Oni to mają oko. Nasi wyjątkowi fotoreporterzy [SYLWETKI]

Znamy już nazwiska osób, które na jeden dzień staną się fotoreporterami 'Gazety Wyborczej'. Z wybrańcami spotkaliśmy się w sobotę na pierwszej części warsztatów prowadzonych przez Mieczysława Michalaka - szefa działu foto wrocławskiej 'GW'. Był to cykl zajęć z fotografii reportażowej. W zajęciach brało udział trzydzieści osób w różnym wieku, których prace zostały wyłonione w konkursie. Osoby, które ukończą warsztaty, będą reprezentować 'Gazetę Wyborczą' na wydarzeniu 'Mosty', które rozegra się 20 czerwca w wielu częściach Wrocławia, bo na mostach i kładkach. Na początek przedstawia się sześciu fotoreporterów. W następnym tygodniu kolejni.

Dziś jestem na nogach od trzeciej rano. Przyjechałem na warsztaty prosto z pracy. Teoretycznie pracuję osiem godzin dziennie, ale cały czas muszę być do dyspozycji. Pracuję w firmie przetwórstwa tworzyw sztucznych. Robimy podzespoły do lodówek, pralek i innych urządzeń. Jestem kierownikiem utrzymania ruchu i praktycznie to cały zakład jest na mojej głowie. Dbam, żeby wszystko działało tam jak najlepiej. Niestety, w nocy zadzwonił telefon. A jak ktoś dzwoni, to już wiem, o co chodzi. Okazało się, że mamy awarię. Zepsuły się cztery maszyny. Nasz elektryk mieszka daleko od siedziby firmy, dlatego postanowiłem, że sam tam pojadę. Wiedziałem, co i jak naprawić. Zgłosiłem się na warsztaty, ponieważ chciałbym się doszkolić i nauczyć się fotoreportażu. Fotografując, nie zastanawiam się ? kiedy widzę coś pięknego, próbuję natychmiast to uchwycić. Zdjęcia najczęściej robię ludziom, są to portrety i akty. Staram się łapać momenty, w których wyglądają naturalnie i nie pozują. Niestety, nie mam czasu na zgłaszanie swoich prac w konkursach. Być może wtedy więcej osób poznałoby moją twórczość. Zdjęcia publikuję na fotoblogu i na portalu fotograficznym Ateliora, gdzie jedna z moich prac została wyróżniona. Był to akt mojej narzeczonej. To moje ulubione zdjęcie.

Od lat mieszkałam w Krakowie, dopiero niedawno przeprowadziłam się do Wrocławia. Zakochałam się. No i postanowiłam tu zostać.

Dlaczego zgłosiłam się na warsztaty? Zrobiłam to spontanicznie. Bardzo chcę poznać to miasto, dlatego zapisuję się na różne konkursy i wydarzenia. Podoba mi się tu. Wrocław jest bardzo otwartym i przyjaznym miejscem.

Fotografuję chyba całe życie. Pamiętam, kiedy jeszcze w dzieciństwie razem z tatą wywoływaliśmy zdjęcia w ciemni. W małym pomieszczeniu przy czerwonym świetle bardzo przeżywałam ten moment, kiedy nie wiedziałam, co tak naprawdę pojawi się na białym papierze pływającym w płynie. Jestem amatorką. Kiedy dowiedziałam się o warsztatach ?Wyborczej?, uznałam, że to dobra okazja, by nauczyć się czegoś więcej. Na konkurs wysłałam zdjęcie z bicia Gitarowego Rekordu Guinnessa. Fotografia pokazuje dwie dziewczyny, które wygłupiają się ? jedna próbuje zawiesić się na ramionach drugiej. Śmieją się i pięknie wyglądają.

W fotografii najbardziej lubię zatrzymywać emocje u ludzi. Niesamowite, że można zrobić zdjęcie czemuś, co tak naprawdę jest nieuchwytne i może się już więcej nie powtórzyć. Lubię także fotografować jedną rzecz z różnych perspektyw. Zauważyłam, że kiedy płynę łódką, fotografowana rzeczywistość z wody inaczej wygląda niż z lądu.

Na co dzień jestem coachem. Pracuję, rozmawiając z różnymi ludźmi, doradzam i prowadzę szkolenia. Od dwóch tygodni mój świat wywrócił się do góry nogami. W moim życiu pojawił się nowy członek rodziny ? opiekuję się młodym owczarkiem niemieckim. Jego radość, której doświadczam za każdym razem podczas powrotów do domu, jest nie do opisania.

Fotografuję lustrzanką Nikon D3000.

Fotografuję, odkąd pamiętam. Swój pierwszy aparat dostałam na Boże Narodzenie jako prezent pod choinkę. Obecnie chodzę do Technikum nr 15 przy ulicy Skwierzyńskiej, ale dojeżdżam ze Świdnicy. Niedawno nabyłam nowy sprzęt, na którym uczę się robić zdjęcia. Dlatego też zgłosiłam się na warsztaty. Generalnie chcę nauczyć się robić fotoreportaże, a najbardziej interesuję się fotografią uliczną. Ostatnio w ramach wycieczki szkolnej pojechaliśmy do Bystrzycy Kłodzkiej. Mieliśmy za zadanie wymyślić fotoreportaż o mieście. Pokazałam, że jest spokojne, ciche i w jakimś sensie umierające. Aparat mam zawsze przy sobie. Nigdy nic nie wiadomo. Zawsze może nastąpić ten decydujący moment na zrobienie zdjęcia. Dlatego zawsze jestem czujna, czy to podczas powrotu ze szkoły, czy w drodze na autobus. Ale komórką też zdarza mi się robić zdjęcia. Zajmuję się także fotografią sportową. Fotografuję mecze piłki nożnej, w których gra mój młodszy brat. Gdzie pójdę na studia? Jeszcze nie wiem. Myślę o Akademii Sztuk Pięknych, niekoniecznie we Wrocławiu. Może wyjadę do Poznania, Krakowa albo do Czech. Fotografuję lustrzanką Nikon D5300.

Mam 19 lat i pochodzę ze Lwowa. Trzy lata temu udało mi się dostać na studia we Wrocławiu. Jestem studentką dziennikarstwa na specjalizacji radiowo-telewizyjnej. Od lat pasjonuję się fotografią. Interesowali się nią także moi dziadkowie. Babcia chodziła do szkoły fotograficznej, a dziadek wywoływał w ciemni zdjęcia. Dopiero kiedy miałam 13 lat, zaczęła się moja przygoda z fotografią. Zdjęcia robiłam zwykłym aparatem kompaktowym, który dostałam na urodziny. Zakochałam się w miejscach i ludziach, którzy mnie otaczali.

Lubię fotografię uliczną i artystyczną. Początkowo zajmowałam się fotografią modową, ale przestałam to robić. Nie lubię już inscenizacji. W fotografii najbardziej podoba mi się możliwość zatrzymywania ludzkich emocji. Zależy mi na odtwarzaniu rzeczywistości. Kiedy wychodzę z domu, to nie zawsze mam ze sobą aparat. Dlatego zdjęcia robię również iPhonem, są dobrej jakości.

Biorę także udział w różnych konkursach. W jednym z nich została nagrodzona jedna z moich prac przedstawiająca portret mojej prababci. Szkoda, że nie ma jej już na świecie.

Fotografuję lustrzanką Canon 60D

Jestem licealistką z Jeleniej Góry. Fotografią interesuję się od trzech lat. O samych warsztatach poinformowała mnie kuzynka. Pomyślałam, że się zgłoszę i chętnie wezmę w nich udział. Kiedyś jeździłam konno. Teraz często chodzę na wyścigi konne i z reguły tam robię zdjęcia. Nie lubię robić zdjęć komórką, bo moja do tego zupełnie się nie nadaje. Zdjęcia nie zawsze ładnie wychodzą.

Swoją przyszłość wiążę z fotografią, ale w Krakowie. Nie wiem, dlaczego lubię to miasto. W pewnym momencie zakochałam się w nim i tak już mi zostało. Planuję też założyć sobie fotoblog. Zdjęcia wysyłam na konkursy organizowane przez włoskiego ?Vogue'a". Tam przeważnie wygrywa awangarda, prace muszą być nietypowe, czasem wielokolorowe z ciekawym tłem. Takie też staram się tworzyć.

Fotografuję lustrzanką Nikon D5100.

Fotografuję całe życie, ale nigdy nie zajmowałem się tym zawodowo. Zgłosiłem się na warsztaty, ponieważ chciałem podzielić się swoim doświadczeniem oraz pokazać swoje prace profesjonalistom. Na konkurs, chyba jak wszyscy, wysłałem zdjęcie z bicia Gitarowego Rekordu Guinnessa, na którym mnóstwo dzieci puszcza mydlane bańki. Uwielbiam fotografować dzieci chyba dlatego, że z wykształcenia jestem pedagogiem. Dzięki fotografii mogę pokazywać ludzkie emocje i ekspresje. Zdecydowanie wolę zdjęcia niepozowane i naturalne, które ukazują duszę człowieka. Aparat mam zawsze przy sobie. Nie robię zdjęć komórką. Dla mnie liczy się jakość. Zdjęcia muszą być perfekcyjne i dobre technicznie.

Pracami przeważnie dzielę się ze swoimi znajomymi. Na co dzień pracuję jako agent ubezpieczeniowy.

Fotografuję lustrzanką Nikon D800.