze względu na coraz częstsze demonstracje czeskich nacjonalistów...
wikicommons
Ale polityka polityką, w Pradze trzeba pójść na piwo. Kiedyś istniało na placu Wacława dużo knajp i restauracji, z którymi się identyfikowałem, ostatnio ich jakoś nie widzę. Oprócz jednej. W restauracji Výtopna (Václavské nám. 56) do każdego stolika piwo przywozi pociąg! Wprawdzie to znacznie pomniejszony model pociągu, ale dużym chłopcom zupełnie wystarczy.
To miejsce, którego nie można tu ominąć. Takie jakoś najbardziej czeskie i normalne w tym międzynarodowym chaosie dookoła. Architektura z pierwszej połowy XX wieku jest interesująca tak samo, jak historia obiektu budowanego przez dziadka Václava Havla. Duch pierwszego czechosłowackiego i czeskiego prezydenta po 1989 roku jest tu obecny do dziś w postaci ciekawych wystaw czy imprez. Ich organizatorzy to grupa zwana najpierw prześmiewczo przez swoich oponentów politycznych ?pravdoláskaři?, od hawlowskiego hasła ?Prawda i miłość muszą zwyciężyć nad kłamstwem i nienawiścią?, które z czasem grupa przyjęła za swoje.
Hitem dla turystów jest tu rzeźba, będąca parafrazą rzeźby z placu Wacława, ale niech się każdy sam domyśla, o co tu chodzi.
Większość grup turystycznych po jej zobaczeniu zabiera się stąd, ja polecam pospacerować w kierunku pasażu U Nováků. Choćby tylko dlatego, że jest tu jedna z ostatnich praskich klubokawiarni pod nazwą Řehoř Samsa. Tak, chodzi o Grzegorza Samsę od Franza Kafki...
Lubię jeszcze jeden pobliski pasaż ? Světozor ? z inną sztuką, tym razem gastronomiczną.
wikicommons
Tutejsza lodziarnia (Hajek) od dzieciństwa była i wciąż pozostaje moją najbardziej ulubioną. Jeśli lubicie eksperymentować, weźcie gałkę czekoladową ekstragorzką.
Z lodami można wejść do Ogrodu Franciszkanów. To z kolei jest cud w środku Pragi, w którym na chwileczkę można zapomnieć o szale dziejącym się za jego murami. Uwielbiam to miejsce tak samo jak tutejszy kościół Matki Boskiej Śnieżnej ? niezwykle wysoki, założony przez Karola IV. Jest tylko małą częścią zaplanowanej budowy. W przeciwieństwie do hradczańskiej katedry św. Wita nie miał tyle szczęścia, więc z planów zostało tylko prezbiterium. Dobrze robi usiąść przy stoliku w restauracji U Pinkasu pod gotyckimi fundamentami kościoła i chłonąć ducha tamtych czasów.
Ulica 28. října tworzy razem z ul. Na Příkopě (czyli na fosie, która tutaj kiedyś stanowiła granicę Starego i Nowego Miasta) praski deptak. Ale skoro prawie wszystkie grupy turystyczne skręcają w prawo w kierunku placu Republiki, ja proponuję pójść w lewo, w kierunku ul. Národní.
Latem ubiegłego roku nad stacją metra ?Národní třída? otwarto nowe centrum handlowe, co jest może mało interesujące, ale jest w nim najnowsze dzieło Černégo na ulicach Pragi ? rzeźba Franza Kafki. Černego możecie lubić lub nie, ale 11-metrową rzeźbę koniecznie musicie zobaczyć. Chciałbym, aby takich miejsc było w mojej stolicy więcej...
wikicommons
Jeśli miałbym wybrać jedną jedyną kawiarnię w okolicy, to dla mnie bez wątpienia będzie to Café Louvre (ul. Národní 22) ? obsługa jedna z najlepszych Pradze, do tego smacznie i w normalnych cenach. No i może akurat traficie na miejsce, w którym kawę pił Albert Einstein...
Na najlepszą golonkę w Pradze w kombinacji z najmocniejszym piwem na świecie zabieram was do minibrowaru restauracyjnego U Medvídků (ul. Na Perštýně 7).
wikicommons
Uwaga! Nie wchodzić głównym wejściem z ul. Na Perštýně, tylko przez Pasaż Metro z ul. Národní od razu do pomieszczenia zwanego Pivovar, czyli Browar. Tutejsza atmosfera jest o wiele fajniejsza niż ta na dole przy głównym wejściu.
Na ul. Národní jest kilka nowych knajp, które nastawiają się zarówno na miejscowych, jak i na turystów, co jest pozytywne ? nie bałbym się tu zjeść obiadu.
Na samym końcu ulicy, już prawie nad rzeką, znajduje się słynna ze spotkań intelektualistów i działaczy opozycji antykomunistycznej kawiarnia Slavia (Smetanovo nábřeží 2).
wikicommons
Narażę się wielu, gdy napiszę, że to miejsce wciąż żyjące przeszłością i przez to lekko zapyziałe. Ale kawka czy ciastko ? palce lizać.
Już słyszę głosy, że zapomniałem o dwóch może najsłynniejszych w przewodnikach knajpach na Nowym Mieście ? U Fleka oraz U Kalicha.
wikicommons
Nie chcę ich jednak polecać jako staroczeskich knajp, w których nie spotkacie ani jednego Czecha. Flekowskiego ciemnego piwa, owszem, warto spróbować, na parę minut nawet wejść, ale trzeba mieć świadomość, że wchodzicie do produktu wykreowanego pod masowego turystę.
wikicommons
O Nowym Mieście można byłoby napisać parę książek, więc wybieram jeszcze trzy TOP-miejsca. Znajdują się prawie w tym samym miejscu.
>> Pierwszym jest małe muzeum w krypcie cerkwi św. Cyryla i Metodego, w której popełnili samobójstwo spadochroniarze biorący udział w zamachu na SS Obergruppenführera Reinharda Heydricha w 1942 roku. Niesamowita, w Polsce mało znana historia.
wikicommons
>> Drugie miejsce to Tańczący Dom, ciekawy architektonicznie budynek powstały w latach 1992-1995 w pustym miejscu po amerykańskiej bombie z lutego 1945 roku.
wikicommons
>> Wreszcie tutejszy bulwar Nadwełtawski, po czesku Náplavka. Prażanie znaleźli tu sobie miejsce bez tłumów turystów. Od piątku do niedzieli jest tu ze względu na koncerty, targi czy spotkania bardzo żywo.
wikicommons
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze