Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl Wrocław

    Najciekawsze reportaże i wywiady z naszego "Tygodnika" [POLECAMY]

    Tygodnik Wrocław
    Joanna Dzikowska
    Koniec roku to czas podsumowań. W ciągu 12 miesięcy napisaliśmy setki tekstów, zrobiliśmy tysiące zdjęć. Wybraliśmy dla Was 15 najciekawszych artykułów z "Tygodnika." Pamiętacie je?
    1 z 15

    Krwią i blizną. Dla tych patriotów polski browar to za mało

    Najczęstsze motywy: godło, husarz, powstaniec, kontury ojczyzny albo flaga. Miejsca: ramię, plecy, klatka piersiowa lub noga. Żeby być patriotą, nie wystarczy mieć piwa z polskiego browaru i serka z Piątnicy w lodówce.
    Zwyczajowa odpowiedź, gdy proszę o publiczne wyrażenie patriotycznych emocji: "Nie mam czasu", "Nie rozmawiam z mediami", "Zabronili mi przełożeni". Dlaczego?

    Tatuaże Krzysztofa ChodaczyńskiegoKornelia Głowacka-Wolf

    - Prosta sprawa. To radykalne kręgi powodują, że my wszyscy, którzy utożsamiamy się naszym krajem, jesteśmy uznawani za w najgorszej sytuacji nazistów, a w najlepszej oszołomów - mówi Marek Folga, właściciel studia Stoneheads Tattoo . - No cóż, dzisiaj jest tyle histerii i politycznej poprawności, że nawet w normalności doszukuje się patologii - dodaje.

    Patriotyczny tatuaż wije się wokół jego łydki. Powstaniec z karabinem na tle zniszczonych murów Warszawy, za którego plecami majaczy czaszka w niemieckim hełmie - symbol zła, jak tłumaczy wytatuowany.
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Centrum Logistyczne Amazon na Bielanach Wrocławskich - w dniu otwarcia
    MACIEJ SWIERCZYNSKI
    2 z 15

    Pierwsi pracownicy odchodzą z Amazona. "Nie da się tak zapieprzać"

    Z wrocławskiego centrum logistycznego Amazona zaczęli zwalniać się pierwsi pracownicy. - Nie da się tak zapieprzać. Skaner tobą kieruje. Pokazuje, gdzie masz podejść, i zaczyna odliczać ci czas: 26 sekund, 18, 7 - na dotarcie na miejsce. I tak przez 10 godzin. A przed tobą wciąż nieskończona ilość paczek.
    O pracy w centrum logistycznym Amazona na Bielanach Wrocławskich opowiada nam pracownik, który niedawno stamtąd odszedł. Prosi o nieujawnianie jego nazwiska.

    01.04.2014 Graben , Amazon, zwiedzanie centrum logistycznego Fot . Marta Lasek Pozostałe produktyDLOWR Strony Lokalne Wrocław ZDJĘCIE DO WKŁADKI: Pozostałe produktyDLOWR Strony Lokalne WrocławFot. Marta Lasek

    Wykonujesz trzy czynności: chodzisz, skanujesz, przenosisz. I tak przez 10 godzin. Skaner tobą kieruje. Pokazuje gdzie masz podejść i zaczyna odliczać ci czas: 26 sekund, 18, 7 - na dotarcie na miejsce. Za każdym razem czas jest inny, ale zawsze tak samo jest go niewiele. Jeśli nie zdążysz w czasie, jaki wyliczył ci system, twój menedżer może wysłać ci wiadomość. KorpoSMS-a na skaner: "pracuj szybciej". Twój szef widzi wszystko, co robisz. Jeśli się zatrzymasz - widzi to. Jeśli się pomylisz - widzi to. Pomyłkę możesz zgłosić, ale nie możesz jej cofnąć.
    ***
    Autor: Bartosz Sadulski
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    3 z 15

    Ulica jest grozą, której sobie nie wyobrażasz

    Andrzej Ptak (koszulka z wizerunkiem Che Guevary, dżinsy, pociągła twarz z małą bródką) rozłożył materac na dworze. Chciał poczuć ulicę. Na własnej skórze przekonać się, jak się na niej śpi. Obudzić się zmarzniętym o trzeciej w nocy, ze zbolałymi mięśniami i zawilgoconym od porannej rosy ubraniem. Wdychać przez całą noc spaliny i być czujnym, czy a nuż za chwilę ktoś nie sprzeda mu kopniaka.

    14.12.2014 Wroclaw , ul . Gajowicka . Andrzej Ptak , pracownik Towarzystwa Pomocy im . Brata Alberta we Wroclawiu . Fot . Kornelia Glowacka-Wolf / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: tygodnik Andrzej Ptak bezdomnosc bezdomni Towarzystwo Pomocy Brata Alberta schroniskoKORNELIA GŁOWACKA-WOLF

    Dziesięciopiętrowiec, najwyższa kondygnacja mieszkalna. Piętro wyżej jest korytarz ewakuacyjny, łączący wszystkie pięć klatek.

    Godzina 1.33. Trzaśnięcie drzwiami. O każdy metalowy pręt poręczy obija się worek z butelkami. Schodów na półpiętro siedem. Na półpiętrze mały zaułek. Łatwo można się w niego wkomponować, we dwójkę również. Wystarczy kilka szeleszczących gazet, kilka worków, kawałek pudełka. Do najbliższego mieszkania zaledwie siedem kolejnych stopni schodów i jakieś cztery metry. Zanim się umoszczą, mija dwadzieścia minut. Rozmawiają. Nie słychać słów, ale słychać głosy. Tubalne, chrapliwe. Czasem pokasływania, chrząkania albo kichnięcie.
    Godzina 2.35 - butelki przewracają się i turlają po schodach.
    Godzina 3.00 - słychać podwójne chrapanie.
    Godzina 4.35 - jeszcze nie śpię. Wybudzona ze snu, szybko nie zasnę z powrotem.
    Godzina 7.00 - muszę wstać do pracy. Oni wciąż śpią.
    ***
    Autor: Izabela Klementowska
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Ziemowit Szczerek
    Michał Łepecki
    4 z 15

    Cieszmy się, że los oszczędził Polsce tego, co spotkało Ukrainę

    Przemysław Witkowski, Dorota Wodecka: Wrócił pan właśnie z frontu na Ukrainie.

    Ziemowit Szczerek: - Tym razem byłem dłużej w Donbasie, w strefie ATO, czyli strefie operacji antyterrorystycznej. Na zdecydowanej większości terytorium strefy ATO jest zupełnie spokojnie, niebezpiecznie jest tylko na froncie, tam gdzie strzelają i bombardują.

    30.01.2015 Wroclaw . Pozycje ukrainskiej armii w ostrzeliwanym Popasnem . Fot . Ziemowit Szczerek SLOWA KLUCZOWE: Ziemowit Szczerek tygodnik UkrainaZIEMOWIT SZCZEREK

    Bał się pan?
    - Oczywiście, boję się, gdy zbliżam się do frontu. Boję się odcięcia, tego, że nagle okaże się, że jestem w miejscu, z którego nie da się wrócić, taka szeroko pojęta klaustrofobia. Tylko że szkoda o tym gadać, są ludzie, dziennikarze, żołnierze, którzy ryzykują o wiele bardziej. Głupio więc mi mówić o swoim strachu. Ja nie jestem dziennikarzem wojennym. Zajmuję się Europą Środkowo-Wschodnią, więc jadę tam, gdzie w moim regionie trwa wojna, a nie jadę na wojnę po to, żeby jechać na wojnę. Poza tym - nie ma co demonizować: ryzyko jest głównie tam, gdzie trwa ostrzał. Poza terenami walk to można najwyżej w ryj dostać.
    ***
    Autorzy: Dorota Wodecka, Przemysław Witkowski
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    5 z 15

    Badacz łamie ciężarkiem świnkom kręgosłup. "W imię nauki. Trzeba się z tym pogodzić"

    Zakładam fartuch i ochraniacze na buty. Karta magnetyczna otwiera podwójne drzwi. Stoję w chlewni. Nietypowej, nie tylko z uwagi na lokalizację na pierwszym piętrze. Jest czysto i gryzący smród nie bije po nozdrzach. Kilkanaście osobnych przestronnych boksów z automatycznymi poidłami zwanymi smoczkami (zwierzę, które chce się napić, wykonuje ryjkiem ruchy przypominające ssanie smoczka).

    27.10.2014 Wroclaw , Uniwersytet Przyrodniczy . Swinie poddawane eksperymentom w Centrum Diagnostyki Eksperymentalnej i Innowacji Technologiii Biomedycznych Uniersytetu Przyrodniczego . Fot . Kornelia Glowacka-Wolf / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: zwierzeta eksperymentalne swinie zwierzeta laboratoryjne Centrum Diagnostyki Eksperymentalnej i Innowacji Technologiii BiKORNELIA GŁOWACKA-WOLF

    Betonową podłogę wyścieła sięgająca mi kostek warstwa trocin. Świnie mogą w niej ryć do woli. Od tych żyjących u hodowców odróżnia je ciemna rana na grzbietach. To ślady po zszyciu ich mięśni i skóry. No i niektóre ciągną za sobą bezwładny tył. Są sparaliżowane.
    - Nie żal ich panu? - pytam dr. Marcina Wrzoska, lekarza weterynarii.
    - Żal - odpowiada bez wahania. - Bardzo mi żal. Muszę się z tym pogodzić. Ich cierpienie to cena, jaką ja i inni naukowcy prowadzący badania z udziałem zwierząt płacimy za wkład w naukę - dodaje.
    ***
    Autor: Izabela Żbikowska
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Joanna Gnosowska
    KORNELIA GŁOWACKA-WOLF
    6 z 15

    Joannie przeszczepili twarz. "Już jej prawie nie miałam"

    Joanna nie dostała zgody na studiowanie pedagogiki, bo "z taką twarzą nie mogłabyś przecież pracować z dziećmi". Gdy poszła na ochronę środowiska współlokatorki ze stancji odmówiły mieszkania z nią. - Najczęściej płakałam tylko w poduszkę. Potem rano zawsze czułam się lepiej i miałam więcej siły - mówi.

    06.03.2015 Boleslawice . Joanna Gnosowska cierpiaca na zespol Recklinghausena - pierwsza kobieta w Polsce , ktorej przeszczepiono twarz . Fot . Kornelia Glowacka-Wolf / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: zespol Recklinghausena Joanna Gnosowska przeszczep twarzyKORNELIA GŁOWACKA-WOLF

    W Bolesławicach, niewielkiej wiosce pod Świdnicą, 30-letnią Joannę Gnosowską znają wszyscy. Ale gdy w grudniu 2013 roku miała mieć przeszczep twarzy, prawie nikt o tym nie wiedział. Potem o operacji trąbiły wszystkie media. Reakcje sąsiadów zdumiały Gnosowskich. - Że byli życzliwi, to mało powiedziane. Sąsiadka mówiła, że jak się dowiedziała z telewizji, że chodzi o Asię, to osunęła się na kolana i płakała - opowiadają rodzice.
    Joanna miała cztery lata, gdy lekarze zdiagnozowali u niej nerwiakowłókniakowatość typu 1, inaczej zespół Recklinghausena. To nowotworowa choroba genetyczna, która powoduje guzy pod skórą i ogromne deformacje twarzy i czaszki. (Jest też nerwiakowłókniakowatość typu 2, znacznie bardziej agresywna niż typ 1, bo atakuje mózgowie i rdzeń kręgowy, prowadząc m.in. do zaćmy, zaniku słuchu i zaburzeń równowagi).
    ***
    Autor: Edyta Bryła
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Poganie i rekonstrukcjoniści siedzący przy ognisku po odprawionym rytuale ku czci bogini Ostary
    KORNELIA GŁOWACKA-WOLF
    7 z 15

    Czarownice, kapłanki, szamani. Kim są Polacy wyznający kulty pogańskie

    Kiedyś chodzili do kościoła, nawet działali w oazie. Wybrali jednak wiarę w magię i kulty pogańskie. Agnieszka jest już wyświęcona na kapłankę. - Poszłam do wskazanego mieszkania, ktoś zawiązał mi oczy, a potem mnie rozebrał. Więcej nie mogę powiedzieć, bo rytuały są objęte tajemnicą - mówi.
    Według szacunków w Polsce jest około dwóch tysięcy pogan. Na Ostarze, czyli radosnym święcie wiosny, które ma miejsce w dniu równonocy wiosennej, spotkali się u stóp góry Ślęży na Dolnym Śląsku, pradawnym miejscu kultów pogańskich.

    07.10.2014 Sulistrowice . Ostara , swietowanie rownonocy wiosennej przez wyznawcow poganskich bogow . Fot . Kornelia Glowacka-Wolf / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: Ostara poganie rownonoc obrzedyKORNELIA GŁOWACKA-WOLF

    W trakcie półgodzinnego rytuału (niewierzącym wstęp wzbroniony) spalili marzannę, wzywając duchy przodków i boginię wiosny - Ostarę. Nie licząc kukły, podpalili na środku leśnej polany worek z naturalnej wełny, do którego wcześniej włożyli ofiary dla bogów: lniane sakiewki o zawartości znanej tylko ich właścicielom, suche kwiaty i drewniane rękodziełała. Potem przyszedł czas na blot - złożenie ofiary płynnej. Wznosili do góry róg z miodem pitnym, wygłaszali toast i ulewali alkohol na ziemię.
    ***
    Autor: Karolina Kijek
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Rafał przemienia się w Nikitę.
    KORNELIA GŁOWACKA-WOLF
    8 z 15

    Drag queen: Dla Polaków facet w szpilkach to zboczeniec

    Kornelia Głowacka-Wolf: - Gdy po raz pierwszy pisałam do ciebie maila, zastanawiałam się, jak napisać: pan czy pani. Przeszliśmy na "ty", ale nadal nie wiem, jak się zwracać...

    - W cywilu - Rafał. Poza - Nikita. Nikita Bogini Miłości. Albo Niki, jak mnie nazywają koleżanki "z dragu".

    Jest ich wiele u nas?
    - Są jeszcze Taisha Flash i Serenity Demon, ale od dawna nie mam od dziewczyn wieści. Miały plany, by przenieść się na Zachód.

    02.04.2015 Wroclaw , Teatr Lalek . Drag Quenn Nikita Bogini Milosci podczas przygotowan do wystepu . Fot . Kornelia Glowacka-Wolf / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: drag queen nikita bogini milosci wystep tygodnik wroclawKORNELIA GŁOWACKA-WOLF

    Bo Wrocław nie sprzyja tego typu występom?
    - Akurat nie był to wiodący argument, raczej brały pod uwagę komfort i warunki życia. Z drugiej strony w stolicy Dolnego Śląska jest naprawdę ciężko w naszej branży. Nie zaszczepiła się tu jeszcze swoista kultura, którą można zaobserwować całkiem niedaleko, bo przecież w Berlinie. Polacy mają opory, są zblokowani. Jak to? Facet zakłada szpilki i sukienkę? Jak nic - zboczeniec. Nie potrafią szerzej spojrzeć na to zjawisko.
    ***
    Autor: Kornelia Głowacka-Wolf
    Cały tekst możesz przeczytać TUTAJ.
    Andrzej Płocki przy grobie Marysi Sierotki
    FOT . WOJCIECH NEKANDA TREPKA
    9 z 15

    Kim była Marysia Sierotka, spoczywająca w tajemniczym grobie na Osobowicach?

    Nietrudno ją znaleźć. Kwatera nr 123N/745, główna aleja osobowickiego cmentarza. W sąsiedztwie nagrobki nie dłuższe niż metr. Na tablicach wyłącznie zdrobnienia: Agatka, Piotruś, Madzia.

    Część grobów zapomniana. Jej dostrzegłem 10 lat temu, gdy przypadkiem zaszedłem w tamten rejon nekropolii. Zapadał się. Jego obmurowanie nie miało przykrywającej płyty. Na tablicy z lastryko - dziś już takich nie robią - zwykła mieszanina wody, cementu i gipsu - wyblakłe litery: Ś.P. "Marysia Sierotka" zm. 6.4.1976. Plus standardowe w tej części cmentarza "Powiększyła grono aniołków".
    Stały na nim kwiaty i dopalone znicze.

    06.06.2015 Wroclaw , Grob Marysi Sierotki na Cmentarzu Osobowickim we Wroclawiu . Fot . Wojciech Nekanda Trepka / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: Marysia Sierotka Cmentarz Osobowicki groby dzicieceFOT . WOJCIECH NEKANDA TREPKA

    Ponownie trafiłem na niego w 2010 roku. Znów przypadkiem. Poznałem go tylko po tablicy, bo grób wyglądał zupełnie inaczej - złoty granit, litery wyraźne. I nowa inskrypcja "Śpij Aniołku". Na płycie gipsowa figurka. Kontrastował z mogiłami obok, z których część to kopczyki z położoną na nich tabliczką i krzyżem. Często zmurszałym. I tylko ten napis nie dawał mi spokoju - "Marysia Sierotka". Czy to prawdziwe nazwisko? I dlaczego na płycie jest tylko data śmierci? Co z datą urodzin?
    ***

    Autor: Jacek Harłukowicz

    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.

    Ilsa z Abrahamem w Wałbrzychu, 65 lat temu
    Archiwum Abrahama Ravetta
    10 z 15

    Żyd z Wałbrzycha szuka po 65 latach swej niemieckiej opiekunki

    W zasadzie Abrahamowi został po niej tylko jeden ślad: niewielkie czarno-białe zdjęcie z naderwanym rogiem.
    Na zdjęciu chłopiec z odstającymi uszami, w pasiastym serdaczku i białej koszuli. Trzyma ręce w kieszeniach krótkich spodenek - to on jako trzylatek, 65 lat temu.
    Za nim nastoletnia dziewczyna. Blondynka, włosy upięte z tyłu głowy. Poważny, może nieco przestraszony wyraz twarzy. Jasna bluzka, ciemna spódnica, solidne trzewiki za kostkę. Trzyma ręce na ramionach chłopca, który sięga jej ledwie do pasa. Oboje patrzą prosto w obiektyw aparatu.

    18.06.2015 Walbrzych . Amerykanski Zyd Abraham Ravett w trakcie szukania sladow swej niemieckiej niani Ilsy , ktora widzial ostatni raz gdy mial 3 lata . Poszukiwania w Towarzystwie Spoleczno-Kulturalnym Zydow w Polsce Fot . Kornelia Glowacka-Wolf / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: Abraham RavettKORNELIA GŁOWACKA-WOLF

    Wiadomo, że blondynka z fotografii ma na imię Ilsa. Że jest Niemką. Że w momencie, kiedy zdjęcie zostało zrobione, miała naście lat - może szesnaście, równie dobrze trzynaście. I że bardzo Abrahama kochała. Tak właśnie mówiła matka, kiedy pytał o tę fotografię. - Ach, to Ilsa - tłumaczyła. - Zajmowała się tobą, kiedy byłeś mały, w Wałbrzychu. Bardzo cię kochała.
    ***
    Autor: Magda Piekarska
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Wszystko wskazuje na to, że po artykule na łamach "Wyborczej" Abraham Ravett, amerykański artysta pochodzący z Wałbrzycha, odnalazł swoją niemiecką opiekunkę sprzed 65 lat. Poszukiwał jej, choć znał tylko jej imię i miał jedno zdjęcie
    Jak to się skończyło? Przeczytasz TUTAJ.
    Ośrodek Caristas w Sulistrowiczkach. To tu mają trafić uchodźcy
    MIECZYSŁAW MICHALAK
    11 z 15

    Staniemy się Syriostrowiczkami - mówi wioska, która ma przyjąć uchodźców

    Kilka dni temu ktoś dokleił na tablicy wjazdu do miejscowości - nad czarnymi konturami domów - półksiężyc
    Sulistrowiczki: kilkanaście ulic, sklep, restauracja, kemping, zalew, park krajobrazowy Wenecja. Przy głównej drodze domy na sprzedaż. Na skraju wioski kościół pod wezwaniem Matki Bożej Dobrej Rady i ośrodek Caritasu, w którym ma zamieszkać stu uchodźców z Syrii.
    Mieszkańców w wiosce jest 140. Centrum życia towarzyskiego to sklep spożywczy czynny od 7.30 do 22. Przed wejściem dwa krzesła zwykłe i jedno biurowe. Obok - buda z zapiekankami i kurczakiem z różna, zamknięta od kilkunastu lat. Na tablicy ogłoszeń wisi jeszcze kartka z zaproszeniem na ostatnie spotkanie we wsi, to z 11 września. Wtedy mieszkańcy dowiedzieli się, że do ich wioski przyjadą Syryjczycy.

    08.09.2015 Sulistrowiczki . Centrum szkolenia wolontariatu Caritas Archidiecezji Wroclawskiej . fot. Mieczysław Michalak / Agencja Gazeta MIECZYSŁAW MICHALAK

    Pod sklepem stoi kilku mężczyzn. Nie chcą podawać nazwisk, nazwijmy ich więc Janek, Waldek i Paweł. Pytam, co sądzą o uchodźcach.
    Janek: - Pracę nam zabiorą.
    Paweł: - Nie zabiorą, tylko dadzą: otworzysz jeden kebab, drugi, trzeci...
    Waldek: - Takie gadanie. Co oni tu będą robić? W wojsku nie bez powodu żołnierze mają przez cały dzień zajęcia. Jak człowiek się nudzi, to różne głupoty do głowy przychodzą. A oni? A jeśli nie spodoba im się, że nasza kobieta ma odkryte włosy, za krótką spódnicę? Będziesz się bił? Od razu trzydziestu ich wyskoczy z ośrodka na naszych pięciu. Ludzie już mówią, że widły powyciągają.
    ***
    Autor: Joanna Dzikowska
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Władysław Frasyniuk
    Fot. Mieczysław Michalak / Agencja Wyborcza.pl
    12 z 15

    Dlaczego Frasyniuk hejtuje na państwo? "Bo jest dobrze, ale do dupy"

    Michał Karbowiak: Mam wrażenie, że najostrzejsze sądy o państwie wypowiada pan nie jako legenda opozycji, polityk, ale jako przedsiębiorca. Jak wtedy, gdy nie wykluczał pan możliwości przeprowadzki do Niemiec albo zapowiadał niepłacenie mandatów wystawianych przez straż miejską.
    Władysław Frasyniuk: - Nigdy nie rozważałem przeprowadzki do Niemiec, a jedynie przeniesienie firmy. Ale dobrze, że pan kwestię mandatów przypomniał. Żyjemy w wolnym kraju, który do niedawna zmagał się z systemem totalitarnym. A jak patrzę, w jaki sposób państwo dba o moje bezpieczeństwo na drodze, to mi się przypominają najgorsze totalitarne metody.

    stanw 22.05.2009 WROCLAW , WLADYSLAW FRASYNIUK . FOT. MIECZYSLAW MICHALAK / AGENCJA GAZETAFot. Mieczysław Michalak / Agencja Gazeta

    Dopiero zaczęliśmy rozmawiać, a pan już przesadza.
    - Wcale nie. Przykład? Ostatnio widziałem w mediach elektronicznych taką sytuację: po wprowadzeniu nowych przepisów o ruchu drogowym kierowca został zatrzymany za przekroczenie prędkości. I policjant chciał mu zabrać prawo jazdy. Ten człowiek klękał przed nim i błagał: Panie, nie zabieraj mi pan prawa jazdy, to mój zawód.
    Jakiś kamerzysta to nagrał i puścił. Patrząc na to, przypomniałem sobie najgorsze czasy na komendzie. Ten policjant mógł jeszcze kierowcę kopnąć, do końca upokorzyć, obedrzeć z godności.
    ***
    Autor: Michał Karbowiak
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    13 z 15

    Jak na linii frontu - relacja z 12-godzinnego dyżuru pielęgniarki

    Uniwersytecki Szpital Kliniczny, ul. Borowska, I piętro, oddział angiologii, nadciśnienia tętniczego i diabetologii.
    Lada pielęgniarska dzieli go na część męską i żeńską. Vis-a-vis za szklanymi drzwiami jest pokój socjalny, gdzie pacjenci przychodzą oglądać telewizję. O godzinie 7 rano odbiornik jest wyłączony. Przy stole dziewięć pielęgniarek rozmawia o pacjentach. Trzy, które zejdą z dyżuru, relacjonują, kto w nocy spał, kto miał problemy z oddychaniem, kto dostał jakie leki i o czym trzeba pamiętać rano.

    28.09.2015 Wroclaw , Uniwersytecki Szpital Kliniczny . Pielegniarki w pracy . Fot . Kornelia Glowacka-Wolf / Agencja Gazeta SLOWA KLUCZOWE: szpital przy borowskiej Uniwersytecki Szpital Kliniczny pielegniarkiKORNELIA GŁOWACKA-WOLF

     

    Słuchają:
    Wiola (drobna blondynka o skupionej twarzy, bardzo sumienna; najbardziej boi się, że nie zdąży ze wszystkim),
    Maria (najstarsza, łagodna twarz, dziś zastępuje pielęgniarkę oddziałową),
    Gosia (ciemnoczerwone włosy, zdecydowany krok, lubi pożartować),
    Magda (najmłodsza, nieśmiała, o nic nie pyta, ale wie, co ma robić),
    Ola (od lat w zawodzie, ale na oddziale nowa),
    Renata (wesołe oczy, postrach pacjentów, o pielęgniarstwie wie wszystko, o czym opowiada z pasją).
    Wszystkie prócz Magdy są koło pięćdziesiątki. Pracują w zawodzie średnio 25 lat. Zarabiają mniej więcej dwa i pół tysiąca złotych na rękę.
    Ich koleżanki po fachu za tę samą robotę dostają na Zachodzie dwa i pół tysiąca euro.
    Na korytarzu jest cicho, pacjenci jeszcze śpią. Salowi roznoszą ręczniki papierowe do łazienek, wymieniają worki na śmieci. Myją podłogi. Czuję charakterystyczny szpitalny zapach środków dezynfekujących.

    ***

    Autor: Barbara Stanisz
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    14 z 15

    Andrzej Stasiuk o biologicznej potrzebie marszów narodowców

    11 listopada 2015 roku przez Wrocław przeszło kilka tys. narodowców z NOP w marszu w "obronie ojczyzny". Władze Wrocławia dały im na przemarsz zgodę. - Nie mamy teraz podstaw, by zakładać, że na demonstracji dojdzie do naruszenia prawa. Proszę mi wierzyć: nam również nie podobają się te sytuacje - powiedział wiceprezydent Wojciech Adamski.

    Dorota Wodecka: - Magistrat nie zakazał demonstracji, tłumacząc swoją decyzję "mniejszym złem".

    Andrzej Stasiuk: - Magistrat nie zakaże, bo dopóki oni maszerują i krzyczą, o co im chodzi, dopóki o swoich marzeniach krzyczą, to przecież nie można im tego zabronić. Zabronić można tego, co jest zabronione.



    22.11.2007 WOLOWIEC , GMINA SEKOWA , ANDRZEJ STASIUK - PISARZ - WRAZ Z ZONA MONIKA SZNAJDERMAN MIESZKAJA W DREWNIANYM DOMU WE WSI W BESKIDZIE NISKIM TUZ PRZY GRANICY SLOWACKIEJ , W ICH DOMU MIESCI SIE SIEDZIBA WYDAWNICTWA CZARNE , KTORYM DOWODZI PANI MONIKA , FOT. ADAM GOLEC / AGENCJA GAZETAFot. Adam Golec / AG

    " Jebać Araba" mogą krzyczeć. Albo "WY PIER DALAĆ!", jak we wspomnianym Krakowie.
    - No, brzydko czasem krzyczą. Inaczej nie potrafią, bo nikt ich nie nauczył. Poza tym jak się brzydko krzyczy, to lepiej słychać i strach jest większy, a w takich marszach przecież i o strach idzie, o wywoływanie strachu. Stąd marsze, stąd szyk i liczebność. Umówmy się: pojedynczy facet z pochodnią, łysy i tak dalej wygląda jednak na ulicy trochę niepoważnie.

    ***

    Autor: Dorota Wodecka

    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.

    Olga Tokarczuk
    Fot. Piotr Augustyniak / Agencja Wyborcza.pl
    15 z 15

    Olga Tokarczuk: To ja jestem patriotką, a nie nacjonalista palący kukłę Żyda

    Olga Tokarczuk: - Dotyka mnie zamach na słowo "patriotyzm". Dziś mówi się, że ktoś szedł w marszu nacjonalistów, bo jest patriotą, a inni patrioci grożą ludziom śmiercią w internecie w imię tej właśnie idei. To postawienie sprawy na głowie

    9.03.2015 Wroclaw. Spotkanie z Olga Tokarczuk , Teatr Polski - Scena Kameralna przy ul. Swidnickiej we Wroclawiu Fot. Maciej Swierczynski / Agencja Gazeta MACIEJ ŚWIERCZYŃSKI

    Magda Piekarska: Idąc tu, minęłam słonia, żyrafę, restaurację z kuchnią koreańską, bar z ruskimi pierogami i dyskont portugalskiej sieci. A potem to już tylko poniemieckie domy. Tak się dziś manifestuje wielokulturowość po wrocławsku?

    Olga Tokarczuk: + Niestety, mam wrażenie, że tylko tak - w plastikowych słoniach ustawionych przed Biedronką. W sąsiedztwie mamy jednego cudzoziemca, całkowicie zresztą zasymilowanego. Tak naprawdę we Wrocawiu żyjemy w bardzo homogenicznym środowisku. Mamy ten sam kolor skóry, mówimy tym samym językiem. Nawet wschodni zaśpiew już zniknął. Idea wielokulturowości odbija się tylko w świadectwach przeszłości. Mam nadzieję, że jej renesans kiedyś nastąpi, ale teraźniejszość jest monokulturowa.
    ***
    Autor: Magda Piekarska
    Cały tekst przeczytasz TUTAJ.
    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      mam niemały kłopot z waszym " BURDELEM" ELEKTRONICZNYM. szuka, szukam i szukam HARŁUKOWICZA = " BEATA KEMPA-PRAWNIK NA NIBY" i kicha. NIE MOGĘ DOTRZEĆ DO WERSJI ELEKTRONICZNEJ, a w ARCHIWUM każą mi płacić. NO to nie wiem CO I ZA ILE poleca PANI RED. Dzikowska-pozdrowienia dla MAMY i wspomnienie po DZIADKU. PIECZONKA TADEUSZ - 724866256- RUCH040404@wp.pl
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz

      Tematy ważne dla Wrocławia

      Tematy
      Miejsca

      Warto przeczytać

      Magazyn Kuchnia
      Magazyny
      Licytacje, przetargi
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.