Na zamku straszy podobno Ulrika, żona posła Joachima von Nostitza. Według legend Biała Dama nawiedza zamek od ponad 300 lat. Ulrika, dostała zadanie od męża, by pod jego nieobecność pilnować posiadłości. Po jego powrocie okazało się jednak, że niewierna żona wdała się w romans, a swojemu kochankowi urodziła dziecko. Poseł wpadł w furię i nakazał wrzucić partnerkę do studni, a jej syna zamurować. Podobno do dziś można usłyszeć jego płacz.
Miejsce śmierci Ulriki zaś nazwano studnią niewiernych żon. Ponoć w tym samej studni zginęły też dwie inne kobiety. Niektórzy słyszeli z dołu cichutkie łkanie.
W Niedzicy podobnie jak w Zamku Czocha pośród wiatru pojawia się Biała Dama. Legendy głoszą, że to Pół-Indianka, która została zamordowana przy wejściu do kaplicy w Niedzicy. Do dziś błąka się nieszczęśliwa w białych szatach po zamku.
Podobno po II wojnie światowej na zamku znaleziono skarb Inków. Wieść ta do dziś jest chętnie wykorzystywana do promocji warowni, położonej w malowniczym miejscu, nieopodal Jeziora Czorsztyńskiego.
W zamku straszy była jego właścielka, Teofila z Działyńskich Szodrska-Potulicka. Zmarła ona pod koniec XVIII wieku. Według legendy Biała Dama schodzi nocą z portretu, który wisi w jadalni i udaje się do parku, gdzie czeka na nią jeździec. Wędrują tak sobie aż nastanie świt, po czym znikają.
Skąd cierpienie Teofili? Ma być do kara za rozbiór zameczku myśliwskiego rodu Górków (założycieli twierdzy w Kórniku) nad jeziorem, gdzie ukryte były skarby.
Według podań w zamku pojawiać ma się Anna Wazówna, siostra króla Zygmunta III Wazy. Mieszkała ona w tej twierdzy przez wiele lat i mocno związała się z nią oraz okolicą. Uchodzi za pozytywnego ducha - za życia była osobą dobrą, skromną i pracowitą. Pomagała biednym, leczyła chorych, a teraz 'czuwa' nad zamkiem.
Twierdzę chętnie odwiedzają turyści - zwłaszcza w lecie. Odbywają się tam imprezy, zabawy, turniej rycerskie. Dla chętnych dostępne są pokoje gościnne oraz restauracja. Anna Wazówna pojawia się podczas dorocznego balu w Golubiu-Dobrzyniu, by wypić kieliszek wina z gośćmi.
Na zamku widywano ponoć kościotrupa z czerwonym kapturem. Nie wiadomo, co to za postać - legendy podają tylko, że dba ona o sprawiedliwość. Podobno w średniowieczu zjawa odwiedzała kasztelana, który słynął z okrucieństwa. Po spotkaniu Jan oddał majątek potrzebującym, a sam poświęcił się modlitwie.
Złe metody po jego śmierci przejął jednak wnuk kasztelana. Także w tym przypadku wizyta upiora zmieniła go nie do poznania.
Po korytarzach zamku w Łańcucie krążą Błękitna Dama i Czarny Diabeł. Damą jest podobno duch Izabeli Lubomirskiej, na której rządy przypada okres największej świetności posiadłości. Mimo bogactwa i splendoru Lubomirska nie była szczęśliwa ze swojego życia.
Diabeł to szlachcic Stanisław Stadnicki - starota Siguldy (obecna Łotwa). Za życia był znanym w okolicy grabieżcą, którego wszyscy się bali. Zginął z rąk Kozaków. Od tego czasu pojawia się w Łańcucie na czarnym koniu.
Anna Konstancja Lubomirska rządziła na zamku w Suchej Beskidzkiej na przełomie XVII i XVIII wieku. Posiadłość dostała od swojego pierwszego męża, a mieszkała tam później z drugim. Obaj jednak nie żyli długo, stąd wdowa została samotna. Nie wiadomo, czy to właśnie wpłynęło na srogość jej charakteru.
Lubomirska słynęła z wyjątkowego okrucieństwa. Swoich poddanych karała chłosta i strącała do lochów. Uczestniczyła też w licznych egzekucjach. Po śmierci nawiedza zamek, by straszyć przybyłych tam gości. Nazywana jest Czarną Damą.
Warownia na Dolnym Śląsku nawiedzana jest przez równie okrutną, co piękną księżniczkę Kunegundę. Zgodziła się ona wyjść za mąż za śmiałka, który w pełnej zbroi objedzie dookoła zamek (Chojnik stoi na stromej skale). Kolejni chętnie spadali w przepaść - księżniczka nic sobie jednak z tego nie robiła.
W końcu znalazł się kawaler, któremu się udało. Gdy radnosna Kunegunda wybiegła mu na spotkanie, ten odrzucił jej zaloty, a załamana dama rzuciła się w przepaść i do dziś krąży po terenach zamku, przeżywając swój miłosny zawód.
Warto dodać, że Zamek Chojnik to część Karkonoskiego Parku Narodowego. Z tego też powodu odwiedza go rocznie znaczna liczba turystów
Tu straszy duch Halszki, córki księcia Ilii Ostrogskiego. Halszka już jako dziecko odziedziczyła majątek po ojcu, w związku z czym o jej względy rywalizowało naprawdę wielu przystojnych i spragnionych złota kawalerów. Jeden z nich uprowadził dziewczynę, lecz został zamordowany.
Minęło parę lat, a księżniczka znów została uprowadzona, tym razem przez Łukasza Górkę, który miał w rywalizacji o jej względy wsparcie u samego króla Zygmunta Augusta. Górka więził Halszkę przez kilkanaście lat. Teraz nieszczęśliwa Halszka przechadza się nocami po korytarzach w Szamotułach.
Legenda mówi o snującej się po bobolickich korytarzach damie, nieszczęśliwej żonie bogatego hrabiego. Do małżeństwa z podstarzałym krezusem młoda dziewczyna została zmuszona. Parę lat po ślubie hrabia zmarł, ale w tym czasie zdążył spłodzić trzech synów. Zapisy mówiły jednak o dziedziczeniu majątku przez wdowę, w razie śmierci synów. Gdy zmarło dwóch z nich, podejrzaną została hrabianka. Trzeci syn został jej odebrany, a kobieta się załamała.
Doprowadzona do szaleństwa, zaczęła mieć różne wizje. W jednej z nich ujrzała śmierć potomka. Załamała się i zmarła. Od jej śmierci w bobolickim zamku widać chodzącą po korytarzach postać ubraną na czarno.
Na murze kolegiaty w Tumie widać ślad wielkiej łapy. Według legend zostawił ją diabeł Boruta, który chciał przewrócić budowlę. Boruta podobno się zakochał i nosił kamienie pod budowę karczmy. Jednak w rzeczywistości był to kościół. Gdy diabeł się o tym dowiedział, chciał rozwalić świątynię.
Inna legenda mówi o Borucie, jako chłopie, który pomógł wydostać się z bagien królowi Kazimierzowi Wielkiemu, za co otrzymał tytuł szlachecki. Od chwili nobilitacji stał się okrutny, a po śmierci zamienił w diabła, który straszy w okolicach Łęczycy.
Postacią 'straszącą' w Ogrodzieńcu, najbardziej znanej twierdzy Jury Krakowsko - Częstochowskiej, jest olbrzymi czarny pies. Zwierzę ciągnie za sobą długi na kilka metrów ciężki łańcuch, co powoduje trudny do wytrzymania i przerażający dźwięk.
Legendy mówią, że postacią tą może być zamieniony w psa kasztelan krakowski, Stanisław Warszycki, który słynął z wyjątkowego okrucieństwa wobec poddanych.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze